Άγιος Αθανάσιος Λεμεσού, Κοιμητήριο Σφαλαγγιώτισσας. Σε μια μικρή γωνιά στο πιο απομακρυσμένο σημείο του κοιμητηρίου μερικές σειρές από πανομοιότυπους λευκούς ξύλινους σταυρούς…

Είναι οι τάφοι ανθρώπων που πέθαναν και έμειναν στα αζήτητα. Άνθρωποι που γεννήθηκαν, έζησαν, αλλά έφυγαν σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

Δεν τους αναζήτησε κανείς, ούτε συγγενής ούτε φίλος. Ταυτοποιήθηκαν από τα προσωπικά τους έγγραφα, και πάνω στους σταυρούς γράφτηκαν μόνο όσα μπόρεσαν οι αρχές να συλλέξουν σε σχέση με την ταυτότητά τους. Κάποιοι ένα όνομα και μια ηλικία και κάποιοι άλλοι απλά ένας… αριθμός.

Αν ο θάνατος είναι το πιο σκληρό κομμάτι της ζωής, στην περίπτωση των ανθρώπων αυτών που έμειναν μέχρι και χρόνια στα ψυγεία ενός νεκροτομείου περιμένοντας μια αναζήτηση, ήταν απλά η τελευταία πράξη του δράματος πριν κλείσει η αυλαία.

Μετρήσαμε περίπου 30 τάφους. Εκεί ήταν θαμμένοι άνδρες, γυναίκες αρκετοί απ’ αυτούς νέοι σε ηλικία. Οι περισσότεροι αλλοδαποί.

«ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ προσωρινώς…»

Λίγο χώμα, φυτρωμένα αγριόχορτα, και στην κορφή καρφωμένος ο σταυρός, και τα στοιχεία τους γραμμένα με μαύρο μαρκαδόρο με επικεφαλίδα «ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ προσωρινώς…».

Στο σημείο αυτό του κοιμητηρίου δεν έρχεται σχεδόν ποτέ κανείς. Μόνο σε έναν τάφο έρχεται κάπου-κάπου ένας φίλος του νεκρού και αφήνει μερικά λουλούδια.

Ο υπεύθυνος του κοιμητηρίου μάς είπε πως για όλους γίνεται μια τελετή στην εκκλησία, είτε είναι χριστιανοί, είτε βουδιστές είτε μουσουλμάνοι. Στα πέντε χρόνια πραγματοποιείται εκταφή και τα οστά τους φυλάσσονται σε οστεοφυλάκιο.

Στα τόσα χρόνια που βρίσκεται στο συγκεκριμένο πόστο, ο ίδιος έχει δει και ακούσει πολλές και ακραίες ιστορίες, όπως περιπτώσεις που σοροί έμειναν στα αζήτητα παρά το γεγονός ότι ο θανών ή η θανούσα είχε οικογένεια και είχαν την οικονομική δυνατότητα για την ταφή.

Υπήρξε μάλιστα περίπτωση όπου μια οικογένεια αλλοδαπών ήρθαν και αναζήτησαν τον άνθρωπό τους 20 χρόνια μετά τον θάνατό του. «Βρήκαμε και παραδώσαμε τα οστά του που ήταν φυλαγμένα στο οστεοφυλάκιο», όπως μας είπε.

Δημοσία δαπάνη

Πριν το 2019 τα έξοδα της κηδείας κάποιου που είχε μείνει στα αζήτητα αναναλάμβανε η εκκλησία. Από το 2019  και μετά εξασφαλίστηκε για το Υπουργείο Υγείας ένα κονδύλι γι’ αυτές τις περιπτώσεις, το οποίο ωστόσο. όπως μάς εξήγησε ο υπεύθυνος του κοιμητηρίου, ανέρχεται στα 600 ευρώ ανά σορό, ίσα ίσα δηλαδή για τα άκρως απαραίτητα.

Πάντως οι αρχές, πριν προχωρήσουν στην ταφή αυτών των ανθρώπων, απαιτείται να ακολουθηθεί μία συγκεκριμένη διαδικασία ανάλογα με το αν έχει ή όχι γίνει νεκροτομή.

Όπως μας εξήγησε μιλώντας στο AlphaNews.Live η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Υγείας, Χριστίνα Γιαννάκη, σε περίπτωση που προηγηθεί νεκροτομή, η Αστυνομία έρχεται σε επαφή με τον θανατικό ανακριτή για να εκδώσει διάταγμα ταφής προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία. Αν όμως δεν έχει γίνει νεκροτομή και υπάρχει πιστοποιητικό αιτών θανάτου, ενώ η σορός παραμένει στο νεκροτομείο χωρίς να έχει αναζητηθεί από συγγενείς ή πρεσβείες, τότε οι αρχές προχωρούν στην ταφή, αφού βέβαια έχει περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα.

Όλα αυτά τα μέτρα και η διαδικασία, είπε η κ. Γιαννάκη, «έχουν σχεδιαστεί με στόχο να παρέχουν τη μέγιστη ανθρωπιά και σεβασμό, διασφαλίζοντας ότι κανείς δεν θα μείνει χωρίς αξιοπρεπή ταφή και φροντίδα».

«Η αίσθηση του να μην εγκαταλείπονται αυτοί οι άνθρωποι στην απόλυτη μοναξιά είναι, νομίζω, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία», τόνισε, προσθέτοντας πως «το πιο σημαντικό είναι ότι ακόμη και οι άνθρωποι που φαίνεται να έχουν ξεχαστεί απ’ όλους, δεν ξεχνιούνται από την πολιτεία».