Υπάρχει μια αμήχανη ένταση στον πυρήνα της σχέσης του Κρεμλίνου με τη Μέση Ανατολή.
Από τη μία, οι ρωσικές συμμαχίες και η οικονομική επιρροή στην περιοχή ήταν ανέκαθεν ισχυρές. Από την άλλη, ως ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο, η Ρωσία τείνει να ωφελείται όταν τα πράγματα στην πλούσια σε ενέργεια περιοχή εκτροχιάζονται και οι αγορές πανικοβάλλονται.
Επιφανειακά, η Ρωσία έχει πολλά να χάσει.
Το Ιράν υπήρξε ιδιαίτερα χρήσιμος «στρατηγικός εταίρος» για το Κρεμλίνο, όχι μόνο επειδή μοιράζεται την απαξίωσή του για τις δυτικές αξίες και επιρροή, αλλά και επειδή προμήθευσε τον ρωσικό στρατό με τεράστιες μοίρες αεροπορικών drones Shahed, διευκολύνοντας τον αδιάκοπο βομβαρδισμό της Ουκρανίας.
Μεγάλο μέρος αυτής της παραγωγής drones έχει μεταφερθεί στη Ρωσία. Όμως, καθώς τα ουκρανικά drones πλήττουν πλέον ρωσικές εγκαταστάσεις παραγωγής βαθιά πίσω από τις γραμμές του μετώπου, αυτή η κάποτε αξιόπιστη ιρανική προμήθεια ίσως αποδειχθεί δυσεύρετη.
Υπάρχει επίσης ένα αχνό, αλλά επώδυνο, αίσθημα ταπείνωσης για το Κρεμλίνο να παρακολουθεί αδρανές έναν ακόμη βασικό σύμμαχο της Μέσης Ανατολής να υφίσταται σφοδρό βομβαρδισμό, ανίκανο ή απρόθυμο να παρέμβει.
Μια ενδεχόμενη κατάρρευση του ιρανικού καθεστώτος θα πρόσθετε το Ιράν στη μακρά λίστα του Κρεμλίνου με απολεσθείσες συμμαχίες και κράτη‑πελάτες στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας.
Η Μόσχα έχει εκδώσει δριμύτατες ανακοινώσεις, υποστηρίζοντας ότι τα πλήγματα δημιουργούν «απαράδεκτες απειλές για τη διεθνή ασφάλεια». Όμως η υποτιθέμενη ρωσο‑ιρανική συμμαχία ποτέ δεν περιελάμβανε την υπεράσπιση της Ισλαμικής Δημοκρατίας, και δεν υπήρξε καμία προσφορά στρατιωτικής στήριξης από το Κρεμλίνο.
Και η σύγκρουση ανοίγει διπλωματικές ευκαιρίες για ένα Κρεμλίνο που έχει υποστεί χρόνια διεθνούς απομόνωσης.
Τώρα, το Κρεμλίνο έχει ένα ζήτημα στο οποίο μπορεί από κοινού και παραγωγικά να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ, ίσως αναδεικνυόμενο σε αναντικατάστατο εταίρο για την αποκλιμάκωση της περιοχής.
Πηγή: CNN
