Ιδιαίτερη αναστάτωση προκάλεσε τις προηγούμενες ημέρες η είδηση της σύλληψης ενός 22χρονου ο οποίος φέρεται να προμήθευσε με crystal meth, δύο ανήλικα κορίτσια όπως επίσης και άλλους νέους.
Το γεγονός αυτό επανάφερε στο προσκήνιο την συζήτηση γύρω από τις ναρκωτικές ουσίες και την έξαρση που παρατηρείτε στην χρήση τους από πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Μιλώντας στον Alphanews.Live, ο Υποδιοικητής της ΥΚΑΝ, Στέλιος Σεργίδης, επεσήμανε ότι το φαινόμενο αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα τις Αρχές.
«Μέχρι τις 31 Μαρτίου 2022 είχαμε 17 υποθέσεις χρηστών ναρκωτικών. Αυτό μας ανησυχεί ιδιαίτερα και προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε, έχοντας πάντα υπόψη την ηλικία, τις συνθήκες που βιώνουν αλλά και το ότι περνάνε από την πειραματική φάση της εφηβείας τους»
Ο ίδιος επεσήμανε ότι η Υπηρεσία Καταπολέμησης Χρήσης Ναρκωτικών, παραπέμπει τους χρήστες σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα, αναλόγως του βαθμού εξάρτησης.
«Αυτό βασίζεται εδώ και χρόνια στο πρωτόκολλο συνεργασίας που έχουμε με τα θεραπευτικά προγράμματα. Στόχος μας είναι ο ανήλικος ή νεαρός ενήλικας, μέχρι 24 ετών, που συλλαμβάνεται να μην παραπέμπεται στη δικαιοσύνη και να υπάρχει ο κοινωνικός στιγματισμός του αλλά αντίθετα να επιδιώκεται η βοήθεια και θεραπεία του για να μπορέσει να επανέλθει και να ενταχθεί κανονικά στη ζωή και στους προσωπικούς του στόχους»
Την δική της σκοπιά επί του θέματος μας έδωσε και η εγκληματολόγος/ κοινωνιολόγος, Δήμητρα Τσίτση, αναλύοντας στο Alphanews.Live τις ευθύνες της κοινωνίας, το «προφίλ» των χρηστών, τα «red flags» που πρέπει να προσέχουν οι γονείς/κηδεμόνες, όπως επίσης και άλλες παραμέτρους της χρήσης ναρκωτικών ουσιών από νέους.
Να αναζητήσουμε τους λόγους στην κοινωνία
Η έξαρση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών από νέους, θα μπορούσε σύμφωνα με την κ. Τσίτση να αποδοθεί σε πολλούς παράγοντες οι οποίοι πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία μας.
«Οι δεσμοί στην κυπριακή οικογένεια έπαψαν να είναι τόσο ισχυροί, όσο στο παρελθόν. Οι γρήγοροι ρυθμοί που επιβάλλει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, έφεραν δυστυχώς την αποξένωση ανάμεσα σε γονείς και παιδιά»
Η ίδια αποδίδει ευθύνες και στα ίδια τα σχολεία μας, τα οποία προκαλούν τεράστιο άγχος στα παιδιά.
«Έχουμε επικεντρωθεί σε ένα εξεταστικό-εξαντλητικό σύστημα με μοναδικό στόχο την εξασφάλιση καλών βαθμών»
Η πανδημία έπαιξε φυσικά και αυτή τη ρόλο της, καθώς έχει επηρεάσει σημαντικά την ψυχική υγεία των παιδιών.
«Ως κοινωνία θα πρέπει να συζητήσουμε αυτά τα προβλήματα, ανοιχτά. Θα πρέπει να παραδεχθούμε τις επιπτώσεις στην ψυχολογία των παιδιών, να τα ακούσουμε και να τα βοηθήσουμε», τόνισε.
Άτομα χαμηλής αυτοεκτίμησης
Η χρήση ναρκωτικών ουσιών αποτελεί ένα αταξικό φαινόμενο, γι’ αυτό και συναντάμε παιδιά τα οποία ανήκουν σε όλα τα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα, σύμφωνα με την κ. Τσίτση.
«Επιδιώκουν να «ανήκουν» κάπου, να γίνουν αποδεκτά. Δυστυχώς, είναι παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση τα οποία παρασύρονται από επιτήδειους. Δεν έχουν αυτό που λέμε, «ισχυρές αντιστάσεις» Είναι για αυτόν τον λόγο, που ο ρόλος της οικογένειας, είναι καθοριστικός στην ανάπτυξη ενός υγιούς χαρακτήρα»
Ο ρόλος του διαδικτύου
Χωρίς αμφιβολία, ο ρόλος που διαδραματίζει το διαδίκτυο στο κεφάλαιο των ναρκωτικών ουσιών είναι τεράστιος. Πλέον, έχει γίνει «όπλο» στα χέρια των «ντιλερς» οι οποίοι μέσω αυτού μπορούν να αποκτούν πιο εύκολα θύματα. Ο συνδυασμός της εικόνας και των υποσυνείδητων μηνυμάτων, ωθούν μέρα με την μέρα όλο και περισσότερους νέους στην πόρτα των ναρκωτικών. Την ίδια στιγμή, έχει γίνει ένα εύκολο εργαλείο πώλησης ναρκωτικών μέσω ιστοσελίδων διαδικτυακού εμπορίου.
«Είναι ένα μέσο στο οποίο τα παιδιά ψάχνουν, προσεγγίζουν ή προσεγγίζονται χωρίς κανέναν έλεγχο ή ασφάλεια. Είναι εδώ που οι γονείς θα πρέπει να επαγρυπνούν και θα πρέπει να «εκπαιδευτούν», για να αποφεύγουν τέτοιες πολύ δυσάρεστες καταστάσεις», υπογράμμισε η κ. Τσίτση.
Τα «red flags»
Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι εύκολο να καταλάβει ένας γονέα/ κηδεμόνας εάν το παιδί του χρησιμοποιεί ναρκωτικά.
Οι επιδράσεις των ναρκωτικών ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από άτομο σε άτομο, καθώς δεν υπάρχουν συγκεκριμένες σωματικές ή συναισθηματικές ενδείξεις. Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιες αλλαγές είναι ορατές, δεν σημαίνει ότι οφείλεται απαραίτητα στην χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, οι γονείς/ κηδεμόνες πρέπει να προσέχουν τις αλλαγές αυτές οι οποίες θα μπορούσαν εν τέλει να αποδειχθούν «red flags» της χρήσης ναρκωτικών ουσιών.
«Κάποια από τα red flags, όπως ονομάζονται, είναι η αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού μας, μεταπτώσεις στη διάθεση του και η απομόνωση. Αυτά, θα πρέπει να μας ενεργοποιήσουν και να αναζητήσουμε τις πραγματικές αιτίες»
Η απάντηση βρίσκεται στη πρόληψη
Ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο, σύμφωνα με την κ. Τσίτση, θα πρέπει να αναζητηθεί στην πρόληψη.
«Η ανοιχτή συζήτηση για το θέμα των ναρκωτικών στα σχολεία μας χωρίς παρωπίδες. Η επαφή γονέων-παιδιών και μια κοινωνία που θα αφουγκράζεται τις επιθυμίες και τις ανησυχίες των παιδιών. Ο ρόλος της αστυνομίας είναι κυρίως κατασταλτικός. Θα ήθελα ωστόσο να τονίσω, ότι θα πρέπει το κράτος να ενισχύσει τμήματα με ειδικούς σε θέματα ναρκωτικών, νεανικής παραβατικότητας και προσέγγισης με έναν τρόπο σύγχρονο, Ευρωπαϊκό.
