Πέρυσι, τόσο με τον Ντιέγκο Αλόνσο, όσο και με τον Ρουί Βιτόρια, ήταν ο μοναδικός ακλόνητος στόπερ του Παναθηναϊκού. Δίπλα του δοκιμάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν πολλοί. Ο Σένκεφελντ, ο Γεντβάι, ο Πάλμερ Μπράουν, ο Αράο, ο Μαξίμοβιτς, μέχρι και ο Ελτον Φίκαϊ σ’ εκείνο το «καταραμένο» για τον Παναθηναϊκό παιχνίδι εναντίον της Βίκινγκουρ στην «πλαστική» Βolt Arena του Ελσίνκι. Ο Ινγκι Ινγκασον, με τα πολλά καλά του και τα αρκετά «στραβά» του, έκλεισε τη σεζόν με 41 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις.

Εφέτος, στην προετοιμασία, ξεκίνησε και πάλι ως βασικός στα πρώτα φιλικά ματς. Γρήγορα, όμως, ο Πάλμερ – Μπράουν έγινε στο… μυαλό του Ρουί Βιτόρια ο Νο.1 κεντρικός αμυντικός του Παναθηναϊκού. Και για τη θέση του παρτενέρ του η μάχη ανέδειξε ως τελικό νικητή τον Αχμέντ Τουμπά. Ο Ινγκασον έμεινε στον πάγκο σε όλα τα ματς των ευρωπαϊκών προκριματικών, με τον Βιτόρια δεν έπαιξε ούτε ένα λεπτό. Ούτε ως αλλαγή σε κάποιο παιχνίδι. Το πρώτο του ματς ήταν στο Κύπελλο με την Athens Kallithea, με τον… κανονικό «υπηρεσιακό», Δημήτρη Κοροπούλη.

Αλλά εν συνεχεία ο Χρήστος Κόντης του έδωσε την ευκαιρία. Όχι μόνο (ή κυρίως) για να δώσει ανάσες στους δυο βασικούς κεντρικούς αμυντικούς οι οποίοι έως τότε δεν είχαν αντικατασταθεί, δεν είχαν μείνει στον πάγκο, έπαιζαν ασταμάτητα. Αλλά διότι ήξερε ότι ο Παναθηναϊκός μπορούσε να πάρει πράγματα από τον Ισλανδό που λείπουν από τους άλλους δυο. Σκληράδα, περισσότερη δύναμη στον αέρα, προσωπικότητα στα αποδυτήρια, μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό εγωισμό και κυρίως συντονισμό όλης της αμυντικής γραμμής με ενθάρρυνση, φωνές, οδηγίες.

Αυτός είναι ο Ινγκασον στα 32 του. Δε θα γίνει ποτέ… «Χένρικσεν» με την μπάλα στα πόδια από την πρώτη ζώνη, δε θα αποκτήσει ποτέ την ταχύτητα του Νασίφ Μόρις, δε θα βάλει τα γκολ του Γιάννη Γκούμα. Όμως θα είναι μια αρχηγική φυσιογνωμία, εξ ου και το περιβραχιόνιο που έχει πάρει από πέρυσι ως τρίτος αρχηγός του «τριφυλλιού».

Τρία ματς ως βασικός, τρεις νίκες ο Παναθηναϊκός, εναντίον της Γιάνγκ Μπόις, του Παναιτωλικού, του Ατρομήτου. Κι ένα που… δε μετράει με την Athens Kallithea στο Κύπελλο, 4/4 για τον Ισλανδό. Με συνολικό απολογισμό 8-2. Δυο φορές με τον Τουμπά δίπλα του, μία με τον Πάλμερ – Μπράουν, μια με τον Γεντβάι.

H μοναδική νίκη του Παναθηναϊκού σε 14 παιχνίδια της σεζόν, την οποία παρακολούθησε από τον πάγκο ήταν το εντός έδρας 2-1 επί της Σαμσουνσπόρ. Προφανώς πρόκειται περί σύμπτωσης αυτό το 4/4, ή μήπως όχι; Θα το δούμε εν συνεχεία. Πάντως το βέβαιο είναι πως… κάποια στιγμή θα σπάσει αυτό το απόλυτο του Ινγκασον, ο οποίος δεν έχει παίξει σε κανένα άλλο ματς ούτε ως αλλαγή.

Και το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ασφαλώς το… στατιστικό του Ινγκασον, αλλά ότι επί Κόντη, τον «ξανακέρδισε» η ομάδα του. Διότι αυτός, μαζί με τον Τετέ, τον Μπακασέτα και τον Σφιντέρσκι, συνθέτει την τετράδα των πολύ βελτιωμένων παικτών του «τριφυλλιού» μετά την αλλαγή στον πάγκο.