Συνολικά, ο Friede δέχτηκε περισσότερα από 200 δαγκώματα και περισσότερες από 700 ενέσεις δηλητηρίου που ετοίμασε από μερικά από τα πιο θανατηφόρα φίδια του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων πολλών ειδών μάμπας, κόμπρας, τάιπαν και κράϊτ.

Αρχικά θέλησε να αναπτύξει την ανοσία του για να προστατεύει τον εαυτό του όταν χειρίζεται φίδια.

Το κίνητρο του Friede ήταν να αναπτύξει αποτελεσματικές θεραπείες για τον υπόλοιπο κόσμο, εξηγώντας: «Έγινε τρόπος ζωής και συνέχισα να πιέζω και να πιέζω και να πιέζω όσο πιο πολύ μπορούσα – για τους ανθρώπους που βρίσκονται 8.000 μίλια μακριά από μένα και πεθαίνουν από δάγκωμα φιδιού».

Το αντίδοτο παρασκευάζεται επί του παρόντος με την έγχυση μικρών δόσεων δηλητηρίου φιδιού σε ζώα, όπως τα άλογα. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα καταπολεμά το δηλητήριο παράγοντας αντισώματα και αυτά συλλέγονται για να χρησιμοποιηθούν ως θεραπεία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Ξύπνησαν» νωρίτερα τα φίδια λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, τι να προσέξετε

Όμως το δηλητήριο και το αντίδοτο πρέπει να ταιριάζουν απόλυτα, επειδή οι τοξίνες σε ένα δηλητηριώδες δάγκωμα διαφέρουν από είδος σε είδος.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ακόμη και εντός του ίδιου είδους – το αντίδοτο που παρασκευάζεται από φίδια στην Ινδία είναι λιγότερο αποτελεσματικό έναντι του ίδιου είδους στη Σρι Λάνκα.

Πηγή: Πρώτο Θέμα