Με το καλημέρα και από τον τίτλο νομίζω δίνω στίγμα για το σημερινό μας άρθρο, ή μήπως όχι? Έχουμε 2 χαρακτηριστικά προς ανάλυση (AA ΔΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ ΚΑΛΑ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ? ΠΑΛΙ ΑΝΑΛΥΣΗ?). Το πρώτο και μάλλον αδιάφορο είναι ο υπερτονισμός της λέξης-τίτλου με την ίδια εις διπλούν, για λόγους ευνόητους. Δεν είναι απλά δυνατά αλλά πολύ δυνατά κ.ο.κ.
Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι τα ίδια τα τραγούδια και το «στόρι» τους, καθώς το «ΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ» και το «ΩΠΑ ΩΠΑ» τα πρωτακούσαμε αρχές της δεκαετίας του 90, από δύο σπουδαίες (διαφορετικές βέβαια) φωνές και έτυχαν στην πορεία του χρόνου, ιδιαίτερων επανεκτελέσεων (ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΔΩ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ).
- ΩΠΑ ΩΠΑ
Είναι καλοκαίρι του 1991 και ο Γιώργος Αλκαίος (Βασιλείου κατά κόσμον αλλά με πρόσφατη αλλαγή σε Αλκαίος με «νονό» τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο, διευθυντή της BMG, ως πιο εύηχο και στιλάτο) μαζί με τον Χρήστο Δάντη (Βλαχάκης κατά κόσμον αλλά με αλλαγή σε Δάντης από τον ίδιο, ως το καλλιτεχνικό του όνομα όταν αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι.), κάνουν περιοδεία σε όλη την Ελλάδα. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς συμμετέχει στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι "Δεν με θέλεις τολμηρό", και νικάει το (τότε) νέο ταλέντο (!!!) Σάκη Ρουβά, κερδίζοντας το βραβείο της καλύτερης ερμηνείας (ΩΠΑ ΩΠΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ ΤΩΡΑ??).
Που θέλω να καταλήξω? (ΕΛΑ ΜΟΥ ΝΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΕ!)
Εδώ: Πριν από το ντεμπούτο άλμπουμ του το 1992 («Με λίγο...τρακ»), ο Αλκαίος, άρχισε να γράφει μουσική και για άλλους τραγουδιστές, όπως η Αλέξια και ο Νότης Σφακιανάκης (και μετέπειτα σε πολλούς ακόμα). Ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψε ήταν το «Ωπα ωπα», για το δεύτερο άλμπουμ του Νότη «Είσαι ένα πιστόλι», αλλά πρώτο με τη Minos μετά την αποχώρηση από τη Sony Music, που φυσικά έγινε πλατινένιο (ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΑΘΟ, ΚΑΤΕΛΗΞΕΣ).
Πάμε παρακάτω… (ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΚΑΤΕΛΗΞΕΣ…)
1999 και ένα ιδιαίτερο ντουέτο κάνει την εμφάνισή του στα μουσικά δρώμενα της χώρας, στα ραδιόφωνα και τις οθόνες και μας συστήνεται ως Antique! Έλενα Παπαρίζου και Νίκος Παναγιωτίδης κάνουν το ντεμπούτο τους στη δισκογραφία με τον δίσκο «Μέρα με τη μέρα» (ή «Opa Opa» στη σκανδιναβική έκδοση) και πρώτο single την διασκευή του ομότιτλου τραγουδιού με στοιχεία Eurodance, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα των charts σε όλη την Σκανδιναβία (ΑΧ ΕΛΕΝΑ).
To video clip για όσους δε θυμούνται:
Πέντε χρόνια αργότερα, η χρονιά που για πολλούς λόγους θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας μας ένεκα ολυμπιακών αγώνων αλλά και εθνικής ομάδας, το 2004, η Δέσποινα Βανδή επιχειρεί να εισχωρήσει στη διεθνή μουσική σκηνή και με τη βοήθεια του Φοίβου, διασκευάζει με ξένο στίχο και διαφορετική ενορχήστρωση το «Ωπα ωπα» το οποίο γίνεται… «Opa opa». Κυκλοφορεί ως CD single σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Αυστραλία, Τουρκία και Βόρεια Αφρική, ενώ συμπεριλαμβάνεται σε πάνω από 120 συλλογές παγκοσμίως. Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Πορτογαλίας Radio Nova Era την τίμησε με το βραβείο της «Καλύτερης διεθνούς τραγουδίστριας χορευτικού τραγουδιού για το 2004» στο Gala Radio Nova Era, που έλαβε χώρα στις 24 Απριλίου στο Πόρτο.
Και ιδού το αποτέλεσμα:
- ΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ
Τώρα ταιριάζει απόλυτα ο στίχος του Παντέλου «από πού να αρχίσω…» (ΩΧ, ΜΙΣΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΟΠ ΚΟΡΝ ΚΑΙ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΟ… ΕΤΟΙΜΟΣ)
Άνοιξη του 1991 και η Ελευθερία Αρβανιτάκη κυκλοφορεί το «Μένω εκτός», ίσως έναν από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών (κατά την ταπεινή μου άποψη) και σημείο αναφοράς για την ίδια αφού καθόρισε την μετέπειτα πορεία της και θεωρείτε πλέον «κλασικός» και διαχρονικός (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ). Ένας πολυσυμμετοχικός δίσκος σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου, Zoran Simganovic, Γιώργου Ζήκα, Νίκου Ξυδάκη, Αντώνη Μιτζέλου και Ara Dinkjian και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, Θοδωρή Γκόνη και Γιώργου Ζήκα. Το δίσκο ενορχήστρωσε ο Νίκος Αντύπας, ενώ η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Λίνα Νικολακοπούλου συνεργάστηκαν στην παραγωγή. Σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία, αφού έγινε πλατινένιος ξεπερνώντας τις 70.000 αντίτυπα. Από τον δίσκο ξεχώρισαν πάρα πολλά τραγούδια, «Της καληνύχτας τα φιλιά», «Καθρεφτίζω το νου», «Μένω εκτός» (μελωδία που άκουσε η Δήμητρα Γαλάνη και πρότεινε στην Αρβανιτάκη), «Καρδιά μου εγώ», «Πρόσωπο με πρόσωπο», «Με το ίδιο μακό», ωστόσο εμείς θα σταθούμε στο τραγούδι του Ara Dinkjian (Άρα Ντίντζιαν) «Δυνατά Δυνατά» γιατί υπάρχει λόγος (ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΑΚΡΥΓΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΡΙΕΜΑΙ).
Το «original» Δυνατά Δυνατά, όπως το ακούσαμε στο δίσκο, ήταν πολύ διαφορετικό από την εκτέλεση που όλοι σχεδόν έχουμε αγαπήσει. Λίγο πιο αργό, πιο επικό θα έλεγα μιας και συνοδεύει την Ελευθερία στα φωνητικά μια ανδρική χορωδία (που εάν θυμάμαι καλά, από το σημείωμα στο δίσκο, είναι βυζαντινή). Μια εκτέλεση λιγότερο γνωστή, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα και προσωπικά αγαπημένη (ΑΝΤΕ ΒΑΛΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ).
Οκ βάζω:
Η αλήθεια βέβαια είναι πως η εκτέλεση που αγαπήσαμε -και μέχρι και σήμερα από τα πρώτα δευτερόλεπτα μας δημιουργεί άμεσα τάση για λίκνισμα, πρώτα των δαχτύλων ως και καλά «επαγγελματίες» τουμπερλεκάδες, χρησιμοποιώντας ότι πρόχειρο βρούμε μπροστά μας εν είδη κρουστού και στη συνέχεια σε όλο μας το σώμα- είναι αυτή με τη συμμετοχή του διεθνούς πλέον φήμης μουσικού και συνθέτη Arto Tuncboyaciyan (ΤΟΥ ΠΟΙΟΥ?), ελληνιστή Άρτου Τανγκογιάτσιγιαν, με τη ΒαλκανοΕλληνικοΑρμένικη μουσική, τα δυναμικά κρουστά και αυτά τα χαρακτηριστικά «άλεξα» φωνητικά (ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΤΩΡΑ, ΕΓΙΝΕΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΟΠΛΑΣΤΗΣ?). Ηχογραφήθηκε και μαγνητοσκοπήθηκε ζωντανά, στη συναυλία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη στο θέατρο Βράχων, το καλοκαίρι του 1995.
Ναι ναι καλά καταλάβατε, αυτό:
Για να λύσουμε όμως κάθε απορία, πρέπει να επισημάνουμε πως η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού ήταν άνευ στίχων, ινστρουμένταλ δηλαδή, το 1986 από το συγκρότημα του Ara Dinkjian τους «Night Ark», στον δίσκο «Treasures» με τίτλο «Homecoming» (ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΠΕΙΔΕΙΞΗ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ). Ούτε εγώ το ήξερα αλλά αν ψάξεις βρίσκεις, ας είναι καλά το google!
Και πήγαινε κάπως έτσι:
Το τραγούδι είχαμε την τύχη να το απολαύσουμε και στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, κατά τη διάρκεια των πυροτεχνημάτων και μετά τη σβέση της φλόγας,
ενώ η γαλλική έκδοση του τραγουδιού κυκλοφόρησε από τον Ντέμη Ρούσσο, το 1997 στο άλμπουμ του «Mon Ile» με γαλλικούς στίχους του Koraz (ΑΣΕ ΡΕ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ!!).
Και κάπου εδώ μάλλον θα πρέπει να επαναλάβω μια παράγραφο που αφορά το «Ώπα Ωπα» και τους Antique αλλάζοντας μόνο την τελευταία φράση (??!!ΤΟ ΑΧ ΕΛΕΝΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΠΩ ΔΗΛΑΔΗ?)
1999 και ένα ιδιαίτερο ντουέτο κάνει την εμφάνισή του στα μουσικά δρώμενα της χώρας, στα ραδιόφωνα και τις οθόνες και μας συστήνεται ως Antique! Έλενα Παπαρίζου και Νίκος Παναγιωτίδης κάνουν το ντεμπούτο τους στη δισκογραφία με τον δίσκο «Μέρα με τη μέρα» (ή «Opa Opa» στη σκανδιναβική έκδοση) και δεύτερο single την διασκευή του τραγουδιού «Δυνατά Δυνατά» με στοιχεία Eurodance, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα των charts σε όλη την Σκανδιναβία (ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ Ε? ΠΟΝΕΣΕ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ? ΑΝΤΕ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ)
Αυτά τα ολίγα…
Πριν σας αφήσω σας έχω και κάτι ακόμη, σαν… bonus (ΠΦΦΦ)! Τι προκύπτει άραγε εάν κόψουμε τους τίτλους και τους αφήσουμε μονούς?
Δυνατά (σκέτο)
Ένα ποπ τραγούδι του Ησαΐα Ματιάμπα σε μουσική δική του και στίχους της ηθοποιού Κλέλιας Ρένεση το οποίο κυκλοφόρησε σε 2 παραλλαγές το 2015:
Danik Remix
Ώπα (σκέτο)
Ο Γιώργος Αλκαίος (τυχαίο?) όταν εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision το 2010 με το τραγούδι «Ωπα» σε στίχους και μουσική Γιάννη Αντωνίου και Friends.
Σι γιου νεξτ τάιμ (ΝΑΙ ΜΗ ΦΑΣ, ΘΑ ‘ΧΟΥΜΕ ΓΛΑΡΟΣΟΥΠΑ)!
Θάνος Κωτσιόπουλος (και ο άλλος του εαυτός, εντός παρενθέσεων, που δε τον πολυσυμπαθεί, θέλει το κακό του και φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν!)
Ραδιοφωνικός παραγωγός και μουσικός επιμελητής στον Super Sport Fm 104.0 και συνδημιουργός της μουσικής ιστοσελίδας tralala.gr ;-)
