Η 12η Μαίου έχει καθιερωθεί ως η Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης των επαγγελματιών υγείας αλλά και του κοινού για την Ινομυαλγία, τα συμπτώματά της αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς, τόσο εξαιτίας της ασθένειας αλλά και της μη κατανόησης της από τον κοινωνικό περίγυρο. Απώτερος σκοπός του θεσμού αυτού είναι η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση της ασθένειας.
Η Ινομυαλγία είναι μια «αόρατη» ασθένεια. Δε φαίνεται στο σώμα και αυτό προκαλεί και μεγάλη δυσκολία στη διάγνωση της. Είναι πάθηση από την οποία υποφέρουν 14 εκατομμύρια Ευρωπαίοι. Η Ινομυαλγία μπορεί να προσβάλει το 1-3% του πληθυσμού με το 80% να είναι γυναίκες, αναπαραγωγικής ηλικίας. Μπορεί, ωστόσο, να προσβληθούν και παιδιά και άνδρες και ηλικιωμένοι.
Χαρακτηρίζεται από διάχυτους πόνους στους μύες, διάχυτη ευαισθησία στην πίεση, αίσθημα μυρμηγκιάσματος στα χέρια ή/ και στα πόδια, διαταραχές μνήμης, πονοκεφάλους, αίσθημα αδυναμίας και καταβολής.
Τα αίτια της παραμένουν άγνωστα, ωστόσο πιθανολογείται ότι εμπλέκονται γενετικοί, περιβαλλοντικοί αλλά και ψυχολογικοί παράγοντες. Τα άτομα που πάσχουν από άλλα αυτοάνοσα νοσήματα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ινομυαλγία. Υπολογίζεται ότι ένας στους πέντε ανθρώπους με αυτοάνοσο νόσημα έχουν ινομυαλγία.
Η διάγνωση βασίζεται στα συμπτώματα του ασθενή, το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Η ανεύρεση των ευαίσθητων σημείων συνηγορεί υπέρ της διάγνωσης. Ο πόνος προκαλείται με μικρά ερεθίσματα και η αντοχή στον πόνο είναι περιορισμένη.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την Ινομυαλγία. Είναι όμως δυνατή η αντιμετώπιση της και η ανακούφιση από τα συμπτώματα και τον πόνο, συνδυάζοντας ενημέρωση του ασθενή, φυσικοθεραπεία, γυμναστική και σωστή διατροφή.
Επειδή λοιπόν η Ινομυαλγία δεν είναι μια ορατή πάθηση, συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή από το περιβάλλον του ασθενούς, με αποτέλεσμα εκείνος αρκετά συχνά να αντιμετωπίζεται με δυσπιστία και σκεπτικισμό, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που θεωρείται μέχρι και τεμπέλης και υπερβολικός. Τέτοια αντιμετώπιση προσθέτει επιπλέον ψυχολογικό και σωματικό πόνο σε αυτόν που οι ασθενείς ήδη βιώνουν.
