Θυμάμαι ένα περιστατικό σε χώρο εργασίας όπου δούλευα στο παρελθόν. Ανταγωνιστική επιχείρηση προσέγγισε συνάδελφο και του πρότεινε ένα πολύ μεγάλο ποσό για να μετακινηθεί. Η πρόταση ήταν τόσο ελκυστική που ο συνάδελφος αποφάσισε τελικά να το κάνει. Λίγο πριν υπογράψει και αφού οι ανταγωνιστές αισθάνθηκαν ότι πέτυχαν το στόχο, στάληκε ένα μήνυμα από μέρους τους. «Όλοι έχουν την τιμή τους»... Αυτό ήταν αρκετό για το συνάδελφο για να ακυρώσει αμέσως τη μετακίνηση, να τους βρίσει και να παραμείνει στη θέση του έστω και με λιγότερα χρήματα. Ήταν η πιο αποφασιστική απάντηση σε όλους εκείνους που πιστεύουν πως μπορούν να αγοράσουν τα πάντα και τους πάντες. Και που την «τιμή», τη μετράνε μόνο σε χρήμα.
Αγοράζεται, άραγε, και η καρέκλα της εξουσίας; Κάποιοι σαφώς πιστεύουν πως ναι. Αλλιώς δεν θα είχαμε, πριν λίγο καιρό, την καταγγελία του ΕΛΑΜ ότι προσεγγίστηκε από επιτελείο άλλου υποψηφίου για να αποσύρει την υποψηφιότητά του. Αλήθεια, τι και πόσα του προσφέρθηκαν; Προχθές ήταν η σειρά του Γιώργου Λιλλήκα να καταγγείλει ξεκάθαρα ότι του προσφέρθηκαν οικονομικά και άλλα οφέλη για να αποσυρθεί από την κούρσα των εκλογών.
Κι εδώ γεννιέται πλέον ένα τεράστιο ζήτημα. Αν στην επιχειρηματική λογική ο συνάδελφος που λέγαμε πριν ήρθε αντιμέτωπος με τον κυνισμό του χρήματος και ανέλαβε να απαντήσει μόνος στην πρόκληση, στην περίπτωση των εκλογών και της δημοκρατίας δεν θα έπρεπε αυτό να αποτελέσει θέμα άμεσης διερεύνησης; Αν η εξαγορά ψήφων είναι παράνομη, οι συγκεκριμένες προτάσεις που έγιναν προς δύο υποψήφιους, τι είναι; Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, θα ανέμενε κανείς ότι κάποιος Εισαγγελέας θα φώναζε τον κ. Λιλλήκα και θα τον καλούσε αμέσως να δώσει στοιχεία για την καταγγελία του. Το ίδιο θα έκανε και με τον υποψήφιο του ΕΛΑΜ που προηγήθηκε. Στην περίπτωση που αποδεικνυόταν μια τέτοια προσπάθεια πολιτικής εξαγοράς, είναι προφανές πως αυτή η πολιτεία στο σύνολό της θα αντιδρούσε με τον πιο έντονο τρόπο απέναντι στις λογικές κάποιων που μεγάλωσαν μέσα στη λογική ότι «όλοι (και όλα) έχουν την τιμή τους». Ακόμα και η καρέκλα της προεδρίας...
Επειδή όμως, φαντάζομαι, κανένας Εισαγγελέας ή άλλος αρμόδιος δεν θα το κάνει, μία διέξοδος απομένει. Αυτή που ακολούθησε ο καλός συνάδελφος όταν κάποιοι πίστεψαν πως βρήκαν την τιμή του.
