Και πως να μην γεμίσουν τα δικά σου μάτια και να μην συγκινηθείς; Πως να μη νιώσεις τον πόνο του πατέρα, που μόλις τη Δευτέρα άφησε στην τελευταία του κατοικία τον 15 ετών γιο του, και την Τετάρτη πήγε μαζί με την άλλη οικογένεια του για ένα ακόμη αποχαιρετισμό; Πως;
Η κεντρική φωτογραφία θα μπορούσε, χωρίς περαιτέρω σχόλιο, να ήταν το recap της αναμέτρησης στη Λάρνακα. Σαν αυτά που βλέπουμε από μικροί στο Euronews, στην ενότητα No Comment.
Ο αγώνας στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», έχει μόλις ολοκληρωθεί. Οι λέοντες, παρά την τεράστια προσπάθεια και «κατάθεση ψυχής» στο γήπεδο - παίζοντας και με δέκα για σχεδόν 70 λεπτά, έχουν ηττηθεί και συνάμα αποκλειστεί.
Ο πατέρας του αδικοχαμένου Γιώργου Μικελλίδη, παίκτη της ακαδημίας της ΑΕΛ, εν μέσω θερμού χειροκροτήματος κρατάει την φανέλα που βλέπετε και όλοι μαζί αποχαιρετάνε τον άτυχο νεαρό και του αφιερώνουν αυτή την προσπάθεια. Τα δάκρυα δεν αργούν να κυλήσουν, όμως είναι για τον σκοπό που πρέπει: Για το συγκινητικό αντίο απ’ την μεγάλη και κίτρινη οικογένεια, στον Γιώργο.
Όσο για την ομάδα, αυτή δεν χρειάζεται δάκρυα. Μόνο περηφάνια για την πορεία και την προσπάθεια. Ναι, ο διαιτητής πέρασε στο ήδη παχύ… δεφτέρι, αφού την αδίκησε. Ναι, στεναχώρια γιατί στην πρώτη μόλις ήττα στην Ευρώπη σε έξι ματς, αποκλείστηκε. Ναι, μαράζι γιατί μπορούσε και το έδειξε. Όχι όμως δάκρυα.
Το τμήμα μάρκετινγκ της ομάδας, δεν θα μπορούσε να επιλέξει καλύτερο τάιμινγκ για το λανσάρισμα του νέου σλόγκαν «κάτι περισσότερο από τρία γράμματα» (more than three letters). Όσοι το έζησαν, ξέρουν.
