''Eίναι αχώνευτος, δεν είναι Μέσι, αλλά υποκλίνομαι στο μεγαλείο του''. Ακριβώς αυτό το σχόλιο φιλάθλου σε αθλητική ιστοσελίδα χθες βράδι, μετά το νέο show του Κριστιάνο Ρονάλντο, που μετά το σκάλπ της Μπάγερν πήρε και το ''κεφάλι'' της Ατλέτικο, μου έδωσε την αφορμή να γράψω για τον Πορτογάλο, ο οποίος κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Να με συμπαθά ο Μέσι, αλλά εγώ αν είχα ομάδα τον Πορτογάλο θα έπαιρνα.
Τα πάντα στην ζωή περιέχουν ένα δίλημμα. Κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό , μουσικό, ποδοσφαιρικό. Συνεχώς στην ιστορία του ανθρώπινου γένους εμφανίζονται δυο πόλοι που συγκεντρώνουν την απόλυτη προσοχή, τραβάνε όλα τα βλέμματα και αποκτούν φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Το διαχρονικό ερώτημα Πελέ ή Μαραντονά άλλαξε και στις μέρες μας έγινε Ρονάλντο ή Μέσι.
Στην ερώτηση αυτή απαντώ ξεκάθαρα Ρονάλντο. Μιλάμε για δυο τεράστια μεγέθη, δυο από τους πιο χαρισματικούς ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ το λαοφιλέστερο των σπορ. Δυο διαφορετικοί παίκτες, δυο ηγέτες που επιβάλουν τον νόμο τους με ξεχωριστό τρόπο. Αν είχα μια ομάδα, αν αποφάσιζα να πάρω έναν από τους δυο ,θα διάλεγα τον Πορτογάλο από τον Αργεντινό.
Ο Κριστιάνο από τα ψαροχώρια των νησιών Μαδέιρα, άπλωσε τα δίχτυα του σε όλο τον πλανήτη. Αμούστακο παιδί ακόμη έγινε ο ηγέτης της Σπόρτινγκ, σαν παιδί θαύμα πήγε στο Μάντσεστερ και είχε τόσο μεγάλα cojones που λένε και οι φίλοι μου οι Ισπανοί, που γρήγορα ήταν το νούμερο ένα στην ομάδα των σταρ με προπονητή τον μεγαλύτερο σταρ από όλους , τον sir Άλεξ Φέργκιουσον. Μετά στην Ρεάλ απλά επιβεβαίωσε πως είναι ο μεγαλύτερος παίκτης του κόσμου και ένας από τους μεγαλύτερους που γέννησε η στρογγυλή θεά. Και τους Μαδριλένους να αφήσει και να πάει στους σείχηδες της Σίτι ή της Παρί, που σκορπίζουν τα ευρώ όπως ο αέρας τα φύλλα των δέντρων, είμαι σίγουρος ότι πάλι θα τα σαρώσει όλα.
Υπέρ-αθλητής, θα μπορούσε να κάνει στίβο, πολεμικές τέχνες , κολύμπι.. Απαράμιλλη τεχνική, γκολ με το τσουβάλι είτε με τα πόδια είτε με το κεφάλι ( είναι και ψηλό παιδί με μπόι πάνω από 1.85), αρχηγός , ηγέτης. Και μεγάλος νάρκισσος..
Αυτό χαλάει την συνταγή. Ο κακός του χαρακτήρας , ο εγωισμός και η αλαζονεία που τα έχει σε υπερθετικό βαθμό. Που πλασάρει του κοιλιακούς του και μοστράρει με τις ''μοντέλες''. Που κάνει επίδειξη πλούτου και αναγνωρισιμότητας. Γιατί εκεί μειονεκτεί από τον Μέσι. Σε αυτό το σημείο χάνει την συμπάθεια του κόσμου. Και εγώ με την άποψη του κόσμου συμφωνώ απόλυτα. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για καλά παιδιά , μιλάμε για μπάλα και στο παιχνίδι που μας αρέσει περισσότερο πιστεύω ότι αν μαζευόμασταν στην γειτονιά όπως παλιά όταν ήμασταν πιτσιρικάδες και διαλέγαμε παίκτες για την ομάδα μας , προσωπικά θα διάλεγα τον Ρονάλντο. Εσείς πάρτε τον Μέσι.. Δεν θα τα χαλάσουμε !
Να πάμε όμως και στο αντίπαλο δέος. Ο Μέσι είναι ένας αυτοκράτορας μέσα στο ''χρυσό παλάτι'' της Μπαρτσελόνα. Όλα και όλοι κινούνται γύρο από τον μάγο με το 10. Πάνω του στήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός , που προφανώς και ο Λιο απογειώνει την λειτουργία του με τις ''εξωγήινες'' ικανότητες του. Είναι το βασικό γρανάζι σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Μπορεί να κάνει αυτό που μοιάζει απίθανο , πραγματικότητα. Η γκάμα του περιλαμβάνει χίλιες και μία κινήσεις για να πετύχει γκολ και να ''ξεφτιλίσει'' τους αντιπάλους του. 'Ανθρωπος ορχήστρα. Γεννήθηκε για να γίνει θρύλος! Είναι το καλό παιδί, που δεν δίνει αφορμές , που όλοι θα ήθελαν να έχουν φίλο. Ακόμη και την γυναίκα σου που λέει ο λόγος θα άφηνες να πάει για καφέ με τον μικροσκοπικό Αργεντινό .
Δεν τον έχω δει όμως αλλού. Σε άλλη ομάδα. Να βγει από το ''σμαραγδένιο κλουβί'' του, να αφήσει το ασφαλές και απάνεμο λιμάνι της Βαρκελώνης και να βγει σε άλλες θάλασσες, σε άλλους ωκεανούς. Να βρει και να κατακτήσει νέους τόπους , νέες ποδοσφαιρικές χώρες. Σαν ένας... Χριστόφορος Κολόμβος της στρογγυλής θέας, το άγαλμα του οποίου μπορεί να είναι σύμβολο της Βαρκελώνης, αλλά μάλλον δεν του δίνει έμπνευση. Να δούμε τι μπορεί να καταφέρει και μόνος του. Όπως το έχει κάνει ο Πορτογάλος. Που έχει κριθεί σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Και στην εθνική της χώρας του. Πρωταθλητής Ευρώπης ο Κριστιάνο, ο Μέσι μια τρυπά στο νερό, με την μπιανκοσελέστε. Μόνο χαμένους τελικούς, κόντρες και πισωγυρίσματα. Φεύγει, ξαναγυρίζει...
