Της Μαρίας Τσαγγάρη
Περιοχές που περιγράφονται ως no man`s land, η γη κανενός εξερευνά η πλατφόρμα της Google για τις τέχνες και τον πολιτισμό.
Από νεκρές ζώνες του Β` Παγκοσμίου πολέμου μέχρι την Κολομβία, ομάδες από τα πανεπιστήμια του Durham και Royal Holloway καταγράφουν εικόνες, φτιάχνουν γραφικά και συντάσσουν τα κείμενα που λειτουργούν ως συνοδευτικό υλικό.
Καλλιτέχνες προσπαθούν να δείξουν την έλλειψη επικοινωνίας που δημιουργεί η νεκρή ζώνη στην Κύπρο, η οποία εξερευνάται από πολλές οπτικές.
Έφηβοι και από τις δύο κοινότητες επισκέπτονται το κατεστραμμένο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Τους καταβάλλουν σκοτεινές σκέψεις, όμως τις ξεπερνούν μέσω της φιλίας τους.
Ινω Πολυκάρπου
"Είμαστε Κύπριοι.Ο Ιμπραήμ δεν είναι Τούρκος και εγώ δεν είμαι Ελληνίδα. Είμαστε Κύπριοι".
Ιμπραχίμ Ιντσέ
"Είμαστε Κύπριοι".
Αγρότες περνούν τη νεκρή ζώνη για να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους. Στρατιώτες του ΟΗΕ ελέγχουν την ειδική άδεια.
Ναρκοπέδια ενισχύουν την αίσθηση ότι περπατούν στη γη που δεν ανήκει σε κανένα, σε μια γκρίζα ζώνη.
Η κάμερα ακολουθεί κυανόκρανους στο καθημερινό τους έργο αλλά και απλούς ανθρώπους που μετά από χρόνια καταφέρνουν να επισκεφθούν τον τόπο τους.
Αναχίντ Εσκιτζιάν
"Ήταν υπέροχο που μπόρεσα να προσευχηθώ ξανά στην εκκλησία μου".
Οι πρωταγωνιστές των βίντεο στέλνουν ένα μήνυμα ελπίδας για την Κύπρο.
Αυτό τονίζεται και στο βίντεο που δείχνει τους κατοίκους της Ποταμιάς, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους να ζουν ειρηνικά ακόμα και μετά τον πόλεμο.
