Η Ελλάδα «δεν μαθαίνει από τα λάθη των άλλων» είπε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο πρώην εργαζόμενος Βρετανικού Σιδηροδρόμου, Δημήτρης Σαρμαντιώτης, αναφερόμενος στην περίπτωση της Βρετανίας. Μια χώρα που σήμερα μπορεί να έχει ένα από τα πλέον προηγμένα σιδηροδρομικά συστήματα στον κόσμο, όχι όμως πριν την δεκαετία του 1990, όταν σημειώθηκαν παρόμοιες τραγωδίες όπως αυτή στα Τέμπη.
Μιλώντας για την εμπειρία του ως εργαζόμενος στους Βρετανικούς σιδηροδρόμους ο κ. Σαρμαντιώτης εξήγησε πως εκεί υπήρχαν διάφορα συστήματα που ενεργοποιούνταν για την αντιμετώπιση ενός ανθρώπινου λάθους.
Υπάρχει αυτόματο σύστημα που σταματάει τα τρένα σε περίπτωση που πλησιάσουν ένα κόκκινο σηματοδότη, ή εάν περάσουν ένα κόκκινο σηματοδότη, εάν υπάρχει έντονο ρεύμα στις γραμμές του σιδηροδρόμου κλπ.
Την ίδια ώρα, πρόσθεσε, πως λειτουργεί ένα κεντρικό σταθμαρχείο το οποίο ελέγχει όλα τα υπόλοιπα μικρότερα σταθμαρχεία που υπάρχουν περιφερειακά. Επίσης η εταιρεία που λειτουργεί κάποια συγκεκριμένη σιδηροδρομική γραμμή, διαθέτη Κέντρο Ελέγχου.
Ασφαλιστικές δικλείδες μετά από πιέσεις…
Οι πιο πάνω ασφαλιστικές δικλείδες δεν υπήρχαν στο σιδηροδρομικό σύστημα της Βρετανίας, πριν την πολύνεκρη τραγωδία του 1999, που στοίχησε την ζωή σε 31 ανθρώπου και τραυμάτισε άλλους 417. Σύμφωνα με τον κ. Σαρμανιώτη οι ιδέα για το προηγμένο αυτό σύστημα υπήρχε από πολύ πιο πριν την πολύνεκρη τραγωδία, ωστόσο δεν υλοποιήθηκε λόγω κόστους.
Μετά όμως την τραγωδία του 1999 η βρετανική κυβέρνηση δέχθηκε την πίεση την κοινής γνώμης και προχώρησε στην εγκατάσταση των πιο πάνω ασφαλιστικών δικλίδων. Εκ τότε στην χώρα δεν καταγράφηκαν ξανά τέτοιου μεγάλου μεγέθους τραγωδίες.
Αν γίνονταν τα πράγματα που έπρεπε να γινούν σε ένα τόσο μικρό δίκτυο όπως είναι το ελληνικό, τότε δεν θα ζούσαμε αυτό που ζούμε σήμερα, είπε ο κ. Σαρμανιώτης. Εκφράζοντας μάλιστα την άποψη πως «αυτό που έγινε δεν είναι απλά μια αμέλεια, αλλά μια εγκληματική ενέργεια».
Έχουν ευθύνες και ο σταθμάρχης αλλά και αυτοί που τον έβαλαν εκεί. Ευθύνη έχουν οι διοικητικοί προϊστάμενοι.
Διευκρίνισε, εξάλλου πως το πλήρωμα του τρένου είναι τυφλό. «Μιλάμε για 160 χιλιόμετρα την ώρα, εν μέσω σταθερής τροχιάς. Συνεπώς για να σταματήσει το τρένο χρειάζεται κάποια χιλιόμετρα».
Στο πλαίσιο αυτό επισήμανε πως ο οδηγός πρέπει να εμπιστευτεί τον σταθμάρχη.
