Του Γιάννη Ξενοφώντος
Σκληρό προμηνύεται το "πόκερ" για τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία. Οι κάλπες έβγαλαν νικητή, αλλά όχι Καγκελάριο και τα πολιτικά κόμματα σηκώνουν μανίκια στην ομολογουμένως δύσκολη και μακρά μετεκλογική περίοδο.
Τον κύκλο των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων ανοίγουν Πράσινοι και Φιλελεύθεροι, που ως οι ρυθμιστές, έχουν στα χέρια τους τη δύναμη της επιλογής του επόμενου Καγκελάριου. Μέγα ερώτημα, εαν θα συστρατευθούν με τον νικητή Όλαφ Σολτς ή τον χαμένο Άρμιν Λάσετ, που βρίσκονται στο περίμενε.
Κρίστιαν Λίντερ - Ηγέτης FDP
"Είναι λογικό πρώτα να μιλήσουν τα δύο κόμματα μεταξύ τους, για να δουν - παρά τις διαφορές τους - αν μπορούν να αποτελέσουν το προοδευτικό επίκεντρο του νέου συνασπισμού."
Η πλάστιγγα γέρνει προς τους Σοσιαλδημοκράτες για σχηματισμό μιας τρικομματικής κυβέρνησης, τύπου "φωτεινού σηματοδότη", με κόκκινους, κίτρινους και πράσινους, αν και τίποτα δεν έχει ακόμη κλειδώσει. Χρονικός ορίζοντας, τα Χριστούγεννα.
Ρολφ Μουτσενιχ - Επικ. Κοινοβουλευτικής Ομάδας SPD
"Οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι έχουν λάβει πρόσκληση για διερευνητικές συνομιλίες μαζί μας, εντός της βδομάδας, εαν το επιθυμούν."
Με το γερμανικό σύνταγμα να επιτρέπει τον σχηματισμό κυβέρνησης ακόμη και απο το δεύτερο κόμμα, ο Άρμιν Λάσετ δεν τα παρατά και παρά το εκλογικό βατερλώ των Χριστιανοδημοκρατών επιχειρεί με νύχια και με δόντια να ηγηθεί αυτός του τριμερούς σχήματος.
Μόνο, που ούτε όσοι ψήφισαν το κόμμα του, επιθυμούν να τον δουν στην Καγκελαρία. Η σφυγμομέτρηση του Ινστιτούτου Forsa ενδεικτική. Το 56% των Γερμανών θέλει για Καγκελάριο τον Όλαφ Σόλτς. Ο Λάσετ αρκείται σε χαμηλές πτήσεις, συγκεντρώνοντας με το μέρος του μόνο το 11% των πολιτών.
Άρμιν Λάσετ - Ηγέτης CDU
"Δεν διεκδικώ την πρωτιά. Είμαστε δέυτεροι, αλλά η κυβέρνηση σχηματίζεται στη βάση ουσιαστικών ζητημάτων και απο την πλειοψηφία στη Βουλή."
Υπο την ηγεσία του Λάσετ, το κόμμα κατέγραψε το χειρότερο εκλογικό ποσοστό απο το 1949 και στους κόλπους των Χριστιανοδημοκρατών προκλήθηκε τσουνάμι αντιδράσεων. Οι φωνές για απομάκρυνσή του απο το τιμόνι του κόμματος πληθαίνουν, την ώρα που ο γερμανικός Τύπος θέτει εν αμφιβόλω ακόμη και την πολιτική του επιβίωση.
*κεντρική φωτογραφία από AP
