Είναι να απορεί κανείς με αυτό που γίνεται στον ΑΠΟΕΛ

Σάββατο, 15/7/2017 - 11:20
Μικρογραφία

Ο ΑΠΟΕΛ έδωσε την περασμένη Τετάρτη το πρώτο του επίσημο παιχνίδι στην σεζόν, επικρατώντας εντός έδρας της Ντουντελάνζ από το Λουξεμβούργο με 1-0. Σε μια κάκιστη εμφάνιση ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε έστω και με δώσει τύχης να πάρει προβάδισμα ενόψει του επαναληπτικού που θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη (18/7) στην χώρα της κεντρικής Ευρώπης.

Οι πρωταθλητές μας έδειξαν αρκετές αδυναμίες, τόσο στην άμυνα, αλλά και στον τρόπο οργάνωσης του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα οι ευκαιρίες μπροστά από την εστία του Γιούσπερ (τερματοφύλακας Ντουντελάνζ) να ήταν ελάχιστες.

Ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορούσε να δημιουργήσει γιατί πολύ απλά στερείτο κάτι που πέρσι την μεγαλύτερη περίοδο τουλάχιστον ήταν το ισχυρό του όπλο και δεν είναι άλλο από τα άκρα της επίθεσης του. Ο Μάριο Μπέιν ξεκίνησε το παιχνίδι με τους Όαρ και Εμπεσίλιο στα δυο άκρα δηλαδή ένα νεοφερμένο ο οποίος προσπάθησε και δημιούργησε 2-3 καλές προοπτικές και τον Ολλανδό ο οποίος είναι φανερό ότι δεν μπορεί ή για να ακριβολογούμε δεν μπορεί σε αυτή την θέση. Ελλείψει Εφραίμ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αυτή την στιγμή άλλος ακραίος επιθετικός επιπέδου στον ΑΠΟΕΛ (ο Όαρ ακόμη χρειάζεται χρόνο προσαρμογής). Ο Βάντερ ουσιαστικά από πέρσι ήταν φευγάτος και δεν μπορείς να στηριχθείς σε αυτόν (ακόμη δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο ΑΠΟΕΛ δεν τον αποδεσμεύει) ενώ όπως φαίνεται ο Αλωνεύτης δεν είναι στις πρώτες επιλογές του Ολλανδού τεχνικού (δεν έπαιξε ούτε λεπτό με την Ντουντελάνζ, αφού ο Μ. Μπέιν προτίμησε να κάνει μόλις δυο αλλαγές). Όσον αφορά Αντωνίου και Μακρή αυτοί δεν ήταν καν ούτε στην αποστολή για το παιχνίδι.

Τι συμπεραίνουμε σε σχέση με την περσινή περίοδο; Ο ΑΠΟΕΛ μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι αρκετά πιο αποδυναμωμένος  στα άκρα της επίθεσης, αφού ο Γιαννιώτας ακόμη δεν έχει αντικατασταθεί επαξίως ενώ Αλωνεύτης (ένα χρόνο μεγαλύτερος από πέρσι) και Βάντερ δύσκολα μπορούν να βοηθήσουν τουλάχιστον ως βασικές επιλογές.

Είναι να απορείς λοιπόν πως γίνεται κάθε χρόνο ο ΑΠΟΕΛ να μην μπορεί να αντικαταστήσει τουλάχιστον αναλόγως τους ποδοσφαιριστές που χάνει, με φυσικό επακόλουθο να χάνει από ποιότητα, η οποία αντανακλάται μέσα στον αγωνιστικό χώρο.