«Πόσο προσβάσιμος είναι τελικά ο έρωτας;», μια προσβάσιμη περφόρμανς-ντοκουμέντο

Τετάρτη, 24/1/2024 - 14:49
bodies we fall for, μια παράσταση ντοκουμέντο για την προσβασιμότητα στον έρωτα. Στη φωτογραφία η Νάγια Τ. Καρακώστα και η Παναγιώτα Ζιντίλη

Η αγάπη είναι ανθρώπινο δικαίωμα, το ίδιο και ο έρωτας. Το διασφαλίζουμε όμως; Ανοίγουμε το δρόμο σε αυτόν ή σπέρνουμε εμπόδια στο διάβα μας; Ποια σώματα ερωτευόμαστε; Και πόσο προσβάσιμος είναι τελικά ο έρωτας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει η περφόρμανς ντοκουμέντο Bodies we fall for.

Έλενα Σωκράτους, Σκηνοθέτις
Η παράσταση bodies we fall for γεννήθηκε μέσα από μια ιδέα για να συμμετέχουμε στο φεστιβάλ Beyond DisDance που διοργανώνει η Υπόγεια Σκηνή Συνεργείο τζαι μιλά για τον έρωτα, για τον έρωτα όμως όι όπως τον ξέρουμε μέχρι τώρα. Για τον έρωτα όπως εμείς αποφασίσαμε να τον διαχειριστούμε τζαι να μιλήσουμε για τζείνον.

Νάγια Τ. Καρακώστα, Συγγραφέας, περφόρμερ
Θέατρο ντοκουμέντο είναι το θέατρο το οποίο βασίζεται πάνω σε αληθινές αφηγήσεις, πάνω σε αληθινές συνεντεύξεις. Στη συγκεκριμένη παράσταση δεν υπάρχει μυθοπλασία. Είμαι η Νάγια τζαι είναι η Παναγιώτα τζαι φκαίνουμε τζαι λαλούμε την ωμή, προσβάσιμη τζαι συμπεριληπτική αλήθκεια μας.

Είναι λοιπόν τελικά προσβάσιμος ο έρωτας;

Παναγιώτα Ζιντίλη, περφόρμερ
Εν θα απαντήσω, πόσο προσβάσιμος είναι τελικά ο έρωτας, αλλά θα απαντήσω θα μπορούσε να ήταν αν γίνουν αλλαγές τζαι στην κοινωνία τζαι στις δομές. Δηλαδή αν ένα άτομο δεν μπορεί να φκει που σπίτι του, αν δεν έχει πεζοδρόμια, αν δεν έχει πάρκινγκ, αν δεν έχει Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, πως θα έχει κοινωνική ζωή, πως θα ερωτευτεί;

Νάγια Τ. Καρακώστα, Συγγραφέας, περφόρμερ
Πως εν να διεκδικήσουμε να είναι ο έρωτας προσβάσιμος είναι διεκδικώντας αρχικά μια πιο προσβάσιμη κοινωνία, μια πιο προσβάσιμη πόλη.

Μια παράσταση ντοκουμέντο, δηλαδή μια παράσταση σαν μωσαϊκό από συνεντεύξεις και αφηγήσεις ανθρώπων που μιλούν για την πρόσβαση στον έρωτα σε μια εποχή που τον έχει αλλάξει.

Έλενα Σωκράτους, Σκηνοθέτις
Σε τούτη την παράσταση, το μόνο που δεν κάνουμε είναι να δίνουμε απαντήσεις, θέτουμε ερωτήματα τζαι βάλλουμε τζαι το κοινό σε μια διαδικασία να σκεφτεί μαζί μας

Παναγιώτα Ζιντίλη, περφόρμερ
Η αναπηρία εν ένα εξίσου πολιτικό ζήτημα τζαι έχει σημασία για τα ανάπηρα σώματα βρίσκουν εμπόδια στις διαδρομές τους τζαι στους δρόμους τους. Από τη στιγμή που υπάρχουν τούτα τα εμπόδια, καθορίζονται οι ζωές μας.

Νάγια Τ. Καρακώστα, Συγγραφέας, περφόρμερ
Μιλούμε δηλαδή για το κοινωνικό μοντέλο αναπηρίας, το οποίο ουσιαστικά λέει η κοινωνία με καθιστά ανάπηρο άτομο.

«Αν δεν ήμουν ανάπηρη, θα ήμουν εδώ; Αν ήμουν ανάπηρη θα ήμουν εδώ;» μας ρωτάνε…

Παναγιώτα Ζιντίλη, περφόρμερ
Λαλείς α θέατρο, πολιτισμός αλλά ένας πολιτισμός που αποκλείει.

Έλενα Σωκράτους, Σκηνοθέτις
Το να μην είσαι συμπεριληπτικός νομίζω μεταφράζεται στο ότι επιλέγεις να αφήνεις ένα 16% του παγκόσμιου πληθυσμού εκτός από ό,τι κάνεις, άρα νομίζω δεν είναι επιλογή μας, εν υποχρέωση.

Νάγια Τ. Καρακώστα, Συγγραφέας, περφόρμερ
Τζαι τούτη η παράτασταση μιλά για τούτη την ελευθερία, θέλουμε να ελπίζουμε ότι μιλά για τον έρωτα που έχει το σχήμα ούλλων των σωματικοτήτων

Μια παράσταση απόλυτα προσβάσιμη για άτομα με οπτική και ακουστική αναπηρία. Μια παράσταση με δημιουργική προσβασιμότητα. Η πρώτη παράσταση στην Κύπρο με δημιουργική προσβασιμότητα.

Έλενα Σωκράτους, Σκηνοθέτις
Δίνεται η πληροφορία στα άτομα που πρέπει αλλά ταυτόχρονα, δίνεται με έναν δημιουργικό τρόπο. Η ακουστική περιγραφή δίνεται μέσα από το κείμενο που λένε οι περφόρμερς πάνω στη σκηνή, η διερμηνέας εν ενταγμένη μέσα στη σκηνή τζαι μέσα στη δράση, εν είναι ένα ξεχωριστό στοιχείο τζαι οι υπέρτιτλοι εν μέρος του σκηνικού. Τουτο σημαίνει ότι τα ανάπηρα άτομα έχουν το ίδιο δικαίωμα με τους άλλους θεατές, τούτο που βλέπουν εν φτιαγμένο τζαι για τζείνους.

Παναγιώτα Ζιντίλη, περφόρμερ
Αν δεν είμαστε ούλλοι ελεύθεροι να ερωτευτούμε τζαι ούλλα, κανένας ενεν ελεύθερος.

Νάγια Τ. Καρακώστα, Συγγραφέας, περφόρμερ
Τζαι ναι, μέσα που τούτη την παράσταση θέλουμε να επαναστατήσουμε, θέλουμε να διεκδικήσουμε, εξ αφορμής των ερώτων μας, αλλά οι έρωτες μπορεί να είναι τα πάντα.

Επόμενες παραστάσεις στις 28 Ιανουαρίου και στις 11 Φεβρουαρίου στον Πολυχώρο Συνεργείο στη Λεμεσό.