Δεκαοκτώ χρόνια μετά την πρώτη έρευνα που πραγματοποιήθηκε για τα άτομα με HIV/AIDS στην Κύπρο και η νέα έρευνα καταδεικνύει ότι από ιατρικής πλευράς «κάναμε θαύματα» ενώ από ψυχολογικής πλευράς, παραμένουμε στα ίδια.
Κωνσταντίνος Φελλάς- Επιστημονικός Υπεύθυνος/Ανώτερος Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Λευκωσίας
«Σχεδόν 7 στους 10 οροθετικούς έχουν φόβο, κατάθλιψη, απελπισία, άγχος λόγω διαφόρων προβλημάτων. Αυτά μπορεί να είναι οικονομικά, η κοινωνική απομόνωση, ο φόβος με το να μην μπορούν να μοιραστούν την οροθετικότητα τους με την οικογένεια και τους φίλους τους…»
Τα αιτήματα των ανθρώπων της Κύπρου που ζουν με HIV/AIDS, διαφάνηκαν μέσα από έρευνα του Πανεπιστημίου Λευκωσίας η οποία έθεσε στο μικροσκόπιο τις ψυχολογικές και κοινωνικές ανάγκες της κοινότητας των οροθετικών ατόμων και πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, σε συνεργασία με την Κίνηση Συμπαράστασης για το AIDS και τη Γρηγόριο Κλινική, την περίοδο Δεκεμβρίου 2020 - Μαΐου 2021.
Ανάμεσα στα αιτήματα αυτά, σύμφωνα με την έρευνα είναι:
- η αύξηση του μηνιαίου επιδόματος κατά 200-300 ευρώ, που δίνεται από το 2018 στους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS,
- η θέσπιση νομοθεσίας που να προστατεύει το δικαίωμά τους στη διεκδίκηση θέσεων εργασίας χωρίς υποχρεωτική υποβολή HIV εξέτασης,
- η επιμόρφωση όλων των επαγγελματιών υγείας σε θέματα που άπτονται του HIV/AIDS σε όλες τις υπηρεσίες του ΟΚΥπΥ, αλλά και των ιδιωτικών ιατρικών κέντρων,
- η στήριξη της Γρηγορείου Κλινικής από το κράτος για αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών της, αύξηση των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού,
- αλλά και η συχνότερη επαφή των οροθετικών με τη Γρηγόριο και ευκολότερη πρόσβαση στην αντιρετροϊκή αγωγή.
Χρίστος Κρασίδης - Μέλος Ερευνητικής Ομάδας /Εκτελεστικός Συντονιστής Κίνησης Συμπαράστασης για το AIDS
«Σημαντική έρευνα γιατί μιλάμε για μια κοινότητα ανθρώπων που έχουν μια χρόνια λοίμωξη και δεν έχουν φωνή, λόγω του κοινωνικού στίγματος. Η έρευνα επιτρέπει σε αυτούς τους ανθρώπους να αρθρώσουν φωνή και να πουν και τα θετικά αλλά και τα πράγματα που οι ίδιοι θεωρούν ότι πρέπει να αλλάξουν.»
Ενδεικτική είναι η μαρτυρία γυναίκας με HIV/AIDS για τον κοινωνικό αποκλεισμό που βιώνουν τα άτομα αυτά…
«Παντού όπου το μάθαιναν, άλλαζε η αντιμετώπιση τους. Δηλαδή το έμαθε η κομμώτρια και μου είπε ότι έκαναν παράπονα άλλες πελάτισσες, το ίδιο και η αισθητικός μου ζήτησε να μην ξαναπάω…»
Η κ. Χαραλάμπους μιλώντας για τα αποτελέσματα και τις δηλώσεις από την έρευνα, ανέφερε μάλιστα ότι κάποια άτομα που διαμένουν κυρίως σε επαρχίες, δήλωσαν τον στιγματισμό που βιώνουν τα παιδιά τους στο σχολείο.
Γεωργία Χαραλάμπους - Μέλος Ερευνητικής Ομάδας /Υποψήφια Διδάκτωρ Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
«Το θέμα του άγχους φαίνεται να διαπνέει όλη την έρευνα, όλες τις δηλώσεις. Είναι ένα άγχος αν θα αποκαλύψουν ή όχι το HIV status τους, η δυσκολία που αντιμετωπίζουν για εξεύρεσή δουλειάς, και το κοινωνικό κομμάτι.»
Τέλος, έκκληση των ειδικών, πέραν από την «κοινωνική αγκαλιά» που πρέπει να δοθεί στα πρόσωπα αυτά, είναι να υποβάλλεται ο κόσμος σε τεστ για AIDS/HIV, καθώς υπάρχουν πολλοί οροθετικοί που δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από την εν λόγω λοίμωξη.
