Το χρονικό του ολέθρου: Ατελείωτο ανθρώπινο δράμα υπό τον ήχο βομβαρδισμών (VID)

Πέμπτη, 24/2/2022 - 20:11
Μικρογραφία

Του Γιάννη Ξενοφώντος

"Θέε μου... Θεέ μου..."

Ώρα 5.10 τα ξημερώματα και οι σειρήνες του πολέμου ηχούν στην Ουκρανία. Οι φόβοι επαληθεύονται και στην Ευρώπη γράφεται η μελανότερη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας της.

Την εντολή άρξατε πυρ έδωσε λεπτά προηγουμένως ο Ρώσος Πρόεδρος μ` ένα μαγνητοσκοπημένο διάγγελμα, γυρισμένο δυο μέρες πριν. Ένδειξη ότι η ευρεία αυτή εισβολή ήταν προμελετημένη, καλοσχεδιασμένη και απόλυτα συντονισμένη.

Βλαντιμίρ Πούτιν - Πρόεδρος Ρωσίας
"Αποφάσισα να διεξάγω ειδική στρατιωτική επιχείρηση. Ο σκοπός της επιχείρησης είναι η προστασία των ανθρώπων, που επι 8 χρόνια υποφέρουν απο την εκμετάλλευση και τη γενοκτονία του καθεστώτος του Κιέβου."

Προτού καλά – καλά τελειώσει, οι ήχοι των βομβαρδισμών στοιχειώνουν την Ουκρανία.

Ταυτόχρονα, ρωσικά στρατεύματα εισβάλλουν στη χώρα από βορρά, νότο και ανατολή. Μαχητικά αεροσκάφη σκίζουν τον ουκρανικό ουρανό και με χειρουργικά κτυπήματα πλήττουν αρχικά στρατιωτικές υποδομές.

Είναι η προσπάθεια της Μόσχας – όπως διαμήνυσε ο Πούτιν – ν` αποστρατικοποιήσει την Ουκρανία, εκβιάζοντας ταυτόχρονα τον ουκρανικό στρατό. Όποιος πετάξει τα όπλα, θα επιστρέψει σώος στην οικογένειά του, το τελεσίγραφο.

Βλαντιμίρ Πούτιν - Πρόεδρος Ρωσίας
"Όποιος προσπαθήσει να μας σταματήσει και να δημιουργήσει περαιτέρω απειλές στη χώρα μας, η απάντηση της Ρωσίας θα είναι άμεση και θα οδηγήσει σε τέτοιες συνέπειες, που δεν θα έχετε ποτέ ξανά αντιμετωπίσει στην ιστορία σας."

Στην Ουκρανία σημαίνει συναγερμός... 44 εκατομμύρια άνθρωποι ξύπνησαν σε εμπόλεμη ζώνη.

Το σφυροκόπημα ανελέητο... από τη Μαριούπολη και το Χάρκοβο, μεχρι την Οδησσό και τα περίχωρα του Κιέβου, η χώρα βομβαρδίζεται.

Με ένα βίντεο, μέσω κινητού τηλεφώνου, ο Ουκρανός Πρόεδρος απευθύνεται στο λαό του. Κηρύττει στρατιωτικό νόμο και καλεί σε επιστράτευση οποιονδήποτε είναι ικανός να πολεμήσει... απο βετεράνους, μέχρι εθελοντες.

Βολοντιμιρ Ζελένσκι - Πρόεδρος Ουκρανίας
"Σήμερα χρειαζόμαστε ο καθένας απο εσάς να είναι ψύχραιμος. Εαν είναι δυνατόν, σας εκλιπαρώ να μείνετε σπίτι. Θα σας μιλήσω ξανά σύντομα. Μην πανικοβάλεστε. Είμαστε δυνατοί. Είμαστε έτοιμοι για όλα. Θα νικήσουμε διότι είμαστε η Ουκρανία."

Οι εκρήξεις χωρίς σταματημό. Κίεβο και Μόσχα κλείνουν τον εναέριο χώρο τους και οι πρώτες αναφορές για νεκρούς είναι γεγονός. Μέσα στο χάος, η Ουκρανία ανακοινώνει την κατάρριψη ρωσικών μαχητικών. Η Ρωσία τη διαψεύδει και μιλά για ολοκληρωτική καταστροφή της ουκρανικής αεράμυνας.

Παρά τις ρωσικές διαβεβαιώσεις ότι στοχοθετείται μόνο η στρατιωτική μηχανή της Ουκρανίας, βορά στους βομβαρδισμούς γίνονται αστικές κατοικημένες περιοχές.

Κάτοικος Μαριούπολης
"Πρέπει να φύγουμε απο το σπίτι μας. Τι συμβαίνει;"

Στο Χάρκοβο, πύραυλος πλήττει πολυκατοικία. Τρυπά την οροφή και καταλήγει στο εσωτερικό διαμερίσματος. Ένα αγοράκι χάνει τη ζωή του και στο θλιβερό απολογισμό προστίθενται πλέον και άμαχοι. Οι τραυματίες δεκάδες.

Κάτοικος Χαρκόβου
"Το ασθενοφόρο πήρε τον γείτονά μου. Τραυματίστηκε στο πόδι."

Tις συγκεχυμένες μέχρι τότε αναφορές, επιβεβαιώνει με νέο διάγγελμα ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος τονίζει τις αυξημένες ανάγκες για αίμα για τους τραυματίες.

Βολοντιμιρ Ζελένσκι - Πρόεδρος Ουκρανίας
"Η Ρωσία εξαπέλυσε μια βδελυρή και αυτοκτονική επίθεση εναντίον μας το πρωί. Όπως ακριβώς έκανε η φασιστική Γερμανία κατά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο."

Υπο τον ήχο των εκρήξεων, χιλιάδες Ουκρανοί καταλήγουν σε κάποιοι υπόγειο καταφύγιο. Μετρούν τις αντοχές τους και δεν γνωρίζουν αν αυτές είναι οι τελευταίες στιγμές της ζωής τους.

Χιλιάδες άλλοι τρέχουν όπως όπως να σωθούν. Με λιγοστά υπάρχοντα στο χέρι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Μέσα στην αλλοφροσύνη δεν ξέρουν που πρέπει να πάνε. Το ανθρώπινο δράμα σε όλο του το μεγαλείο.

"Είμαι μόνη στη δουλειά. Προς τα πού να τρέξω; Πού πρέπει να πάω; Πες μου σε παρακαλώ... Θεέ μου."

Στους δρόμους του Κιέβου επικρατεί κομφούζιο. Τα οχήματα κολλημένα για ώρες σε τεράστιες ουρές. Όλοι αναζητούν τρόπο διαφυγής και τη δεδομένη στιγμή η μοναδική διέξοδος είναι η προσφυγιά. Ο δρόμος προς τα ευρωπαϊκά κράτη στα δυτικά, ωστόσο, αποδεικνύεται μακρύς και απροσπέλαστος.

Σκηνές χάους σε υπεραγορές, πρατήρια βενζίνης και τράπεζες. Σπεύδουν στα ΑΤΜ να πάρουν όσα χρήματα μπορούν, μη γνωρίζοντας τι τους επιφυλάσσει το επόμενο λεπτό. Γονείς τρέμουν για τα παιδιά τους. Παιδιά ανησυχούν για τους γονείς. Αδέλφια χωρίζονται.

"Πού να κρύψω τα παιδιά; Δεν υπάρχουν καταφύγια, δεν υπάρχει τίποτα. Είναι ανοιχτός χώρος. Πού να πάω;"

Σε παράλληλο χρόνο, οι Ρωσόφωνοι αυτονομιστές πανηγύριζαν για την κατάληξη εδαφών στο Ντονμπας που βρίσκονταν υπο τον έλεγχο των Ουκρανών.

Ένας σύγχρονος πόλεμος με απρόβλεπτες συνέπειες... Μια μαύρη, αιματηρή μέρα για την κατά τ` άλλα πολιτισμένη ανθρωπότητα του 21ου αιώνα.