Φτου κι απ’ την αρχή στην Ομόνοια

Το λες και κατάρα…

Αν υπάρχει κάτι που αποτελεί… σταθερά τα τελευταία χρόνια στην Ομόνοια, πλην των απογοητευτικών πορειών στο πρωτάθλημα, είναι τα θέματα με το κέντρο της άμυνας. Είτε οι λάθος επιλογές, είτε οι τραυματισμοί, είτε οι αποχωρήσεις, όλα έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε το δίδυμο στα στόπερ να καταντήσει μία… πονεμένη, «πράσινη», ιστορία.

Αποκορύφωμα η περσινή σεζόν, με διάφορες αλχημείες, βάζοντας παίκτες που δεν ήταν η φυσική τους θέση, κατεβάζοντας κάθε τρεις και λίγο διαφορετικό δίδυμο και αποτέλεσμα να ολοκληρώνει την σεζόν με την χειρότερη άμυνα της πρώτης εξάδας (και όχι μόνο).

Η διαφαινόμενη αποχώρηση του Κάρι Άρνασον αφήνει «γυμνό» το κέντρο αμύνης του τριφυλλιού, αφού δεν έχει απομείνει στο ρόστερ «καθαρόαιμη» λύση για τη θέση, με εναλλακτικές τον Κατελάρη και κάποιους νεαρούς. Αυτονόητο το ότι η ομάδα χρειάζεται άμεσα να αποκτήσει δύο, τουλάχιστον, κεντρικούς αμυντικούς, που μπορεί να φθάσουν τους τρεις, νοουμένου ότι ο ένας εξ αυτών θα μπορεί να παίξει και ως αμυντικός χαφ.

Με αυτά και με αυτά, ο Πάμπος Χριστοδούλου θα χτίσει την άμυνα της ομάδας εξ ολοκλήρου απ’ την αρχή, αφού θα αποκτηθεί και τερματοφύλακας, ενώ ήδη πήρε νέα ακραία μπακ.

Σε ότι αφορά στις προσθήκες για τα στόπερ, η περίπτωση του Γουίλιαμ Σοάρες δεν προχωρά για την ώρα, λόγω κάποιων οικογενειακών θεμάτων του Βραζιλιάνου κεντρικού αμυντικού. Θυμίζουμε πάντα και την περίπτωση του Κάι, που αποκτήθηκε μεν, θα αργήσει να παίξει όμως λόγω τραυματισμού.