«Το κυπριακό είναι θέμα ευρωπαϊκό και διεθνές και η Ελλάδα απαιτεί αμέσως λύση», τόνισε ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του σε γεύμα προς τιμή του στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης.
Είναι πραγματικά άξιον απορίας αν όλα αυτά που λέμε, σίγουρα για εσωτερική κατανάλωση, πρώτον τα πιστεύουμε και δεύτερον αν γνωρίζουμε ότι τα ακούνε και οι ξένοι. Η ομιλία του κ. Παυλόπουλου περιέχει δυο λέξεις που χρήζουν της ανάλογης ερμηνείας και ανάλυσης.
Πρώτον, η λέξη «απαιτούμε». Είναι άξιον απορίας σε ποιους απευθύνεται. Προφανώς εφόσον καθορίζει το κυπριακό ως ευρωπαϊκό και διεθνές ζήτημα σίγουρα εννοεί την ΕΕ και τον ΟΗΕ. Όταν κάποιος απαιτεί (δηλαδή ζητά επιτακτικά, επίμονα κάτι το οποίο θεωρεί ότι του ανήκει δικαιωματικά ή κάτι που θεωρεί σωστό) σίγουρα ζητά από κάποιους τρίτους να συνδράμουν στην λύση του προβλήματος.
Μετά όμως το ναυάγιο του Crans Montanan οι πιο πάνω έχουν δείξει, έμμεσα η άμεσα, τις προθέσεις τους. Ο μεν ΓΓ του ΟΗΕ δήλωσε ότι περιμένει από τις δυο πλευρές να συμφωνήσουν και να του ζητήσουν να εμπλακεί, ξανά, εάν και εφόσον βέβαια δείξουν την απαραίτητη αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση. Η δε ΕΕ εντελώς ποντιοπιλατικά δείχνει να μην ασχολείται πλέον με το εθνικό μας θέμα. Συνεπώς οι θέσεις αυτών από τους οποίους «απαιτεί» είναι γνωστές.
Δεύτερον η λέξη «αμέσως». Μα επιτέλους ο κ. Παυλόπουλος δεν γνωρίζει την θέση του κ. Κοτζιά περί διαδικασίας «Ανοικτού τέλους»; Δεν νομίζω, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις τουρκικές θέσεις σε συνάρτηση με τις δικές μας προϋποθέσεις, να μπορεί αυτή η διαδικασία να καρποφορήσει και μάλιστα «αμέσως».
Ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε ότι «Δεν μπορεί να υπάρξει λύση με αποδοχή μειωμένης κυριαρχίας, στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις τρίτων». Δεν υπάρχει κανένας που να διαφωνεί. Δεν υπάρχει κανένας που να μη θέλει πλήρη κατάργηση της συνθήκης εγγυήσεων και πλήρη αποχώρηση των στρατευμάτων. Το θέμα είναι αν όλα αυτά είναι εφικτά. Το ερώτημα είναι πως μπορείς να ζητάς αμέσως συνομιλίες και την ιδία στιγμή να θέτεις προϋποθέσεις για αποδοχή των θέσεων σου πριν την διαδικασία. Αν ήταν όλα τόσο εύκολα τότε προς τι οι συνομιλίες; Καλύτερα να περιμένουμε μια δήλωση αποδοχής των κόκκινων μας γραμμών από την άλλη πλευρά και να γίνει μια τυπική συνάντηση για υπογραφή και τίποτε άλλο.
«Οποιαδήποτε λύση, όπως εκείνη, την οποία προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν, το οποίο ορθώς απορρίφθηκε, θα ήταν αντίθετη με το θεμέλιο του ίδιου του Ευρωπαϊκού Δικαίου και κυρίως θα δημιουργούσε ένα καταστροφικό προηγούμενο για την ίδια την Ευρώπη» συνέχισε ο κ. Παυλόπουλος. Δηλαδή θέλει να μας πει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αντιληφθεί τα καταστροφικά προηγούμενα; Με άλλα λόγια η ΕΕ έχει τάσεις αυτοκαταστροφής;
«Θα ήταν η αρχή του τέλους της έννοιας της κυριαρχίας της Ε.Ε. Υπερασπιζόμαστε όχι μόνο την Κύπρο, την Ευρώπη και την κυριαρχία της» είπε τελειώνοντας τη αναφορά του στο κυπριακό ο Έλληνας πρόεδρος. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχει και ο κ. Παυλόπουλος για να υπερασπιστεί την κυριαρχία της ΕΕ...
Τελικά αν παρακολουθήσει κάποιος τις δηλώσεις, Κοτζιά, Καμένου, Παυλόπουλου και της ε/κ πλευράς, θα παρατηρήσει μια έξαρση υπεροψίας. Όταν ο κ. πρόεδρος, περιστοιχισμένος από τον κ. Καμένο, βροντοφώναζε το «Μολών λαβέ», όταν ο Έλληνας ΥΠΑΜ κόμπαζε για τις πτήσεις των F16 την 1ην Οκτωβρίου, όταν εμείς δηλώναμε ότι είμαστε σε θέση ισχύος και τέλος όλα αυτά τα ακαταλαβίστικα περί κόστους προς την Τουρκία, δείχνουν δυστυχώς μια έπαρση και αλαζονεία.
Τελικά δυο τινά συμβαίνουν. Είτε τα περί κόστους προς την Τουρκία έχουν αποφέρει καρπούς και τώρα δικαιούμαστε να «απαιτούμε» λύση όπως εμείς την θέλουμε και μάλιστα «αμέσως», είτε έχουμε ξεφύγει εντελώς και δεν επικοινωνούμε πλέον με τις πραγματικότητες.
Αλαζονείας ούτις εκφεύγει δίκην (Δεν μπορεί κανένας να αποφύγει την τιμωρία για την αλαζονεία του)
Μένανδρος
