Αποχαιρετούμε λοιπόν τη φάση των ομίλων του Champions League. Ήταν πραγματικά μια απολαυστική εμπειρία όλα αυτά χρόνια, ωστόσο όπως όλα γύρω μας αλλάζουν και ανανεώνονται και σε αυτή την περίπτωση υπάρχει η αίσθηση πως χρειάζεται να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Η υπάρχουσα μορφή χρειάζεται βελτίωση. Για να τονωθεί το ενδιαφέρον και να αυξηθεί το θέαμα.
Πάντα θα υπάρχουν διασκεδαστικοί αγώνες στη φάση των ομίλων, αλλά χρόνο με το χρόνο λιγοστεύουν και η αλήθεια είναι πως κάποια ματς κατάντησαν κουραστικά. Αν έχεις δει τη Μάντσεστερ Σίτι να κερδίζει μία φορά τη Λειψία ή τη Σαχτάρ, είναι βέβαιο πως θα το ξαναδείς τουλάχιστον άλλες πέντε φορές. Οι ίδιες ομάδες που παίζουν και φέρνουν το ίδιο αποτέλεσμα, δύσκολα ανεβάζουν την ένταση και την τηλεθέαση.
Όλοι περιμένουν τις νοκ-άουτ φάσεις του Champions League, που προσφέρουν τη μεγαλύτερη ποιότητα ποδοσφαίρου ολόκληρης της σεζόν. Αλλά το πώς οι 32 ομάδες μειώνονται σε 16 είναι λίγο κοινότυπο. Υπάρχουν πάρα πολλές αναντιστοιχίες, καθώς δεν παίζουν αρκετές από τις μεγάλες ομάδες μεταξύ τους.
Η ελβετική μορφή, η οποία εισάγεται την επόμενη σεζόν σε μια προσπάθεια να φρεσκάρει τη διοργάνωση, είναι η μεγαλύτερη αλλαγή στο Champions League από τότε που απομακρύνθηκε από το παλιό απευθείας νοκ-άουτ σύστημα δύο αγώνων του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου το 1992, όταν οκτώ ομάδες έπαιζαν σε δύο ομίλους των τεσσάρων για να υπάρξει ένας τελικός μεταξύ των νικητών κάθε τμήματος.
Πολλοί έχουν επιφυλάξεις για την ανανέωση -και υπάρχουν ακόμη κάποια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν- αλλά η UEFA δεν μπορούσε να επιτρέψει στη ναυαρχίδα της διοργάνωσης να συνεχίσει να παράγει... βαρετές βραδιές. Και φυσικά η διοργανώτρια αρχή έπρεπε να δώσει και μια απάντηση στην απειλή της Εuropean Super League.
Το σημαντικότερο είναι ότι αυτό θα σημαίνει τουλάχιστον περισσότερα παιχνίδια μεταξύ των κορυφαίων ομάδων. Οι οκτώ πρώτες ομάδες θα προκριθούν αυτόματα στους 16, ενώ οι ομάδες από την ένατη έως την 24η θέση θα δώσουν μάχη σε δυο παιχνίδια εντός και εκτός, με έπαθλο την ευκαιρία να τους συναντήσουν.
Δεν θα υπάρχει είσοδος από την... πίσω πόρτα στο Europa League για τους ηττημένους, με τη διοργάνωση αυτή και το Conference League να μεταφέρονται επίσης στο ελβετικό σύστημα, αν και με μόνο έξι γύρους αγώνων στην τρίτη τη τάξει διοργάνωση της UΕFA.
Επίσης μια άλλη έξυπνη ιδέα δίνει την ευκαιρία στις δύο μικρότερες διοργανώσεις να λάμψουν, με έναν γύρο κάθε διοργάνωσης να διεξάγεται σε διαφορετική εβδομάδα από το Champions League.
Στη θεωρία το νέο format στα πρότυπα της Euroleague φέρνει αέρα ανανέωσης. Όπως καθετί νέο αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Όλα όμως θα κριθούν στην πράξη, στο χορτάρι. Για να κρίνουμε θα πρέπει πρώτα να το δούμε να ξεδιπλώνεται στα μάτια μας. Και βέβαια θα χρειαστεί να του δώσουμε μια δίκαιη ευκαιρία. Άλλωστε τα πράγματα στη ζωή θέλουν τον χρόνο τους, για να τα αγκαλιάσεις ή να τα απορρίψεις...
