Καθώς η κρίση στη Μέση Ανατολή εκτυλίσσεται με απώλειες χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, η Κύπρος, ακόμα και μοιρασμένη αντιλαμβάνεται πως μπορεί να έχει εποικοδομητικό ρόλο εξαιτίας της στρατηγικής σημασίας γεωγραφικής της θέσης.
Από το δημοτικό, τα Κυπριόπουλα μαθαίνουν για την σπουδαία αυτή γεωγραφική θέση, ως σταυροδρόμι τριών ηπείρων, που πάντοτε προσέλκυε το ενδιαφέρον των υπερδυνάμεων κάθε εποχής. Η γεωγραφική αυτή θέση, θεωρητικά θα έπρεπε να λειτουργεί σαν ευλογία για την ευημερία των Κυπρίων. Ωστόσο, πολλές φορές και με ευθύνη δική μας, αποδείχθηκε κατάρα.
Διότι ουδέποτε οι ιδιοκτήτες αυτού του νησιού δεν κατάφεραν να κεφαλαιοποιήσουν αυτό το σπουδαίο στοιχείο εξυπηρετώντας τα συμφέροντα όλων ανεξαιρέτως των κατοίκων του. Για την ασφάλεια, την ευημερία, την πρόοδο, την ευρωστία, τα συμφέροντα τους.
Οι λανθασμένες εκτιμήσεις και επιλογές σε κρίσιμους σταθμούς της ιστορίας του νησιού, οι ιδεολογικές αγκυλώσεις, οι εμμονές και τα ιστορικά σφάλματα, οδήγησαν σε μεγάλες αποτυχίες με αποκορύφωμα την τουρκική εισβολή του 1974.
Οι συζητήσεις για το τι έφταιξε πέραν των προφανών λόγων και της προδοσίας εκ των έσω, εξακολουθούν να υφίστανται, ως επίσης και οι συζητήσεις για τον διεθνή προσανατολισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κακώς υφίστανται.
Βλέποντας με τον φακό του ορθολογισμού, η μοίρα και το συμφέρον της Κύπρου ήταν πάντοτε ευθυγραμμισμένα με την Δύση. Η σύγχρονη ιστορία το αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία κατάφερε να εξασφαλίσει την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τρόπο που κατά πολλούς στο εξωτερικό ήταν αμφιλεγόμενος. Ήταν εν ολίγοις ακόμα ένα σινιάλο της Δύσης η οποία μας υποδείκνυε που έπρεπε να στρέψουμε τη ματιά μας ασχέτως αν εμείς δεν το αντιλαμβανόμασταν.
Από εκείνη τη στιγμή, η χώρα μας πέτυχε τη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και διαρθρωτική πρόοδο στην ιστορία της.
Η Κύπρος χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ κάθε φορά που υπάρχουν ταραχές στην περιοχή, χωρίς να αποκομίζει ιδιαίτερα οφέλη. Το κυπριακό αποτελεί ένα από τα μακροβιότερα προβλήματα του πλανήτη, ως μια προέκταση των διαφορών δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ. Αποτελεί συνεπώς μια οδό που ενδεχομένως θα έπρεπε να εξευρευνήσουμε στην προσπάθεια μας για επίλυση του προβλήματος, ιδιαίτερα μετά από τόσα ναυάγια.
Η Κύπρος ασπάζεται τις δυτικές αρχές και αξίες, τον δυτικό τρόπο ζωής και είναι απόλυτα πια συνδεδεμένη με το δυτικό χρηματοοικονομικό σύστημα.
Ως εκ τούτου, έχουμε την άποψη πως πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε με αυτοπεποίθηση ως ένα δυτικό κράτος εξηγώντας τεκμηριωμένα στους πολίτες τους λόγους για τους οποίους το κάνουμε. Πρέπει να αφήσουμε στο περιθώριο το ρόλο του ανούσιου ουδέτερου και μέσα από όλα τα φόρα του δυτικού φιλελεύθερου κόσμου να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του τόπου.
