της Μόνικας Κουρουφέξη
Θέλω να κλάψω από αγάπη για σένα
Να σηκωθεί ο Χριστός από την πέτρα του
Και να κοιτάξει σ` ένα απέναντι του βουνό
Εκεί θα` ναι οι ποιμένες που θα τον αναμένουν
Ν` ανάψουν φωτιά και να καθίσουν μαζί του, ολόγυρα.
Είναι ένα απόσπασμα από το ανέκδοτο ποίημα του Μιχάλη Πασιαρδή, το οποίο φέρνει στο φως ο Φιλελεύθερος λίγες μέρες μετά το θάνατο του σπουδαίου ποιητή.
Χαμπής Τσαγγάρης, Χαράκτης
Την ημέρα εκείνη μόλις έγραψε το ποίημα επήα να τον δω. Τζαι ήβρα τον ενθουσιασμένο όπως σπάνια τον εθώρουν και είπε μου: Χαμπήηηη μου μόλις έγραψα ένα ποίημα, δεν έχει ώρα. Να σου το πω; Είπα του πέ μου το. Μόλις ετέλειωσε είπα του Μιχάλη μου εννα το χαράξω. Και είπα το γιατί ένιωθα το έντονα τουτο το πράμα. Και ευτύχησα και χάραξα το.
Όπως και έγινε. Ο γνωστός χαράκτης χρειάστηκε εννιά μήνες για να ολοκληρώσει το έργο του και να δώσει μορφή στην ιδιόχειρη γραφή του ποιητή.
Χαμπής Τσαγγάρης, Χαράκτης
Είδε το. Μόλις το έκαμα επήρα τουτο. Συγκινήθηκε. Ήταν ωραία στιγμή.
Αυτό δεν είναι το μόνο έργο του Χαμπή Τσαγγάρη, που είναι εμπνευσμένο από την ποίηση του Μιχάλη Πασιαρδή. Ο χαράκτης έδωσε διαστάσεις και στο Μαντήλιν, κατόπιν εισήγησης του μουσικοσυνθέτη, Ευαγόρα Καραγιώργη.
Χαμπής Τσαγγάρης, Χαράκτης
Μαντήλιν ολομέταξο, έπειασα να κεντήσω τζαι έχω σε μες την σκέψη μου να μεν σε λησμονήσω. Κεντώ τζαι ο νους μου ξιδικλά ούλα που νάσε ομπρός μου πότε θαρμκούμαι είσαι νερό τζαι πότε είσαι το φως μου.
