Άννα Φρανκ. Η συγγραφέας ενός από τα μεγαλύτερα best seller όλων των εποχών. Το πιο διάσημο 15χρονο κορίτσι της εποχής της. Ένα κορίτσι που ήθελε απλώς… να είναι ένα κορίτσι. Αντ’ αυτού μετατράπηκε – άθελά της και χωρίς ποτέ να το μάθει – σε μια από τις πιο εμβληματικές ιστορικές αλλά και πολιτιστικές προσωπικότητες στο παγκόσμιο.
«Δεν σκέφτομαι όλη αυτήν τη δυστυχία, αλλά την ομορφιά που ακόμα μένει.»
Η Ανελίζ Μαρί Φρανκ θα γεννηθεί στις 12 Ιουνίου 1929 στην Φρανκφούρτη, το δεύτερο παιδί της εβραϊκής οικογένειας Φρανκ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, το 1933, η οικογένεια θα καταφύγει στο Άμστερνταμ.
Μάιος του 1940. Οι γερμανικές δυνάμεις θα επεκταθούν και στην Ολλανδία. Δύο χρόνια αργότερα, 1942, οι διώξεις κατά των Εβραίων θα γίνονται όλο και εντονότερες. Η ζωή όμως, συνεχίζεται, υπό το φόβο και φέροντας το άστρο του Δαυίδ στο μπράτσο, αλλά…συνεχίζεται.
Κυριακή, 12 Ιουνίου 1942. Η Άννα κλείνει τα 13α της γενέθλια και θα λάβει το δώρο που θα γίνει το στήριγμά της και θα την κρατήσει για πάντα ζωντανή. Ένα ημερολόγιο.
«Η πρώτη μου έκπληξη ήσουν εσύ, ίσως ένα από τα ωραιότερα δώρα μου», θα γράψει στις πρώτες πρώτες γραμμές του ημερολογίου της. Ημερολόγιο που αργότερα θα γινόταν ένα από τα πιο συγκινητικά ντοκουμέντα της εποχής, ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αν και η γνησιότητά του θα αμφισβητηθεί.
«Αγαπητή Κίττυ»… θα έγραφε και θα έκρυβε στις σελίδες του ημερολογίου στιγμές της καθημερινότητάς της, στιγμές της ιστορίας.
9 Ιουλίου 1942, η οικογένεια θα βρει καταφύγιο στο μυστικό δωμάτιο του γραφείου του πατέρα της Άννας. Κι εκεί αρχίζει ο εγκλεισμός…
«Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω πως κατά βάθος όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί», θα έγραφε ενώ κρυβόταν από τους Ναζί.
Στις σελίδες του ημερολογίου της η Άννα, από την πρώτη ημέρα που το έπιασε στα χέρια της, τον Ιούνιο του ’42 μέχρι και την 1η Αυγούστου του 1944, θα κατέγραφε την ζωή στη σοφίτα, τις μνήμες της κατοχής, θα γέμιζε τις σελίδες με τις σκληρές εικόνες που μαρτυρούσε μα θα επέλεγε να τις αποτυπώνει με αισιοδοξία.
Τρεις ημέρες μετά, 4 Αυγούστου του ’44 η Γκεστάπο θα κάνει επιδρομή στη σοφίτα και άπαντες θα σταλούν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Μα πίσω, θα μείνει…το ημερολόγιο, μάρτυρας της ιστορίας και σύμβολο ελπίδας.
Μάρτιος του 1945, ίσως στις 12 Μαρτίου, άγνωστη η ακριβής ημερομηνία. Η Άννα Φρανκ θα πεθάνει από τύφο, όπως και η αδερφή της, στο γερμανικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Μπέργκεν-Μπέλσεν, μερικές μόνο εβδομάδες πριν το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη.
Στις 11 Μαΐου 1944 θα εκμυστηρευόταν στην «Αγαπητή Κίττυ» ότι θα ήθελε να γίνει «δημοσιογράφος και αργότερα διάσημη συγγραφέας» και όντως, εκτός από το ημερολόγιο της έγραφε διηγήματα και ποιήματα. Τίποτα όμως δεν πρόλαβε να εκδώσει…
Ο πατέρας της, ο μοναδικός επιζών της οικογένειας, θα διαβάσει το ημερολόγιο και θα γνωρίσει θαρρείς για πρώτη φορά την κόρη του. Θα πάρει τελικά την απόφαση να το εκδώσει και θα κυκλοφορήσει το 1947 με τον τίτλο «Το πίσω σπίτι».
Το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ», όπως είναι γνωστό στη χώρα μας, θα μεταφραστεί σε σχεδόν 70 γλώσσες, θα πωλήσει δεκάδες εκατομμύρια αντίτυπα. Θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο, το θέατρο, την όπερα. Έτσι, η Άννα Φρανκ θα γίνει τελικά μια διάσημη συγγραφέας.
«Και εξακολουθώ να αναζητώ τρόπο να γίνω όπως θα ήθελα πολύ να είμαι, όπως θα μπορούσα να είχα γίνει, αν… αν δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι στον κόσμο.»
«Δική σου, Άννα»
