O Γκουτέρες έβαλε τάξη και σκιαγράφησε τη συνέχεια

Τρίτη, 26/11/2019 - 20:25
Μικρογραφία

Μετά από 2,5 χρόνια περιπλάνησης και ασαφειών αναφορικά με την επιδιωκώμενη λύση στο κυπριακό, το ανακοινωθέν του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών μετά την τριμερή συνάντηση στο Βερολίνο επανατοποθετεί το πρόβλημα σε συγκεκριμένη βάση και σκιαγραφεί τα επόμενα βήματα.

Ο Αντόνιο Γκουτέρες φαίνεται διατεθειμένος να κάνει άλλη μια προσπάθεια και ανακοινώνει την συνέχιση της εμπλοκής του με σκοπό:

Λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα, αξιοποιώντας το ανακοινωθέν του 2014, τις συγκλίσεις μέχρι το Κραν Μοντάνα και το πλαίσιο του ημερομηνίας 30 Ιουνίου 2017.

Σε κατάλληλο χρόνο θα γίνει μια άτυπη πενταμερής διάσκεψη, στην οποία θα υπάρξει κατάληξη στους όρους αναφοράς, αν όλα πάνε καλά θα επαναρχίσουν διαπραγματεύσεις που να οδηγήσουν σε μια στρατηγική συμφωνία και εν τέλει σε μια συνολική διευθέτηση.

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών καταλήγει στην ανακοίνωση του ότι αυτή τη φορά η άτυπη πενταμερής που θα συγκλιθεί, θα πρέπει να είναι…διαφορετική.

Το αγκάθι της πολιτικής ισότητας

Το περιεχόμενο της παραγράφου 4 του ψηφίσματος 716 του Συμβουλίου Ασφαλείας αναφορικά με την πολιτική ισότητα παρουσιάστηκε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση και αναφέρει τα ακόλουθα:

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4: 
Tο Συμβούλιο Aσφαλείας επαναβεβαιώνει ότι η θέση του για τη λύση του Kυπριακού βασίζεται σε ένα κυπριακό κράτος, αποτελούμενο από δυο πολιτικά ισότιμες κοινότητες όπως καθορίζονται από το Γενικό Γραμματέα στην παράγραφο 11 του παραρτήματος I της έκθεσής του ημερομηνίας 8 Mαρτίου 1990 (S/21183).

Tι περιλαμβάνει όμως η έκθεση του 1990;

“Ενώ πολιτική ισότητα δεν σημαίνει ίση αριθμητική συμμετοχή σε όλα τα ομοσπονδιακά κυβερνητικά τμήματα και διοίκηση, θα πρέπει να αντανακλάται, μεταξύ άλλων, με διάφορους τρόπους:
-Με την ανάγκη όπως το ομοσπονδιακό Σύνταγμα του κράτους της Κύπρου θα υιοθετείται και θα τροποποιείται με τη συναίνεση και των δύο κοινοτήτων,
-Με την αποτελεσματική συμμετοχή των δύο κοινοτήτων σε όλα τα όργανα και αποφάσεις της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης,
-Με διασφαλίσεις ούτως ώστε να εξασφαλισθεί ότι η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δεν θα μπορεί να υιοθετεί οποιαδήποτε μέτρα εναντίον των συμφερόντων μιας από τις κοινότητες, και
-Με την ισότητα και τις ταυτόσημες εξουσίες και λειτουργίες των δύο ομόσπονδων πολιτειών.”