Η κυπριακή ελίτ και το "δούναι και λαβείν" μεταξύ κυβερνήσεων και κομμάτων

Δευτέρα, 24/1/2022 - 09:41
Κωνσταντίνος Φυτιρής
Υποναύαρχος εν αποστρατεία
"Πρέπει πάντα να είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό που δεν ευχόμαστε να μας συμβεί"

"Όσο πιο διεφθαρμένο είναι το κράτος, τόσο περισσότεροι νόμοι υπάρχουν."

                                                                  Τάκιτος, 55-120-μ.Χ., Ρωμαίος ιστορικός

Το 2020 αποκαλύφθηκε με τραγικό τρόπο  η  κατάσταση που ρίζωσε στον τόπο μας, από εποχής Τουρκοκρατίας και μετέπειτα επί  Αγγλοκρατίας, όταν μοιράστηκε η πίττα της εξουσίας και των πόρων ευημερίας του νησιού σε συγκεκριμένες οικογένειες που «τα βρήκαν» με τους κατακτητές. Την μεγαλύτερη όμως ευθύνη για την κατάσταση μετά το 1960 φέρουν οι εκάστοτε ΠτΔ ως ανώτατοι άρχοντες, είτε γιατί δεν ήθελαν είτε γιατί  δεν βρήκαν τον τρόπο να  λειτουργεί  το κράτος, τουλάχιστον με βάση αυτά που διακήρυσσαν οι ίδιοι, για ένα κράτος δικαίου και ισονομίας όπου θα ανελίσσονται οι άριστοι.

Πολλές από τις επιλογές τους σε θέσεις κλειδιά, αποδείχθηκαν καταστροφικές για την ομαλή λειτουργία του κράτους. Συνεχίζονται όμως ακόμα και σήμερα οι αναχρονιστικές μέθοδοι  διακυβέρνησης «δούναι και λαβείν» με τα κόμματα ακόμα και με την δικαστική και νομοθετική εξουσία. 

Εδώ και δεκαετίες τα κόμματα στη Βουλή συζητούν για την μεταρρύθμιση του Δημόσιου τομέα και την πάταξη της διαφθοράς. Πριν λίγες μέρες ψηφίστηκαν στη Βουλή  3 νομοσχέδια με τα οποία όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι βουλευτές γίνεται απλώς ένα πρώτο βήμα για την βελτίωση του Δημόσιου τομέα. Από την άλλη πλευρά οι πολίτες δεν πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει βελτίωση γιατί απλούστατα πέραν του γεγονότος ότι οι νόμοι έχουν πάντα «παράθυρα», δεν υπάρχει νόμος που να εξασφαλίζει την ενσυνείδητη λειτουργία του κράτους με βάση τις ηθικές αξίες.

Οι νόμοι ψηφίζονται για να καθορίζουν συγκεκριμένες διαδικασίες λειτουργίας του κράτους προς όφελος της κοινωνίας  και να επιβάλλονται ποινές για τους παραβάτες. Όμως η  κοινωνική συνοχή, ισονομία και εν τέλει η κοινωνική ευημερία δεν επιτυγχάνονται χωρίς το αίσθημα καθήκοντος, την ενσυνείδητη πειθαρχία στους νόμους και κανονισμούς, την εντιμότητα και σεμνότητα που είναι ηθικές αξίες που καλλιεργούνται από την οικογένεια και την παιδεία από την νηπιακή ηλικία. Αν οι νόμοι εξασφάλιζαν την ομαλή λειτουργία του κράτους   τότε με 4,000 νόμους  που έχουν ψηφιστεί από την  Βουλή και βρίσκονται σε ισχύ από το 1960 μέχρι σήμερα, λογικά η διαφθορά θα ήταν άγνωστη λέξη και θα έπρεπε να είμαστε το πιο δίκαιο και λειτουργικό κράτος στον κόσμο! Χιλιοειπωμένο αλλά πρέπει να επαναλαμβάνεται συνεχώς ότι η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει αν τα κόμματα δεν αφήσουν ανεξάρτητους θεσμούς επιλογής, ρύθμισης και ελέγχου των κρατικών Υπηρεσιών  με ισονομία και αξιοκρατία εκτός των κομματικών μηχανισμών.

Δυστυχώς τα θεμέλια του οικοδομήματος της πολιτικής  ζωής και του δημόσιου τομέα έχουν διαβρωθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν υπάρχει πλέον θεραπεία της ασθένειας. Απαιτείται νέα υγιής θεμελίωση πάνω στην οποία  με σωστή σχεδίαση και προγραμματισμό θα οικοδομηθεί, με βάση το υφιστάμενο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ένα νέο σύγχρονο λειτουργικό, πολιτικό και κοινωνικό  σύστημα. Προφανώς η αλλαγή απαιτεί χρόνο και θα είναι ουτοπία να πιστεύει οποιοσδήποτε ότι θα οικοδομηθεί ένα νέο υγιές σύστημα εν μια νυκτί. Όμως ο ΠτΔ και τα κόμματα εάν επιτέλους θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη που τους δίδει το Σύνταγμα ή και απέκτησαν εκμεταλλευόμενοι νόμους και κανονισμούς που οι ίδιοι θέσπισαν, μπορούν να αρχίσουν με ουσιώδεις αλλαγές, σε μια συλλογική προσπάθεια ανοικοδόμησης του κράτους. Μόνο έτσι θα αρχίσει να εμπεδώνεται πνεύμα ισονομίας και αξιοκρατίας στη Βουλή και  στο Δημόσιο τομέα που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ομαλής λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας.  Η μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης , η θεσμοθέτηση της Αρχής κατά της διαφθοράς και η μεταρρύθμιση της Δημόσιας Υπηρεσίας δεν θα έχουν αποτέλεσμα εάν στα παρασκήνια των κομμάτων τα κριτήρια προσαρμόζονται ανάλογα με το κόστος ή το οφελος των κομμάτων και των στελεχών τους. Για να ανακτήσουν έστω και λίγη από την χαμένη αξιοπιστία τους και να πιστέψει ξανά η κοινωνία στο πολιτικό σύστημα  ας προχωρήσουν με κάποιες  ουσιαστικές αλλαγές που αφορούν στα παρακάτω:

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΑΙΡΕΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ.

Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για την άσκηση μέσα από οριζόντια ψηφοφορία του δημοκρατικού δικαιώματος των πολιτών. Ο εξαναγκασμός των πολιτών να ψηφίζουν κόμμα και υποψηφίους μόνο από το συγκεκριμένο κόμμα αποτελεί αναχρονιστικό και μη δημοκρατικο εκλογικό σύστημα.

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΝΟΜΩΝ/ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΙΣ  ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ και ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ.

Ο ρόλος αυτών των δύο επιτροπών στην εξυγίανση της δημόσιας Υπηρεσίας είναι πολύ σημαντικός. Ο Πρόεδρος και τα μέλη αυτών των επιτροπών διορίζονται από τον ΠτΔ με προτάσεις των κομμάτων ανάλογα με την δύναμη τους στη βουλή. Προσλήψεις, προαγωγές μέχρι και την ανώτατη βαθμίδα αποφασίζονται από το τρίγωνο Κόμματα-Κυβέρνηση-Επιτροπές. Αφού λοιπόν είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο Δημόσιος τομέας απαιτεί πλήρη μεταρρύθμιση αυτή πρέπει να αρχίσει από αυτές τις δύο επιτροπές που αποτελούν τα γρανάζια ομαλής ή κακής λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Η επιλογή των μελών πρέπει να γίνεται από ανεξάρτητο φορέα που θα προβαίνει μόνο σε γραπτές εξετάσεις των ενδιαφερομένων  και θα παραδίδει τον πίνακα κατάταξης στον ΠτΔ ο οποίος με βάση το σύνταγμα θα διορίζει τις επιτροπές. Με αυτό τον τρόπο θα γίνει πολύ πιο εύκολο το έργο του εκάστοτε ΠτΔ!

ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

Όλοι οι πολίτες γνωρίζουν και ζουν τις συνέπειες της διαφθοράς αλλά οι νόμοι σκοπιμότητας, το εσωτερικό σύστημα διακυβέρνησης και η «ελίτ» της Κυπριακής Κοινωνίας, τα έχει ρυθμίσει με τέτοιο τρόπο που τις περισσότερες φορές εμφανή εγκλήματα κατά της κοινωνίας και της ηθικής  τάξης  πέφτουν στο κενό παρά τις προσπάθειες ολίγων φορέων, που συνεχίζουν  να φυλάνε Θερμοπύλες.

Η κοινωνία απαιτεί πλέον κάθαρση και επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η εμπλοκή των πολιτών ώστε να αναγκαστεί η εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία να συντονιστούν και να καθαρίσουν τους σταύλους του Αυγεία.  Οι πολίτες  θα πρέπει να απαιτούν, να ελέγχουν  και να εκθέτουν όσους  δεν τηρούν  τις δεσμεύσεις τους ή παραβαίνουν τους ηθικούς και γραπτούς νόμους και δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας, γιατί η Κύπρος είναι μικρή και όλοι γνωρίζουν όλους και τα αντιλαμβάνονται όλα...