Ο ΑΠΟΕΛ ξεκίνησε την χρονιά με τους χειρότερους οιωνούς, αφού η μουρμούρα για τον προγραμματισμό και για τις επιλογές που γίνονταν ήταν έντονη από τον κόσμο της ομάδας.
Τα αποκαλυπτήρια στον πρώτο επίσημο αγώνα με την Ντουντελάνζ αύξησαν ακόμη περισσότερο τα μουρμουρητά, ενώ οι δυο αγώνες που ακολούθησαν (εκτός έδρας με την ομάδα από το Λουξεμβούργο και επίσης εκτός με την Βιτορούλ) ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ έπρεπε να πάρει άμεσα αποφάσεις διαφορετικά θα βυθιζόταν και αυτή και ολόκληρο το οικόδημα που ποδοσφαιρικού ΑΠΟΕΛ.
Άμεσα η διοίκηση άλλαξε τον προπονητή, ο οποίος φάνηκε ανεπαρκής και έφερε στην θέση του ένα παλιό γνώριμο, τον Γιώργο Δώνη. Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά τους ποδοσφαιριστές κατάφερε να πάρει υπό μορφή δανεισμού τον Καρλάο από το Τορίνο.
Αποτέλεσμα, ο ΑΠΟΕΛ να κάνει στα επόμενα παιχνίδι δυο εντός έδρας νίκες και μια εκτός έδρας ισοπαλία με συντελεστή τερμάτων 6-0 (συμπεριλαμβανομένου και της παράτασης με την Βιτορούλ).
Ο Πρόδρομος Πετρίδης και η διοίκηση του μπορεί να πει κανείς πως με αυτές τις δυο κινήσεις έσωσε την Ευρωπαϊκή χρονιά του ΑΠΟΕΛ.
