Nτολ και Ιδιάκεθ ήταν και πάνε. Φύγετε και εσείς όπως πέρασαν και οι άλλοι. Να πάτε άλλου κύριοι. Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα. Ποιος να την κλείσει δηλαδή που παραμένει ορθάνοιχτη, μην τυχόν μπερδευτεί κανείς και δεν βρει την έξοδο... κινδύνου. Φύγε εσύ, έλα εσύ. Οι προπονητές στην Κύπρο αλλάζουν σαν τα πουκάμισα. Οι αναλώσιμοι. The Expendables. Η ταινία με Σταλόνε. Σβαρτζενέγκερ, Τσακ Νόρις, Στειθαμ, και Λούντγκρεν έπρεπε να είχε πρωταγωνιστές τους τεχνικούς που δούλεψαν και δουλεύουν στο νησί. Κύπριοι και ξένοι μαζί.
Το πότε απολύει μια ομάδα ένα τεχνικό το ξέρουμε πάρα πολύ καλά. Αλήθεια όμως πως προσλαμβάνει μια ομάδα προπονητή με σκοπό να μην τον απολύσει, αλλά να τον κρατήσει ; Ένας σύλλογος διαλέγει έναν προπονητή που συμβαδίζει με την φιλοσοφία του και με το πλάνο που έχει καταρτιστεί. Βάσει βιογραφικού επιλέγεται εκείνος που αυτό που θέλει ο σύλλογος, το έχει ξανακάνει σε άλλες ομάδες, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, που και πάλι ορίζεται από το master plan.
Ποιος εκπονεί το σχέδιο; Ποιος θέτει τους στόχους στους υποψήφιους και ποιος τελικά κρίνει την δουλειά τους;
Σε κανονικές ομάδες- ποδοσφαιρικές εταιρείες αυτός που βάζει τα λεφτά, προσλαμβάνει στελέχη που έχουν το know how πάνω στο αντικείμενο. Είναι εκείνοι που πρώτα πρώτα ανάλογα με τo budget και τα θέλω του ιδιοκτήτη- χρηματοδότη θα φτιάξουν το business plan. Το πλάνο θα είναι συγκεκριμένο και όχι αόριστο και με ευαγγέλιο το πλάνο αυτό θα ψάξουν τον προπονητή που μπορεί να το φέρει σε πέρας. Είτε μιλάμε για στόχο πρωταθλήματος, είτε για στόχο Ευρώπης , είτε για στόχο παραμονής στην κατηγορία. Aυτοί κρίνουν, αυτοί προσλαμβάνουν και απολύουν. Από αυτούς ζητούνται ευθύνες. Εδώ η αποτυχία εύκολα φορτώνεται στον ... μυρωδιά τον Γερμανό και στον μάγειρα τον Ισπανό.
Στον σύγχρονο κόσμο και μακριά από τον μικρόκοσμο μας τέτοια στελέχη που περιέγραψα ποιο πάνω είναι περιζήτητα. Τελειώνουν σχολές διοίκησης ποδοσφαίρου, που έχουν δημιουργήσει μεγάλα πανεπιστήμια ανά τον πλανήτη. Αυτοί κρατάνε τα κλειδιά , αυτοί τρέχουν το μαγαζί. Δεν υπάρχουν υπερ-πρόεδροι, με υπερ-αρμοδιότητες που αποφασίζουν για τα πάντα και διαμορφώνουν άποψη ακούγοντας τους πάντες.
Τι θα συμβεί στον προπονητή, που φυσικά και δεν είναι άμοιρος ευθυνών, εδώ θα το αποφασίσουν οι οπαδοί, τα ΜΜΕ, τα social media, το αποτέλεσμα στο ντέρμπι, η συγκομιδή στην βαθμολογία. Ποτέ και πουθενά βάση σχέδιου δεν παίρνονται αποφάσεις, για τον απλούστατο λόγο πως αγνοείται η ύπαρξη του.
Όλα γίνονται κατά τύχη.Κατά τύχη πετυχαίνουν οι ομάδες έναν προπονητή ή έναν τεχνικό διευθυντή που θα είναι ικανός να φτιάξει μόνος του σχέδιο.Κατά τύχη εμφανίζεται ένας Γιοβάνοβιτς, ένας Τσάβι Ρόκα.
Αλλά και αυτοί χρειάστηκε να έχουν την τύχη με το μέρος τους, για να πάρουν αποτελέσματα στο ξεκίνημά τους. Αποτελέσματα που απλά τους αγόρασαν χρόνο και έτσι μπορέσαν να συνεχίσουν την εφαρμόγη του σχεδίου που είχαν μέσα στο μυαλό τους...
