ΠΡΙΝ από ένα μήνα, το νήμα της ζωής ενός πεντάχρονου κοριτσιού, της Μαρίας-Χριστίνας, κόπηκε ξαφνικά και απρόσμενα, όταν οδηγός έχασε τον έλεγχο του οχήματος του, στον αυτοκινητόδρομο Αγίας Νάπας – Λάρνακας, εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούστηκε βίαια με αυτοκίνητο, στο πίσω κάθισμα του οποίου καθόταν αμέριμνη, η μικρή Μαρία-Χριστίνα και τα άλλα δύο επίσης ανήλικα αδελφάκια της, ένα εκ των οποίων, όπως και η μητέρα της, τραυματίσθηκαν σοβαρά.
ΟΠΩΣ κατατέθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, ο υπαίτιος του δυστυχήματος οδηγός, δεν έχασε τον έλεγχο και προκάλεσε τον θάνατο ενός 5χρονου παιδιού, από κακή στιγμή ή κάποια άλλη εξωγενή αιτία αλλά γιατί βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, μεταξύ των οποίων και ηρωίνη, και εκείνη την στιγμή οδηγούσε εβρισκόμενος υπό πλήρη σύγχυση και σε κατάσταση υπνηλίας!
ΚΑΙ ΟΜΩΣ η δικαστής που εκδίκασε την υπόθεση, έκρινε ότι η αρμόζουσα για τον οδηγό-δολοφόνο ποινή, ήταν η επιβολή φυλάκισης για 2,5 χρόνια, κάτι που στην πράξη σημαίνει, λιγότερο από 20 μήνες !!
ΑΝ ΕΙΝΑΙ δηλαδή δυνατό! Οδηγούσε υπό την επήρεια ηρωίνης, σκότωσε ένα πεντάχρονο αγγελούδι και η δικαστής έκρινε, ότι με 20 μήνες στην φυλακή και ο ίδιος θα ξοφλήσει αλλά και το σημαντικότερο, η συγκεκριμένη ποινή θα λειτουργήσει παραδειγματικά και αποτρεπτικά για ανάλογες συμπεριφορές.
ΔΙΕΡΩΤΩΜΑΙ ειλικρινά, αν η δικαστής αισθάνεται καλά με την απόφαση της αυτή ή αν θα λειτουργούσε με τον ίδιο τρόπο αν στη θέση της Μαρίας-Χριστίνας βρισκόταν η δική της κόρη, ή ένα δικό της κοντινό πρόσωπο; Πάλι θα κοστολογούσε την χαμένη ζωή με 20 μόνο μήνες;
ΚΑΤΑ τα άλλα, οι αρμόδιοι προσπαθούν να μας πείσουν, ότι το πρόβλημα με τις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες στους κυπριακούς δρόμους θα αντιμετωπισθεί με την δραστική αύξηση των προστίμων για τροχαίες παραβάσεις ή με την εγκατάσταση καμερών στους δρόμους μας.
ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ, το πρόβλημα μας δεν είναι οι καθημερινές μικροπαραβάσεις, τύπου ορίου ταχύτητας, μη χρήσης ζώνης ή χρήσης τηλεφώνου, για τις οποίες θέλετε να εκτοξεύσετε τα πρόστιμα σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτό, το μόνο που θα αποφέρει, είναι ακόμα πιο πολλά εκατομμύρια στα ταμεία σας.
ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ και ουσιαστικό πρόβλημα μας είναι η ανυπαρξία αυστηρότατων και πραγματικά παραδειγματικών ποινών σε πρόσωπα που προκαλούν θανατηφόρα δυστυχήματα.
ΓΙΑ ΜΕΝΑ δεν υπάρχει καμία διαφορά αν ένας αφαιρεί μία ανθρώπινη ζωή με όπλο, μαχαίρι ή βόμβα ή με την αλόγιστη και εγκληματική του οδήγηση, και γι αυτό και η αντιμετώπιση τους από την δικαιοσύνη πρέπει να είναι και η ανάλογη.
ΠΟΛΥ περισσότερο αν πρόκειται, όπως την συγκεκριμένη, για περιπτώσεις όπου το δυστύχημα προκαλείται όχι από κάποιο στιγμιαίο απρόβλεπτο ανθρώπινο λάθος ή τεχνικό πρόβλημα, αλλά από οδήγηση, υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλης ή ακόμα από ενσυνείδητη παραβίαση του κώδικα οδικής συμπεριφοράς.
ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ότι οι δικαστές οφείλουν να είναι σε θέση να αξιολογούν την κάθε περίπτωση ανάλογα με την σοβαρότητα της και να επιβάλλουν αυστηρές και παραδειγματικές ποινές, στέλλοντας το μήνυμα ότι η ανθρώπινη ζωή αξίζει πολύ, μα πολύ περισσότερο, από ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η Δικαστής της Λάρνακας την κοστολόγησε, και ότι όποιος την αφαιρεί με τέτοιες συμπεριφορές, θα πληρώνει με αντίστοιχα βαρύτατο τίμημα.
