Πρόκειται για μία συνάντηση διερεύνησης προθέσεων.

Η κρίση σίγουρα αποφεύχθηκε, η διαφωνία ως προς την επιδιωκόμενη μορφή λύσης παραμένει. Ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν αναμενόμενος: μίλησε ξανά για λύση δύο κρατών. Αυτό που είχε όμως ενδιαφέρον ήταν η στάση του Τουρκοκύπριου ηγέτη. Που δεν άλλαξε από τα όσα έλεγε προεκλογικά.

Ξεκαθάρισε πως θα πρέπει να επαναρχίσουν συνομιλίες και δεν πρέπει να ανοίξουν κεφάλαια που έχουν κλείσει. Κάτι που υπο προϋποθέσεις μπορεί να θεωρηθεί ως συνέχεια αυτού που στηρίζει η δική μας πλευρά: να συνεχίσουν οι διαπραγματεύσεις από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά.

Δεν αναφέρεται σε ομοσπονδία όμως μιλά για πολιτική ισότητα. Και θα επιμείνει να ξεκαθαρίσουν οι προθέσεις της δικής μας πλευράς ως προς τον διαμοιρασμό της εξουσίας. Θέσεις οι οποίες δεν είναι ξεκάθαρες.  

Το προβληματικό στοιχείο στις δηλώσεις Ερχιουρμάν είναι το διαδικαστικό κομμάτι που θέτει. Ότι αν δεν πετύχουν αυτή τη φορά οι διαπραγματεύσεις δεν μπορούμε να επιστρέψουμε πίσω στο status quo και πως θα πρέπει κατ’ επέκταση να υπάρξει αναβάθμιση του ψευδοκράτους με κάποιο τρόπο. Όλο αυτό μπορεί να δηλητηριάσει το κλίμα των διαπραγματεύσεων εξαρχής.

Και έτσι φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα: πόσο προετοιμασμένη είναι η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τον κ. Ερχιουρμάν; Έχουμε σαφές πλάνο;

Ο Πρόεδρος πολύ σωστά ζήτησε την μεσολάβηση του Γερμανού Καγκελάριο. Έχει κάνει μία ανάλογη διαβούλευση στο εσωτερικό; Πόσο έτοιμα είναι τα κόμματα για την επανέναρξη των συνομιλιών; Μήπως κάποια ενόψει εκλογών θα μπουν στο παιχνίδι της πρόωρης αποδόμησης;

Πολλά θα ξεκαθαρίσουν στην συνάντηση των δύο — μια συνάντηση που δεν έχει ακόμη «κλειδώσει», αλλά τοποθετείται χρονικά προς το τέλος της εβδομάδας.