Αμεσότητα, εδραίωση εμπιστοσύνης και αμφίδρομη επικοινωνία. Αυτά είναι τα τρία βασικά ζητούμενα της δράσης των πολιτικών προσώπων στα social media, σύμφωνα με την επικοινωνιολόγο Βασιλική Χριστοφή. Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση για την πρόσφατη παρουσίαση κυβερνητικών αποφάσεων και έργων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που διατηρεί, εξήγησε ότι τέτοια βίντεο πρέπει να στοχεύουν συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού και δεν μπορούν να βασίζονται σε τυποποιημένο σενάριο που να διαβάζεται από τον «πρωταγωνιστή»
«Οι άνθρωποι στα social media είναι συνήθως νεαρής ηλικίας. Στην Κύπρο 90% του πληθυσμού έχει κοινωνικά δίκτυα. 87% έχουν Ιnstagram, 81% έχουν Facebook και 45% έχουν ΤικΤοκ.»
Η κυρία Χριστοφή εντοπίζει σημαντικές διαφορές ανάμεσα στη δράση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς ο δεύτερος παρουσιάζεται πιο αυθόρμητος.
«Έχουν στήσει το επικοινωνιακό παιχνίδι πάνω του, γιατί μπορεί να μην είναι στημένος και να κάνει μερικά αστεία. Τα κοινωνικά δίκτυα στέλνουν μήνυματα για κάτι που συμβαίνει εκείνη την ώρα. Άρα εάν βάλεις κάτι που έχει συμβεί πριν πέντε μέρες, σαφώς και δεν θα αρέσει και θα κριθείς αρνητικά.»
Σύμφωνα με την επικοινωνιολόγο, εικόνες και γραφικά που πλαισιώνουν τα βίντεο των πολιτικών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι σημαντικά συστατικά για την προώθηση των μηνυμάτων.
«Παίρνουμε κάτι καλό που έχει κάποιος και δεν είναι ανάγκη να κάνουν όλοι βίντεο.»
Η κυρία Χριστοφή αποκάλυψε πτυχές της επιτυχημένης εκστρατείας στα social media του τέως Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, κατά την προεκλογική περίοδο πριν την εκλογή του.
«Είχαν ρωτήσει 150 φοιτητές προτού γίνει η εκστρατεία πως θα ήθελαν να δουν τον επόμενο Πρωθυπουργό και μια κοινή απάντηση ήταν «χωρίς γραβάτα.»
Η επικοινωνιολόγος σημείωσε ότι ιδιαίτερη σημασία έχουν οι λέξεις που επιλέγονται να χρησιμοποιηθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
«Η λέξη πρέπει είναι αρνητική στην επικοινωνία. Κανένας άνθρωπος δεν θέλει να αναγκάζεται να κάνει κάτι. Όταν το ακούσει ένας άνθρωπος, σταματά να δίνει σημασία.»
