Το περιστατικό με τον 16χρονο που κατέβασε τουρκική σημαία από σχολείο της κατεχόμενης Λύσης, την περασμένη Κυριακή και που έχει διχάσει την κοινή γνώμη ξύπνησε μνήμες για δυο Ε/κ.
Ο Νίκος Νικολάου Ταμάσιος και ο Πέτρος Παπαλεοντίου, επιχείρησαν το ίδιο πριν από 29 χρόνια με αποτέλεσμα και οι δυο να συλληφθούν από Τούρκους και να περάσουν από πολύωρη ανάκριση.
Καλεσμένοι στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση, περιγράφουν τα συναισθήματα τους και τα όσα βίωσαν το 1990.
Ο Νίκος Νικολάου Ταμάσιος, θυμάται πως τότε ήταν φοιτητής και κατάφερε να μεταβεί στα κατεχόμενα με ένα φίλο του με σκοπό να γράψουν σε τοίχους συνθήματα κατά της κατοχής. Μετά αποφάσισε να επιστρέψει, αυτή τη φορά μόνος και με αποτέλεσμα τη σύλληψή του.
"Νιώθαμε ότι ήταν μια άδικη κατάσταση που μας πλάκωνε. Θέλαμε να κάνουμε κάτι. Με έναν συμφοιτητή μου, σκαρφαλώσαμε ένα τείχος περάσαμε στα κατεχόμενα, και γράψαμε συνθήματα στους τοίχους για την ελευθερία. Νιώθαμε ότι κάναμε κάτι μικρό σε σχέση με τους αγώνες που έκανε αυτός ο λαός. Ικανοποιήσαμε ένα προσωπικό αίσθημα να μιλήσουμε ενάντια στη κατοχή, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και οι φωνές που έβγαιναν προς τα έξω ήταν περιορισμένες. Το μήνυμα βγήκε στα ΜΜΕ και θυμάμαι ότι βγήκε σαν τουρκική προπαγάνδα. Καταφέρουμε να περάσουμε στην γραμμή αντιπαράταξης αλλάξαμε ρούχα και περπατούσαμε ανάμεσα στον κόσμο. Δεν ήταν έντονη η αστυνομική παρουσία και λίγο πριν τα ξημερώματα επιστρέψαμε. Κατεβάσαμε σημαίες και τις φέραμε πίσω μαζί μας. Μετά επιχείρησα το ίδιο εγχείρημα, αυτή τη φορά μόνος μου. Όταν μπήκα, έμαθα ότι κάποιοι τ/κ έγραψαν συνθήματα εναντίον του Ντεκτάς και είχαν αυξηθεί οι περιπολίες. Κρύφτηκα σε ένα γιαπί, και περίμενα να σταματήσει η κίνηση και γύρω στις 2:00 τα ξημερώματα ξεκίνησα για το δρόμο της επιστροφής. Στάθηκα άτυχος στον τελευταίο δρόμο γιατί έπεσα πάνω σε περίπολο και συνελήφθηκα. Τα συναισθήματα ήταν απλά, ευχόμουν ότι θα πεθάνω, κάτι που δεν έγινε. Πέρασα από συνεχόμενη ανάκριση έχασα την αίσθηση του χρόνου δεν ξέρω πόσο κράτησε, σίγουρα πήγε μέχρι και το επόμενο βράδυ. Στις ελεύθερες περιοχές μαθεύτηκε όταν ο φίλος μου είδε ότι δεν επέστρεψα".
Την δική του περιπέτεια περιέγραψε και ο Πέτρος Παπαλεοντίου. Ήταν όπως είπε μαθητής στην τρίτη Λυκείου και μόλις 17 ετών. Το περιστατικό σημειώθηκε σε μια διαδήλωση διαμαρτυρίας.
"Κάποιοι είχαν τη θέση ότι δεν έπρεπε να γίνει τίποτε. Όμως πολλές φορές καταλαβαίνεις ότι υπάρχει ένας μεγάλος κύκλος συναισθημάτων που με αυτά που ένιωθε έκανε, έτσι και εμείς στο λύκειο ακρόπολης τελικά έγινε μια ανταρσία, φύγαμε εν ώρα σχολείου και πήγαμε στο Λήδρα Πάλας. Είχε και μαθητές και από άλλα σχολεία. Οι Τούρκοι μας έβριζαν και προσπαθούσαν να εξευτελίσουν αυτό που είχαμε ως δικαίωμα. Οπότε πάνω στα έντονα συναισθήματα λογομάχησα με τον Τούρκο σκοπό, αναρριχήθηκα στα τείχη της Πύλης Πάφου, πυροβόλησε δυο φορές ο σκοπός, κατέβηκα, συνελήφθηκα, βασανίστηκα και πέρασα από ανάκριση για πέντε μέρες. Τότε ήμουν 17 χρονών, τρίτη λυκείου. Μου πήρε χρόνια να το ξεπεράσω.
Αναφερόμενος στο πρόσφατο περιστατικό με τον 16χρονο που κατέβασε τουρκική σημαία ο κ. Παπαλεοντίου είπε,
"είμαι δίπλα σε αυτό το παιδί, είναι δικαίωμα του καθενός αφού έκανε αυτό που θεωρούσε για τον εαυτό του σωστό και δεν πρέπει να επικριθεί από κανέναν μας".
Από την πλευρά του ο κ. Νικολάου είπε πως σήμερα, δεν θα έπραττε το ίδιο.
"Ο καθένας αντιδρά στη βάση της προσωπικότητά του και με την ηλικία του. Εγώ το έκανα στα 20 μου, τώρα στα 50 μου δεν θα το έκανα. Στα 26 μου ήμουν παρών εκεί που σκοτώθηκε ο Σολωμού. Τα γεγονότα σε ωριμάζουν και αλλάζεις τρόπο σκέψης, σκέφτεσαι δηλαδή τις συνέπειες. Το να πάθεις κάτι εσύ είναι ένα πράγμα το να προκαλέσεις ζημιά στους άλλους είναι βαρύ. Βλέποντας και τις πολιτικές συζητήσεις που γίνονται καταφεύγουμε ξανά στην υπερβολή. Εκμεταλλεύεται το γεγονός πολιτικά η Τουρκία, εμείς γιατί όχι. Ο νεαρός δεν σκέφτηκε τον κίνδυνο εκείνη τη στιγμή, θα μπορούσε να είναι νεκρός ευτυχώς επιβίωσε. Εμείς τι κάνουμε; γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε πολιτικά το θέμα, και δεν λέμε ότι ο κύριος αίτιος για την κατάσταση είναι η κατοχή. Δεν κατέβασε τη σημαία από το σπίτι Τούρκου αλλά από ελληνικό σχολείο. Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι το μεγάλο πρόβλημα στην Κύπρο είναι η ίδια η κατοχή" .
Πρόσθεσε πως δεν μπορείς να δεσμεύσεις τη νεολαία αλλά να δώσεις κατεύθυνση.
"Τώρα είμαι και εγώ πατέρας. Έβλεπα τα παιδιά μου να πηγαίνουν σε διαδηλώσεις ενάντια στην κατοχή, δεν προσπάθησα ποτέ να τους εμποδίσω πάντα ήμουν με το φόβο ότι κάτι μπορεί να πάει στραβά. Την εποχή που μπήκα στα κατεχόμενα, ένιωθα ότι δεν γινόταν τίποτα, και ένιωθα αυτή την αδικία".
Δείτε όσα δήλωσαν στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση.
