"Είναι χειρότερα και από τη Συρία." Αυτή είναι η δραματική διαπίστωση του κυρίου Κωνσταντίνου, ο οποίος μέσα σε δύο ώρες έχασε από τον πύρινο εφιάλτη το σπίτι όπου διέμενε με τη σύζυγο και τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του και έκτισε με τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής στην Επταγώνεια, τα οπωροφόρα δέντρα ελιές και μανταρινιές από όπου έβγαζε το μεροκάματο του, τα σκυλιά που τον συντρόφευαν στο κυνήγι και τα οικόσιτα κουνέλια που είχε στην αυλή του.
Και όλα αυτά μοιάζουν λίγα μπροστά στο θλιμμένο βλέμμα των μικρών παιδιών του, που είδαν τα υπνοδωμάτια, τα παιχνίδια και τα ποδήλατα τους να μετατρέπονται σε στάχτες και αποκαϊδια...
Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο κύριος Κωνσταντίνος ζήτησε την άμεση στήριξη της Πολιτείας στους πληγέντες κατοίκους και αγρότες για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν. Και δήλωσε ότι ακόμη και αυτή εάν αργήσει ή δεν έρθει ποτέ, θα ξαναστήσει τη ζωή του με τα δύο του χέρια, γιατί αυτό πιστεύει ότι πρέπει να πράξει για τα παιδιά του.
"Η κυβέρνηση έπρεπε να μας βοηθήσει χτες, δεν φταίμε εμείς για κάποιον άνθρωπο που έβαλε φωτιά και έπαθα εγώ ζημιές πάνω από εκατον χιλιάδες ευρώ. Να σταθούν στο ύψος τους ο Πρόεδρος και η κυβέρνηση. Μέσα σε δύο ώρες έχασα τα πάντα, τα μωρά μαραζώνουν που έχασαν τα πάντα, τα παιχνίδια τους. Δεν θέλω να έρχομαι και να βλέπω αυτό το πράγμα, ήταν ένας παράδεισος και έγινε κάρβουνο. Κάηκαν τα πάντα, ρούχα, κρεβάτια, δεν έχει ούτε ένα βελόνι."
Η μόνιμη κατοικία της πολύτεκνης οικογένειας έχει "λιώσει" στην κυριολεξία από το καταστροφικό πέρασμα της πυρκαγιάς και τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν, ενώ την ώρα της πύρινης λαίλαπας ευτυχώς το ζευγάρι και τα παιδιά απουσίαζαν από την περιοχή.
"Ήρθα κατά τις τέσσερις για να γλυτώσω τα σκυλιά, τα κουνέλια και τις κότες. Δυστυχώς δεν κατάφερα να ανοίξω να μπω. Οι σκύλοι τραυματίστηκαν όσοι δεν πέθαναν και τους έχω στον κτηνίατρο. Κάηκαν ελιές και μανταρινιές, ροδιές που έβγαζα το μεροκάματο μου. Ειχα ελιές που έβγαζα λάδι αξίας, δεν έμεινε τίποτα."
Η πολύτεκνη οικογένεια έχει βρει προσωρινό καταφύγιο σε σπίτι στη Λεμεσό και αδημονεί να αποκαταστήσει την μεγάλη καταστροφή για να επιστρέψει στο χωριό.
"Το μόνο που ζητώ είναι να μας αποζημιώσουν χθες, Κάηκαν τα πάντα, τα ρούχα μας, τα κρεβάτια μας. Τα δικά μας είναι αυτά εδώ, εκεί που μένουμε τώρα δεν είναι δικά μας."
