Ως ασυνεπή έκρινε για πρώτη φορά το Ανώτατο Δικαστήριο τα έκτακτα μέτρα που λήφθηκαν από την κυβέρνηση κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού, ακυρώνοντας έτσι καταδικαστική απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου εναντίον πολίτη ο οποίος εντοπίστηκε να μην κάνει χρήση της υποχρεωτικής μάσκας προστασίας. Ο νομικός και Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας Αχιλλέας Αιμιλιανίδης ανέφερε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ότι παρόμοιες αποφάσεις που αφορούν στην μη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας έχουν εκδοθεί εδώ και καιρό από τις δικαστικές αρχές άλλων ευρωπαϊκών και τρίτων χωρών.
«Ναι μεν υπάρχει λόγος σοβαρός με βάση των οποίο μπορούν να ληφθούν μέτρα, αλλά πρέπει πάντοτε να στηρίζονται στην αρχή της αναλογικότητας και να είναι απολύτως αναγκαία τη συγκεκριμένη στιγμής. Το Ανώτατο Δικαστήριο επισήμανε ότι υπήρχε ασυνέπεια και αμφιταλάντευση χωρίς επαρκή δικαιολογία, στο γιατί λαμβάνονταν απόλυτα μέτρα σε πολλές περιπτώσεις, ενώ άλλα πράγματα επιτρέπονταν.»
Ο κύριος Αιμιλιανίδης έφερε ως παράδειγμα το μέτρο της απαγόρευσης συναθροίσεων και της απαγόρευσης μετακίνησης μετά από συγκεκριμένη ώρα.
«Δεν υπήρχε συνέπεια για τον λόγο για τον οποίο κάποιος θα μετέφερε ή θα νοσούσε από τον ιό εάν πήγαινε στη δουλειά του ή εάν πήγαινε τη μέρα κάπου και θα το πάθαινε τη νύχτα.»
Ο νομικός έκανε λόγο για μέτρα που δεν στηρίζονταν στη λογική, ειδικά στην αρχή της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020 που υπήρχε πλήρης άγνοια και πανικός, με δεδομένα τα τραγικά γεγονότα που συνέβαιναν στην Ιταλία.
«Το να έχουμε πράγματα που απαγορεύονταν ή επιτρέπονταν ad hoc από την εκτελεστική εξουσία χωρίς αιτιολόγηση για πολύ σοβαρές επεμβάσεις στα ατομικά δικαιώματα πολιτών, παραβιάζεις την αρχή της αναλογικότητας χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχε ανάγκη να ληφθούν μέτρα, αλλά είναι ο τρόπος που λαμβάνεις μέτρα.»
Στην απόφαση του το Ανώτατο Δικαστήριο επικαλείται μεταξύ άλλων το ότι δεν μπορούσαν να απαγορεύονταν οι συναθροίσεις, αλλα να επιτρεπόταν να κάνεις τατουάζ.
«Δημιουργείται προηγούμενο για υποθέσεις που δεν έχουν ακόμη εκδικαστεί, ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχαν εκδοθεί αποφάσεις σε επίπεδο ΕΔΑΔ που είχαν δημιουργήσει αυτό το καλό προηγούμενο για αυτή την απόφαση. Το ΕΔΑΔ είχε πει για άλλη χώρα ότι λήφθηκαν μέτρα που παραβίαζαν την αρχή της αναλογικότητας.»
Ο κύριος Αιμιλιανίδης υπέδειξε την έλλειψη από το κυπριακό δικαστικό σύστημα οργάνου που να μπορούν να προσφεύγουν άμεσα οι πολίτες εναντίον κανονιστικών διατάξεων, δηλαδή διαταγμάτων, καθώς έχουν ήδη επιβληθεί πρόστιμα ή έχουν εκδικαστεί υποθέσεις με καταδικαστικές αποφάσεις.
