της Όλγας Κωνσταντίνου
Τι και αν η οδήγηση νταλίκας παραδοσιακά είναι γένους αρσενικού, η Λαβίνια Άντρεϊ έρχεται ν’ αλλάξει τα δεδομένα. Είναι μόλις 26 ετών και αποτελεί μια από τις ελάχιστες γυναίκες, ίσως η νεαρότερη, οδηγός νταλίκας στην Κύπρο. Αποφοίτησε με άριστα απο το τμήμα κομμωτικής της Τεχνικής Σχολής, ωστόσο αυτό που την κέρδισε είναι η οδήγηση.
«Γενικότερα δεν ήμουν της δουλειάς του γραφείου, ήξερα ότι δε θα γινόμουν λογίστρια ή οτιδήποτε άλλο, είχα μια αδυναμία ως προς το οδήγημα και με πολλή προσπάθεια κατέληξα εδώ που είμαι σήμερα. Θέλει λίγη αγάπη για να φτάσεις σε αυτό το σημείο πέραν του οικονομικού που χρειάζεται για να φτάσεις σε αυτό το σημείο, όντας γυναίκα χρειάστηκα παραπάνω προσπάθειες για να καταλήξω εδώ.»
Άρχισε την επαγγελματική της πορεία άρχισε μόλις στα 19 της, σαν οδηγός βαν αυτοκινήτου και σήμερα κουμαντάρει μια δεκαεφτάμετρη νταλίκα.
«Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω δουλειά πριν μερικά χρόνια όταν ξεκίνησα, στην πορεία όμως χαίρομαι να βλέπω ότι άλλαξαν οι καιροί και υπάρχουν περισσότερες γυναίκες, στο φορτηγό όταν έφτασα, πάλι δυσκολεύτηκα να βρω μια τρύπα να πω στον τομέα, και τώρα λόγω της υποστήριξης του συζύγου μου, ο οποίος βοήθησε να μπω στη δουλειά, όχι γιατί είμαι γυναίκα κατ ανάγκη αλλά επειδή ήμουν αρχάρια και δεν είχα τόσες ευκαιρίες να μπει στο παζάρι λόγω του κινδύνου που αναλαμβάνει ο εργοδότης.»
Η καθημερινότητα στο τιμόνι είναι απαιτητική, όμως κρύβει τη δική της μαγεία.
«Είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, είναι ένα αίσθημα χαράς και περηφάνιας σε συνδυασμό, γιατί πίστευα ότι λόγω των διαστάσεων θα έκανε λίγο τη ζωή πιο δύσκολή, μου αρέσουν οι προκλήσεις που φέρνει το επάγγελμα, το να είσαι οδηγός και πόσο μάλλον πάνω στο τρέιλερ.»
Γύρω στις 6:00 το πρωί, η Λαβίνια πιάνει τιμόνι, και ξεκινά για το πρώτο της δρομολόγιο στο Λιμάνι Λεμεσού.
«Συνήθως μπαίνω στο λιμάνι να βγάλω γεμάτα κοντέινερ και τα παίρνουμε στους πελάτες, ανάλογα Λευκωσία, Λάρνακα, όπου και εάν είναι αυτό. Και γίνεται αυτή η διαδικασία μερικές φορές την ημέρα όσες μας το επιτρέπει η νόμος τουλάχιστον.»
Η οδήγηση απαιτεί προσοχή, υπομονή και μάτια 14 στον δρόμο. Η κάθε μέρα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, με διαφορετικές προκλήσεις και κινδύνους.
Οι ευθύνες… τεράστιες. Από τη σωστή φόρτωση, την ασφαλή μεταφορά και παράδοση των εμπορευμάτων, μέχρι και την τήρηση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
«Το μόνο που βλέπω ως δυσκολία όντας γυναίκα στο επάγγελμα είναι το ωράριο, δεν είναι καθόλου σταθερό, δεν ξέρεις τι ώρα θα ξεκινήσεις, τι ώρα θα σχολάσεις, και τις περιοχές που θα πας. Εάν μιλάμε για μια γυναίκα που έχει μωρά δεν είναι η καταλληλότερη θέση αλλά δεν το αποκλείουμε να συμβαίνει κιόλας. Δυσκολίες έχω λόγω ύψους, δεν έχει κάτι είναι θέμα συνήθειας.»
Η άφιξη της στο λιμάνι, προκάλεσε… έκπληξη στους συναδέλφους της.
«Είναι αρκετά ευγενικοί μπορώ να πω, το καλύτερο είναι η έκπληξη που έβλεπα τις πρώτες μέρες τουλάχιστον στο πρόσωπο τους όταν αντιλαμβάνονταν ότι είμαι γυναίκα, υπήρχε ένας ενθουσιασμός, δεν είχα κάποια άσχημη εμπειρία, άσχετα ότι άκουσα κάποια άτομα που είπαν ότι είμαι γυναίκα και τι ψάχνω σε αυτόν τον τομέα. Σε γενικότερες γραμμές είναι καλύτερη η κατάσταση από όσο νόμιζα.»
Για να αλλάξει το κατεστημένο και να καταρριφθούν τα στερεότυπα, σημειώνει, πρέπει ο κάθε ένας, να βάλει το δικό του λιθαράκι.
«Με το να κάνουμε εμείς τη διαφορά, εμείς τώρα που έχουμε τη δυνατότητα δίνουμε ένα παράδειγμα καλύτερο για τα παιδιά που μεγαλώνουν και ανοίγουν τα μάτια τους πάνω μας, είναι ένα από τα πιο ωραία συναισθήματα στον δρόμο, όταν βλέπω κάποιο μωρό που βλέπει ότι είμαι γυναίκα οδηγός και πιστεύω ότι με προσπάθεια θα αλλάξουμε τη νοοτροπία που ακόμη κρατούμε.»
Η Λαβίνια βάζει συνεχώς νέους επαγγελματικούς στόχους. Επιδίωξή της, στο μέλλον να βρεθεί, πίσω από το τιμόνι μεγαλύτερων και πιο βαρέων οχημάτων.
