Η υπόθεση της αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά νομικά επιτεύγματα στην πτυχή του περιουσιακού για το άλυτο κυπριακό. Η Τιτίνα Λοϊζίδου κέρδισε τη μάχη απέναντι στην κατοχική Τουρκία και παράλληλα τη μάχη για όλους τους πρόσφυγες. Σήμερα είδε την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, να την παραπέμπει για μια από τις πτυχές της υπόθεσης της, στη λεγόμενη επιτροπή αποζημιώσεων των κατεχομένων. Πολλοί μιλούν για πλήγμα, η ίδια δηλώνει στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση απογοητευμένη, αλλά έτοιμη να συνεχίσει τη μάχη.
Το χρονικό
Η ιστορία πάει πίσω στο 1989, όταν η Τιτίνα Λοϊζίδου κατέθεσε την αίτηση στην επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων που φίλτραρε τις αιτήσεις προτού παραπεμφθούν στο δικαστήριο. Έκτοτε πέρασε από μια σειρά δικαστικές διαδικασίες αυτής της διαδρομής, ως επίσης και από το πολιτικό σώμα που είναι η επιτροπή υπουργών όπου λαμβάνεται η τελική απόφαση.
Το 1996 λήφθηκε η πιο σημαντική απόφαση αφού το δικαστήριο αποφάσισε ότι η Τουρκία είναι υπεύθυνη για την παραβίαση του δικαιώματος της ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας της κ. Λοϊζίδου και ότι η «τδβκ» δεν αναγνωρίζεται και ότι υπεύθυνη για ότι συμβαίνει στα κατεχόμενα είναι η Τουρκία. Επιπλέον η απόφαση έλεγε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου.
Όπως εξήγησε η κ. Λοϊζίδου το δικαστήριο αναγνώριζε παράλληλα τους τίτλους ιδιοκτησίας όλων των ε/κ και τ/κ. Η απόφαση είχε τρομερές είπε προεκτάσεις σε ότι αφορά το ιερό δικαίωμα της ιδιοκτησίας και τη συνεχιζόμενη παραβίαση του δικαιώματος αυτού. Επιπλέον η απόφαση του 1998 επεδίκασε αποζημιώσεις για τη μη χρήση της περιουσίας και εκτελείται η απόφαση το 2003 μετά από πάρα πολλές πιέσεις από την Επιτροπή Υπουργών.
Είναι η ίδια Επιτροπή που έκλεισε σήμερα την υπόθεση που αφορά στην ειρηνική απόλαυση της περιουσίας. Στο μεσοδιάστημα η Τουρκία προχώρησε στη δημιουργία της επιτροπής αποζημιώσεων στα κατεχόμενα η οποία στην πορεία αναγνωρίστηκε.
«Το θέμα μου είναι ότι η υπόθεση μου ήταν ενώπιον της επιτροπής υπουργών πολύ πριν από αυτή την επιτροπή. Πιστεύω ότι η επιτροπή λανθασμένα πήρε αυτή την απόφαση. Ένα από τα επιχειρήματα μου ήταν ότι αυτή η επιτροπή έχει πολλές δυσκολίες ως προς τον τρόπο λειτουργίας της. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο υποθέσεις που σχετίζονται με την αποτελεσματικότητα της επιτροπής. Γι’ αυτό θα έπρεπε η επιτροπή υπουργών να περιμένει να εκδικαστούν αυτές οι υποθέσεις, να δούμε την αποτελεσματικότητα της επιτροπής των κατεχομένων και μετά να λάβει τις αποφάσεις της», ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Λοϊζίδου.
Σχολίασε επίσης ότι η αναδιάρθρωση της επιτροπής υπουργών του συμβουλίου της Ευρώπης μετά το 1998 και μέσα μπήκαν πολλά μέλη από το ανατολικό μπλοκ έπαιξε ρόλο στο να δοθεί και πολιτικός χαρακτήρας στις αποφάσεις.
«Παρόλο που η επιτροπή υπουργών είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση και εκτέλεση των αποφάσεων του δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έρχεται και λέει τώρα ναι εμείς αποφασίζουμε ότι έχουμε εξαντλήσει όλα τα μέσα και η κ. Λοϊζίδου να πάει στην επιτροπή αποζημιώσεων. Υπάρχουν πολιτικές διαστάσεις σε αυτή την υπόθεση, αλλά εκείνο που είναι σημαντικό είναι ότι η Τουρκία έχει εκτελέσει μέρος της απόφασης, δηλαδή έχει κριθεί ένοχη για την καταπάτηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας όλων των Κυπρίων και έχει άλλες προεκτάσεις στο διεθνές δίκαιο για άλλες συγκρούσεις όπως την Ουκρανία και τη Γεωργία», εξήγησε.
Η κ. Λοϊζίδου δήλωσε απογοητευμένη αλλά είπε ότι υπάρχουν και άλλα στοιχεία της υπόθεσης ενώπιον της Επιτροπής και ανέφερε ότι υπάρχει ακόμα χρόνος για να τύχει διαχείρισης αυτή η απόφαση.
Μιλώντας για την ίδια υπόθεση, ο νομικός Αχιλλέας Δημητριάδης ανέφερε ότι όλο αυτό ήταν ένα ωραίο ταξίδι με πολιτικές και νομικές προεκτάσεις. Το σημαντικότερο είπε είναι ότι αυτή η υπόθεση έχει καθιερώσει ότι οι περιουσίες στα κατεχόμενα ανήκουν στους Ε/κ των οποίων το όνομα φαίνεται στον τίτλο ιδιοκτησίας. Επίσης είπε ως αποτέλεσμα αυτού η κ. Λοϊζίδου εισέπραξε αποζημιώσεις ύψους 1 εκατομμυρίου ευρώ για την απώλεια χρήσης της περιουσίας της.
«Το πρώτο είναι το νομικό προηγούμενο για το άτομο και το δεύτερο είναι η ευθύνη της Τουρκίας για τα κατεχόμενα. Η Τουρκία είναι υπεύθυνη για σκοπούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το τι γίνεται στα κατεχόμενα και κατ’ επέκταση δεν υπάρχει ψευδοκράτος», τόνισε και επισήμανε πως αυτό είναι ένα δικαστικό προηγούμενο που θα παραμείνει εκεί και για άλλες χώρες.
