Για περισσότερα από 15 χρόνια δίνει σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Αφόρητοι πόνοι, αμέτρητες εξετάσεις, χειρουργεία, ατέλειωτα βράδια προβληματισμού για το τι ξημερώνει η επόμενη ημέρα. Το κεφάλι του όμως, πάντα ψηλά! Πότε δεν κοίταξε πίσω, ποτέ δεν παραιτήθηκε, ακόμη κι' αν ο γολγοθάς που ανέβαινε όλα αυτά τα χρόνια, τον έκανε να πιστέψει πολλές φορές πως η μάχη επρόκειτο να χαθεί.
Ο κος Γιάννης Κατσιάμης διαγνώστηκε με ένα σπάνιο καρκίνο, χόρδωμα όπως ονομάζεται και η περιπέτεια υγείας του ξεκίνησε το 2005.
«Διαγνώστηκα με χόρδωμα όπως ονομάζεται το οποίο είναι επαναλαμβανόμενη ασθένεια, δεν έχει κάποια φαρμακευτική αγωγή, κάνεις εγχείρηση και ύστερα από 4-6 χρόνια επανεμφανίζεται. Πήγα σε Ογκολόγο και μόλις είδε τις εξετάσεις μου, μου είπε φύγε είσαι για Αγγλία εσύ, επείγον…Μέσα σε μια βδομάδα πήγα στο Λονδίνο για επέμβαση…και εκεί έμεινα ένα μήνα. Τελείωσε εκείνο το βάσανο, μετά ήρθα στην Κύπρο, είπε ο γιατρός μου να υποβάλλομαι κάθε έξι μήνες σε αξονικό…»
Ο όγκος επανεμφανίστηκε άλλες δύο φορές. Η πρώτη ήταν το 2009, η δεύτερη το 2014. Ο κ. Γιάννης αναγκάστηκε να μεταβεί ξανά στο εξωτερικό για επεμβάσεις.
«Ένιωθα ότι ήθελα να πεθάνω, ήμουν ο μισός»
Δυο χρόνια μετά, ο γιατρός που τον παρακολουθούσε εκείνη την περίοδο, έκρινε πως δεν μπορεί να υποβληθεί σε νέα επέμβαση και πως θα έπρεπε να συνεχίσει τη θεραπεία του με χημειοθεραπευτικά φάρμακα…κάτι που κάνει μέχρι και σήμερα.
«Το χόρδωμα που έχω, επειδή αντιμετωπίζω και πρόβλημα σπονδύλου, μου χτυπούσε πόνο στο πόδι...Με έβαλαν ξανά χειρουργείο για να με καθαρίσουν πιο καλά, αλλά δεν μπορούσαν να αγγίξουν το σημείο που ήταν ο όγκος γιατί με το παραμικρό μπορούσε να πεθάνω ή να μείνω τετραπληγικός αλλά 99% ήταν να πεθάνω…»
Τα τελευταία πέντε χρόνια όλο και πιο δύσκολα. Χημειοθεραπείες, απανωτές εξετάσεις, προβλήματα και δυσκολίες στο υπόλοιπο του σώμα.
«Ένιωθα ότι ήθελα να πεθάνω, ήμουν ο μισός, μεν βλέπεις τώρα που φαίνομαι ζωντανός...επιάνεμε τηλέφωνο η γυναίκα μου, ο γιος μου, φίλοι μου, συνάδελφοι μου…να μου μιλήσουν να δουν πως είμαι, απαντούσα «ντάξει, γεια, ευχαριστώ»…δεν μπορούσα να τους πω τίποτα άλλο…Αυτό συνέβαινε από Μάϊο μέχρι Ιούλιο και τότε μου είπαν ότι θα φύγω από το γενικό νοσοκομείο και θα με στείλουν στην Αροδαφνούσα.»
Οι δυσκολίες εν μέσω πανδημίας και το «χτύπημα» από τον Covid-19
Ταυτόχρονα ήρθε το «χτύπημα» της πανδημίας που του στέρησε – όπως και σε όλο τον κόσμο πολλά, αλλά κυρίως τη καθημερινή του εργασία ενώ προ λίγο μηνών νόσησε με κορωνοϊό και νοσηλεύτηκε ευτυχώς για μια μόνο βδομάδα, στο Νοσοκομείο Αναφοράς.
«16 του Μάρτη, Δευτέρα της Καθαράς…Η γυναίκα μου επέμενε ότι είχα πυρετό και εγώ της έλεα ότι εν πελλάρες που λέει. Εντωμεταξύ ένιωθα ζεστός και πήγα και ξάπλωσα νωρίς και τα ξημερώματα σηκώθηκε η γυναίκα μου και έδειξε ότι είχα πυρετό 39,9. Τηλεφωνήσαμε, ήρθε ασθενοφόρο χωρίς καθυστέρηση, πήγα στις πρώτες βοήθειες και μετά από εξετάσεις, είπαν μου ότι είχα κορωνοϊό και τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας με μετέφεραν στο Παραλίμνι…Ο λόγος που με αφήσαν μέσα για μια βδομάδα, είναι λόγω της άλλης ασθένειας που είχα.»
Καθημερινά, από το πρωί μέχρι το βράδυ, η σύζυγός του και ο γιος του τον στηρίζουν ψυχολογικά αλλά πρωτίστως τον φροντίζουν, αν και ο ίδιος προσπαθεί πάντοτε να κάνει όσα μπορεί, μόνος του.
«Το πρωί είναι πάντα η γυναικά μου να με βοηθήσει μέχρι το μεσημέρι που θα πάει στη δουλειά της, τρώμε μαζί, μετά κάθομαι λίγο στην τηλεόραση, μετά το απόγευμα έρχεται κάθε μέρα ο γιος μου…κάποτε θα έρθουν φίλοι μου και συνάδελφοι μου και τώρα ψυχολογικά είμαι καλύτερα.»
Η στήριξη από το Κέντρο Ανακουφιστικής Φροντίδας «ΑΡΟΔΑΦΝΟΥΣΑ»
Με δάκρυα στα μάτια μίλησε για τη θεραπεία που έλαβε στο Κέντρο Ανακουφιστικής Φροντίδας «Αροδαφνούσα», για τους ήρωες νοσηλευτές και γιατρούς που τον περιτριγυρίζουν τα τελευταία χρόνια, σχεδόν καθημερινά.
«Η Αροδαφνούσα είναι πράγματι το κάτι άλλο, άψογη από γιατρούς, νοσηλευτές, φυσιοθεραπευτές, το φαγητό τους, να σε πλύνουν να σε κάμουν…τα πάντα…ούλα τα πάντα ήταν το κάτι άλλο…Ένας που άκουε Αροδαφνούσα, νόμιζε ότι πάς εκεί για να πεθάνεις. Είναι όλοι τους τέλειοι...Πάλι οι πόνοι υπήρχαν, δεν ησύχαζα με τίποτα. Ούλλα τα παιθκιά τζιμέσα να με ενθαρρύνουν, να με αστιεύκουν, τραγουδούσαμε και κάποτε πάνω στον πόνο μας…»
Η στήριξη από το Κέντρο Ανακουφιστικής Φροντίδας δεν σταμάτησε εκεί. Ο κος Γιάννης λάμβανε σχεδόν καθημερινά κατ’ οικον φροντίδα από τους νοσηλευτές…
«Μετά άλλαξε αυτό, η φροντίδα από το κέντρο ήταν διαφορετική, έρχονται και παρακολουθούν την πρόοδο μου… γιατί σταμάτησαν οι αιμορραγίες, οι έντονοι πόνοι…Όποτε μου ζητήσει ο ογκολόγος μου να κάνω καρδιογράφημα, έρχονται και κάμνουν μου, όταν θέλω αναλύσεις, έρχονται κάμνουν μου οι νοσηλευτές της Αροδαφνούσας…»
Τέλος ο κος Γιάννης έστειλε το δικό του μήνυμα σε όσους βιώνουν έναν παρόμοιο Γολγοθά.
«Εγώ όποιον βλέπω του λέω να βλέπει μόνο μπροστά, όχι πίσω. Ήρθε κάτι πάνω μας…έχεις την ασθένεια, πρέπει να το παλέψεις για να προχωράς μπροστά. Οποιαδήποτε ασθένεια και του κορωνοϊού που συμβαίνει τώρα, δεν πρέπει να σκέφτεσαι απλά το κακό σενάριο αλλά να σκέφτεσαι ότι θα ζήσεις.»
Γίνε κι εσύ μαχητής
Αυτή τη χρονιά, όπως και πέρσι, αντί της Πορείας Χριστοδούλας και του Οδικού Εράνου, ο Αντικαρκινικός Σύνδεσμος Κύπρου και η Τράπεζα Κύπρου σε καλούν να στηρίξεις μέσω εισφορών σε διάφορες επιχειρήσεις και σημεία της Κύπρου, που συμμετέχουν στην εκστρατεία.
Περισσότερες πληροφορίες για την εκστρατεία, αλλά και για τα σημεία εράνου μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.stimaxi.com.cy ενώ μπορείτε να κάνετε την εισφορά σας στον Αντικαρκινικό Σύνδεσμο Κύπρου με τους πιο κάτω τρόπους:
•Σε όλα τα καταστήματα της Τράπεζας Κύπρου παγκύπρια
•Ηλεκτρονικές εισφορές στο www.stimaxi.com.cy
• Μέσω SMS στο 7060: CAS 5 για εισφορές €5, CAS 3 για εισφορές €3, CAS 1 για εισφορές €1
