To ακανθώδες θέμα του ουκρανικού ζητήματος επαναφέρει με αναφορά του ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος σε θρησκευτική συγκέντρωση αποσπάσματα της οποίας αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο την οποία μίλησε πρόσφατα, σημειώνοντας πως κανονικός Μητροπολίτης Κιέβου είναι ο Ονούφριος.
Mιλώντας στην ΙΑ΄ Πνευματική σύναξη διαλόγου "Ανάβοντας τον αναπτήρα τῶν Αγίων», που πραγματοποιήθηκε στις 28 Οκτωβρίου, 2020 στο χωριὸ Μένικο της μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου, ο Μητροπολίτης Μόρφου κατέστη ο πέμπτος από τους ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου που διαφωνεί με την μνημόνευση του κ. Επιφανίου από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Β’.
Ο Μόρφου αναγνωρίζει ότι κανονικός Μητροπολίτης της Ουκρανίας είναι μόνο ο Ονούφριος του Κιέβου και συνεπώς δεν μπορεί σε μια περιοχή να μνημονεύονται άλλοι Μητροπολίτες. Επεσήμανε δε, πως "τόσα χρόνια ως κανονικό επίσκοπο ήξεραν τον ορθοδοξότατο Κιέβου Ονούφριο", προσθέτοντας πως σε μια τοπική εκκλησία υπάρχει μόνο ένας κανονικός Μητροπολίτης .
Ενδεικτικά ανέφερε, ότι "ο Μητροπολίτης Μόρφου είναι ο Νεόφυτος, ο Μητροπολίτης Ταμασού είναι ο Ησαίας , Μητροπολίτης Κωνσταντίας είναι ο Βασίλειος, έτσι και Μητροπολίτης Ουκρανίας είναι ο Κιέβου Ονούφριος".
Δεν μπορεί όπως εξήγησε, σε μια πόλη να υπάρχουν δύο Επίσκοποι και δεν μπορεί σε ένα σπίτι να υπάρχουν δύο πατέρες. Ούτε συνέχισε, η Ορθοδοξία κατά την έκφραση του συνήθισε σε αυτούς τους παπισμούς ότι δηλαδή, εξήγησε, ο Αρχιεπίσκοπος ως Αρχιεπίσκοπος μνημονεύει όποιον θέλει, αφού πρόσθεσε το πολίτευμα της Ορθοδοξίας είναι η συνοδικότητα.
Αναφερόμενος στο ιστορικό της υπόθεσης, ο Μητροπολίτης Μόρφου είπε πως η Εκκλησία της Κύπρου το τελευταίο χρόνο είχε μια "επιτήδεια ουδετερότητα". Είχε, όπως είπε , συγκληθεί σύνοδος πριν αρκετούς μήνες , στο πλαίσιο της οποίας, έγινε συζήτηση μεταξύ όλων των Επισκόπων, έγινε προσευχή και εν πνεύματι Αγίου εξέδωσαν γραπτή ανακοίνωση , σύμφωνα με την οποία δεν τοποθετείται η Εκκλησία Κύπρου ούτε υπέρ, των ενεργειών του Οικουμενικού Πατριαρχείου που αναγνώρισε κάποιους πρώην σχισματικούς σε κανονική Εκκλησία του Κιέβου , αλλά ούτε συντάχθηκε με κάποιες ενέργειες διαμαρτυρίας του Πατριαρχείου της Μόσχας.
Πρόσθεσε δε ότι ο Μακαριότατος έκανε στο παρελθόν απόπειρα συμφιλίωσης την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον παρακάλεσε να σταματήσει.
Αναφέρθηκε δε, και στην ιστορική πικρή εμπειρία του παρελθόντος το 1972- 1973 με τους τρεις Μητροπολίτες που πήγαν εναντίον του Μακαρίου σε τι δυσκολία βρέθηκαν οι ιερείς τότε. Αναφέρθηκε και στα αποτελέσματα της τότε διχοστασίας μεταξύ των αρχιερέων με αποτέλεσμα η μισή Κύπρος να είναι κατεχόμενη σήμερα υπό τον Τούρκο και αλειτούργητες οι μισές εκκλησιές.
Ο Άγιος Μόρφου αναφορά έκανε σε προφητείες τις οποίες αποκάλεσε “φως” για να βλέπουμε μέσα στο μέλλον. Εκτίμησε τέλος πως τα μεγάλα προβλήματα δεν επιλύονται με τοπικές συνόδους, με αποφάσεις μεμονωμένες των προκαθημένων, ούτε και με ευκαιριακές πλειοψηφίες αλλά λύνονται μέσα σε πανορθόδοξες οικουμενικές συνόδους.
