Τον κίνδυνο μιμητισμού του πρωτοφανούς περιστατικού που καταγράφηκε σε Γυμνάσιο της επαρχίας Λάρνακας όπου ανήλικες μαθήτριες κατανάλωσαν αλκοόλ, με αποτέλεσμα τέσσερις εξ' αυτών να καταλήξουν με προβλήματα υγείας στο νοσοκομείο, επίσήμανε η εκπαιδευτική ψυχολόγος Ιφιγένεια Στυλιανού. Μιλώντας στο AlphaNews.Live τόνισε την ανάγκη συμβουλευτικής καθοδήγησης τόσο των εμπλεκόμενων μαθητριών, όσο και των υπολοίπων παιδιών που φοιτούν στο σχολείο.
"Αυτές οι συμπεριφορές, όσο ριψοκίνδυνες και να είναι, υπάρχουν στην εφηβεία που είναι μια παρορμητική φάση ζωής. Αναμένουμε ότι θα βγούν, ότι θα πάνε σε πάρτι, ότι θα δοκιμάσουν αλκοόλ. Αυτή η ηλικία κρύβει παρορμητισμό και ριψοκίνδυνες συμπεριφορές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα αποδεχόμαστε. Και επειδή πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, τα συγκεκριμένα άτομα και οι παρέες τους πρέπει να τύχουν συμβουλευτικής καθοδήγησης. Ακόμη και τα άλλα παιδιά γιατί λειτουργούν πάρα πολύ με τα πρότυπα οι έφηβοι και με αυτά που βλέπουν. Δεν γίνεται επειδή το είδαν στην τηλεόραση να το θεωρήσουν ως μόδα και να το κάνουν όλοι. Όσο πιο πολύ προβάλλεται κάτι, τόσο περισσότερο γίνεται μόδα. Με την ευκαιρία του περιστατικού, θα πρέπει να γίνει μια συμβουλευτική καθοδήγηση."
Η κυρία Στυλιανού εξήγησε ότι εκπαιδευτικοί ψυχολόγοι θα μπορούσαν να συνδράμουν στην διενέργεια προληπτικών εργαστηρίων στα σχολεία, προκειμένου οι μαθητές να ενημερωθούν και να επιμορφωθούν για τα προβλήματα που δημιουργεί η κατανάλωση αλκοόλ.
"Είναι πράγματα που πρέπει να γίνονται στα σχολεία και δεν μπορούν να καλυφθούν στο πλαίσιο ενός μαθήματος, που έχει πάρα πολλούς στόχους."
Ερωτηθείσα για τα αίτια της συγκεκριμένης ενέργειας των μαθητών, η κυρία Στυλιανού απάντησε ότι για να αναζητηθούν θα πρέπει να σχηματιστει ένα "ψηφιδωτό."
"Για να κάνει κάποιος μαθητής κάτι τέτοιο, έχει τους δικούς του λόγους και τον δικό του διαφορετικό τρόπο. Η εικόνα παίζει μεγάλο ρόλο στην εφηβεία και με αυτό τον τρόπο ίσως φανούν πιο cool στα μάτια των συμμαθητών τους. Ίσως να το κάνουν για προσοχή, σαν μια ανάγκη να ξεφύγουν ή για να πάνε ενάντια στους κανόνες."
Πως όμως ένας γονιός μπορεί να προλάβει μια τέτοια συμπεριφορά ή πράξη από το παιδί του και ποια η ευθύνη του σχολείου να ενημερώσει τους μαθητές;
"Αν ψάχνουμε για μαγική συνταγή, χρειάζονται πολλά πράγματα για να κάνεις ένα κέικ, άρα και πολλά τα πράγματα που θα πρέπει να κάνουν οι γονείς. Το πιο σημαντικό όμως είναι να έχουν σχέση συμμαχίας με τα παιδιά τους και μια καλή σχέση. Ώστε όταν νιώσουν την ανάγκη να κάνουν κάτι, να μην κρύβονται από τους γονείς. Εναπόκειται βεβαίως και στον ρόλο του σχολείου γιατί επικεντρώνεται τόσο πολύ στον ακαδημαϊκό του ρόλο, που βγαίνουν οι μαθητές από το σχολείο και είναι κοινωνικά αδέξιοι."
Η κυρία Στυλιανού τόνισε την ανάγκη συνεχούς επιμόρφωσης των γονέων καθώς ο ρόλος τους αντιστοιχεί με έναν επαγγελματία που "πιάνει δουλειά στα 25 του και δεν έκανε ποτέ ένα σεμινάριο για να πάει πάρακατω.
"Και ο γονεϊκός ρόλος είναι σαν μια δουλειά που πρέπει να μάθουμε τι να κάνουμε. Όταν πέσουμε σε μια τρύπα, δεν ψάχνουμε τον λόγο για τον οποίο πέσαμε αλλά τον τρόπο για να βγούμε από αυτήν. Και αν θέλουμε να επηρεάσουμε τους μαθητές, μπούμε να το κάνουμε μέσα από το σχολείο. Με ψυχοεκπαίδευση και προγράμματα ενημέρωσης."
Η εκπαιδευτική ψυχολόγος αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι οι ανήλικοι έχουν εύκολη προσβασιμότητα σε αλκοόλ, με αποτέλεσμα να χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και έρευνα για τα αίτια.
