Παρεμβαίνει ο τέως Πρόεδρος και βουλευτής του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου στην δημόσια συζήτηση για ΑΤΑ, μετά και την χθεσινή παναπεργία από πλευράς εργαζομένων.

Ο κ. Νεοφύτου χαρακτηρίζει την ΑΤΑ ως ένα παρωχημένο μηχανισμό προηγούμενων δεκαετιών, και προτείνει μια νέα πολιτική βασιζόμενη σε τρεις άξονες. «Ναι σε ριζοσπαστικές αλλαγές που δίνουν πραγματικό κέρδος στον εργαζόμενο, χωρίς να πλήττουν την οικονομία και την ανταγωνιστικότητά της.», σημειώνει μεταξύ άλλων ο βουλευτής του ΔΗΣΥ.

Αυτούσια η παρέμβαση Αβέρωφ:

Η στήριξη του εισοδήματος των εργαζομένων έναντι των πληθωριστικών πιέσεων, που διαβρώνουν την αγοραστική τους δύναμη είναι κοινωνικά δίκαιη και πολιτικά ορθή. Οι εργαζόμενοι δεν είναι ανεκτό να βλέπουν το πραγματικό τους εισόδημα να συρρικνώνεται εξαιτίας της ακρίβειας, οφείλουμε να βρούμε λύσεις που τους στηρίζουν δίκαια και αποτελεσματικά.

Την ίδια στιγμή, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η φορολογία στην εργασία παραμένει η βαρύτερη, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη σύνθεση, τις ανάγκες και τα έξοδα του κάθε νοικοκυριού. Επιπλέον, η νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – που η Κύπρος, ως μέλος της Ευρωζώνης, οφείλει να ακολουθεί – αυξάνει τα επιτόκια για να μειώσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, η εφαρμογή της ΑΤΑ, όπως επιχειρείται από την Κυβέρνηση, χωρίς σύνδεση με την παραγωγικότητα, έρχεται σε διάσταση με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις και εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ εργαζομένων.

Η ορθολογική και κοινωνικά δίκαιη προσέγγιση δεν είναι η προσκόλληση σε έναν εν πολλοίς παρωχημένο μηχανισμό προηγούμενων δεκαετιών, αλλά μια νέα πολιτική, που κατά την άποψή μου πρέπει να στηριχθεί σε τρεις βασικούς άξονες:

1. Γενναία φορολογική ελάφρυνση των εργαζομένων, με βάση το οικογενειακό εισόδημα και τις πραγματικές ανάγκες κάθε οικογένειας.
2. Συμπληρωματικά μέτρα κοινωνικής στήριξης για τις περίπου 65 χιλιάδες συμπολίτες μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ώστε κανένας να μη μένει πίσω.
3. Διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, ώστε να μην αναγκάζονται να μετακυλούν αυξημένα κόστη σε προϊόντα και υπηρεσίες, ανατροφοδοτώντας τον πληθωρισμό.

Ακολουθώντας μια τέτοια προσέγγιση:

• Το διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού αυξάνεται ουσιαστικά, ακόμη και σε σύγκριση με την ΑΤΑ.
• Το κράτος αποφεύγει τη μόνιμη διόγκωση του μισθολογίου και των ανελαστικών δαπανών.
• Η οικονομία προστατεύεται από φαύλους κύκλους πληθωρισμού.

Ο αντίλογος είναι ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση θα μείωνε τα κρατικά έσοδα. Όμως η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι λιγότεροι φόροι δεν σημαίνουν λιγότερα έσοδα:

• Η μείωση της φορολογίας περιορίζει τη φοροδιαφυγή, άρα αυξάνει την εισπραξιμότητα.
• Το υψηλότερο διαθέσιμο εισόδημα ενισχύει την κατανάλωση και, μέσω των έμμεσων φόρων, τα δημόσια έσοδα.

Εν κατακλείδι, η χώρα μας χρειάζεται λύσεις που ενισχύουν το σύνολο της κοινωνίας και της οικονομίας, όχι προσκολλήσεις σε εργαλεία που έχουν ξεπεραστεί από την πραγματικότητα. Με δυο λόγια:

Ναι σε ριζοσπαστικές αλλαγές που δίνουν πραγματικό κέρδος στον εργαζόμενο, χωρίς να πλήττουν την οικονομία και την ανταγωνιστικότητά της.

Όχι σε πολιτικές που συντηρούν ανισότητες και υπονομεύουν το μέλλον.