Στις 2 τα ξημερώματα της Παρασκευής, ώρα Ελβετίας, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντώνιο Γκουτέρες (Antonio Guterres) αναγκάστηκε να διακόψει τις συνομιλίες για εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό.
Η ατμόσφαιρα είχε οξυνθεί έντονα. Οι διαπραγματευτές, κουρασμένοι, με το ναυάγιο να διαγράφεται καθαρά μπροστά στα μάτια τους, ξέχασαν τους καλούς τους τρόπους και ξέσπασαν σε φωνές ο ένας εναντίον του άλλου.
«Λυπάμαι που θα σας πω ότι… η Σύνοδος για την Κύπρο τερματίστηκε χωρίς να φτάσουμε σε συμφωνία», είπε ο ΓΓ του ΟΗΕ στους λίγους δημοσιογράφους που βρέθηκαν εκεί την ώρα εκείνη.
Ετσι, λίγες ημέρες πριν την 43η επέτειο από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, κατέστη πλήρως σαφές ότι λύση στο Κυπριακό δεν υπάρχει, τουλάχιστον όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς και οι Τούρκοι.
Κι αυτό, γιατί εμείς μεν θεωρούμε ότι όλες οι συμφωνίες του Κόσμου κι αν υπογραφούν δεν θα αξίζουν το χαρτί πάνω στο οποίο θα γραφούν αν παραμείνει ο τουρκικός στρατός στην Κύπρο. Και για τους Τούρκους, καμία συμφωνία δεν θα έχει νόημα αν απεμπολήσουν τα έπαθλα της νίκης τους, την παρουσία του Στρατού τους στο νησί.
Μπορούν αυτές οι θέσεις να ανατραπούν; Μπορούν π.χ. οι ΗΠΑ να αναγκάσουν την Τουρκία να αποσύρει όλα τα στρατεύματά της ή έστω να αποσύρει τόσα ώστε αυτά που θα μείνουν να μην αποτελούν υπαρκτό κίνδυνο για τον Ελληνισμό της Μεγαλονήσου;
Κι αν ναι, γιατί δεν το έκαναν για 43 ολόκληρα χρόνια; Και τώρα τι γίνεται; Επιστρέφει η ζωή στην Κύπρο στην πριν το ναυάγιο των συνομιλιών μορφή; Οχι, δεν επιστρέφει. Η οριστική επιβεβαίωση του αδιεξόδου δημιουργεί μια νέα λογική.
Η καχυποψία μεταξύ των δυο πλευρών αυξάνεται περισσότερο. Σε λίγο αρχίζουν οι γεωτρήσεις για πετρέλαιο, ενώ τον Φεβρουάριο η ελληνική πλευρά έχει προεδρικές εκλογές.
Βέβαια, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου βάζει μια θετική στροφή: «Οι αποψινές εξελίξεις», είπε, «σε καμιά περίπτωση δεν είναι θετικές, όμως δεν είναι το τέλος του δρόμου».
Αν και δεν είναι καθόλου σαφές τι εννοεί, μακάρι να έχει δίκαιο. Για να είμαστε όμως ρεαλιστές -που απαιτείται- πρέπει να δεχτούμε ως γεγονός ότι η κατάσταση στην Κύπρο χειροτέρευσε. Οτι η Τουρκία και διάθεση δεν έχει να αποσύρει τον Στρατό της και, επιπλέον, όπως δήλωσε ο Υπουργός των Εξωτερικών της, είναι αποφασισμένη να τον χρησιμοποιήσει. Μια τέτοια περίπτωση μπορεί να είναι οι γεωτρήσεις…
Ούτως ή άλλως, ο Ελληνισμός -Λευκωσία και Αθήνα- καλούνται να πάρουν αποφάσεις: Να εμπιστευτούν την περαιτέρω διαιώνιση της κατάστασης; Κι αν ναι, για πόσο χρονικό διάστημα, χωρίς ο χρόνος από μόνος του να δώσει τη λύση;
’Η να τολμήσουν να εμπιστευτούν τα όχι ευκαταφρόνητα ταλέντα και δημιουργικότητα του Ελληνισμού και να αποδεχτούν μια λύση που θα προβλέπει παραμονή σημαντικών, αλλά όχι όλων, τουρκικών δυνάμεων, με την ελπίδα ότι θα στρέψουν τους δείκτες του ρολογιού να μετρούν προς τη δική τους πλευρά, δηλαδή τη λύση συνύπαρξης με την τουρκική μειονότητα, με την γνώση ότι ο χρόνος θα ενεργήσει έτσι ώστε να παραμείνουν κυρίαρχοι στην πατρίδα τους;
