του Ευάγγελου Αγαπίου
30 Αυγούστου 1974, ενώ η Κύπρος μάζευε τα κομμάτια που άφησε πίσω της η τουρκική εισβολή , γράφεται ο τραγικός επίλογος της ζωής του 30χρονου τότε οργανωτικού γραμματέα της ΕΔΕΚ Δώρου Λοίζου...
Ώρα 9:00 το πρωί ... 3 ένοπλοι άνδρες της ΕΟΚΑ Β` γαζώνουν στην κυριολεξία με σφαίρες το αυτοκίνητο που οδηγούσε έχοντας ως στόχο τον θάνατο του Βάσου Λυσσαρίδη ο οποιος βρισκόταν μαζί του στο όχημα. Ο Δώρος Λοιζου βρίσκει ακαριαίο θάνατο από τα πυρά, στο κέντρο της πρωτεύουσας . Η σύζυγός του η οποία επέβαινε επίσης στο αυτοκίνητο τραυματίζεται, όπως και ο αείμνηστος ηγέτης της ΕΔΕΚ. Η εικόνα του γιατρού με το ματωμένο πουκάμισο συγκλονίζει.
Την αποτρόπαια πράξη καταδίκασε και η τότε κυβέρνηση δια στόματος του Γλαύκου Κληρίδη .
"Οι πράξεις των αποτελεί εθνικό έγκλημα . Θα χτυπηθεί ανηλεώς οποιαδήποτε πραξικοπηματική ενέργεια ο νόμος και η τάξη θα εφαρμοστούν ανευ λόγου ή ευνοίας".
Την επόμενη μέρα ο Δώρος Λοίζου οδηγείται στην τελευταία του κατοικία. Συνθήματα αγανάκτησης από τον λαό της Κύπρου ξεχειλίζουν από παντού.
Το έγκλημα δεν εξιχνιάστηκε ποτέ και οι δολοφόνοι εξακολουθούν να παραμένουν μέχρι και σήμερα ατιμώρητοι. 47 χρόνια μετα οι μνήμες από εκείνο το μαύρο πρωινό εξακολουθούν να παραμένουν ανεξίτηλες και η ανάγκη για απόδοση δικαίοσύνης μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο.
