Tης Μαρίας Ανδρονίκου
Πρωτοχρονιάτικα έθιμα, οι ρίζες των οποίων χάνονται στα βάθη των αιώνων. Τέτοιες μέρες οι νοικοκυρές στόλιζαν τις εξώπορτες με φύλλα ελιάς...
Χρύσανθος Αχιλλέως - Κάτοικος Μελίνης
"Ανυπομονούσαμε να ερτει η πρωτοχρονιά, να παννισουμε τα ρούχα μας, διότι εν και είχαμε ρουχαν να φορήσουμε ούλλο το χρόνο..."
Οι προετοιμασίες για το γιορτινό τραπέζι άρχιζαν από νωρίς το πρωί.
Ελένη Ελληνα - Κάτοικος Μελίνης
"Να ζυμώσουμε τα κουλούρια, την βασιλόπιτα, να βάλουμε μέσα το φλουρί, να κάνουμε τα κόλλυβα, να βάλουμε το πιάτο τη νύχτα στο τραπέζι με την βασιλόπιτα, το πορτοφόλι του συζύγου για να κατεβεί ο Άγιος Βασίλης να τα ευλογήσει."
Το βράδυ της παραμονής, οι οικογένειες κάθονταν γύρω από την τζάκι, στο οποίο οι νεαρές κοπέλες έριχναν ένα κλαδί ελιάς... ζητώντας από τον Άγιο Βασίλη να τους αποκαλύψει την τύχη τους... Εάν το κλαδί έφευγε από τη φωτιά κάνοντας ένα δυνατό ήχο, τότε η απάντηση του Αγίου ήταν θετική.
Κυριάκου Αχιλλέως - Κάτοικος Μελίνης
"Τα παλιά μας χρόνια ήταν οι γονιοί μας, εμαζευόμασταν όλα τα αδέρφια, ήμασταν όλοι μικροί, ήταν πιο καλή η ζωή."
Η πρώτη του χρόνου άρχιζε απαραίτητα με Εκκλησιασμό... και συνέχιζε με φαγοπότι!
Μαρούλλα Θεμιστοκλέους - Κάτοικος Μελίνης
"Με τους συγγενείς μας εκαθούμασταν ετρώαμε"
"Την Πρωτοχρονιά έκαμναμε τις σούπες μας."
Ενώ οι μικρότεροι έπαιζαν παραδοσιακά παιχνίδια...
Σάββας Ιωάννου - Κάτοικος Μελίνης
"Λιγκρί, τι εν το λιγκρί; Εν ένα κομμάτι ξύλο τόσο και δύο πέτρες και βάλλουμε το πάνω και…όποιος πάει παραπάνω μακριά."
Την μέρα της Πρωτοχρονιάς οι νοικοκυρές συνήθιζαν να μεταφέρουν νερό από την βρύση στο σπίτι και να το χύνουν στην αυλή με τον νοικοκύρη να λέει την ευχή «Όπως τρέχει τούτο το νερό έτσι να τρέχουν και τα καλά στο σπίτι μου».
