Πρέπει να επιμένουμε και επιμένουμε σε μια λύση δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη, βασισμένη στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών που θα διασφαλίζει την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της πολιτείας, την ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, την ευημερία και πρόοδο ολόκληρου του λαού της Κύπρου, ανέφερε ο Υπουργός Υγείας, Μιχάλης Δαμιανός, στον λόγο που εκφώνησε την Κυριακή κατά το Εθνικό Μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ Πετράκη Κυπριανού.

Όπως ανέφερε, ο Πετράκης Κυπριανού έπεσε ηρωικά το 1957, αγωνιζόμενος για την ελευθερία της πατρίδας. «Ήταν ένας νέος άνθρωπος που αγαπούσε την πατρίδα του και πίστευε ακράδαντα στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για τα οράματα ενός λαού που διψούσε για ελευθερία, αφού ζούσε για χρόνια κάτω από συνθήκες καταπίεσης και αδικίας», προσέθεσε.

Σύμφωνα με τον κ. Δαμιανό, ο Πετράκης Κυπριανού γεννήθηκε στη Λάρνακα στις 29 Ιουνίου του 1939 και κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στην Αμερικανική Ακαδημία τιμωρήθηκε με αποβολή από τον Άγγλο διευθυντή, επειδή έριξε φυλλάδια της ΕΟΚΑ και ύψωσε την ελληνική σημαία, ενώ λίγο αργότερα, ήρθε σε επαφή με μέλη της ΕΟΚΑ με σκοπό να ενταχθεί στην Οργάνωση, εντασσόμενος στις ομάδες κρούσης της Λάρνακας όπου και πήρε μέρος σε πολλές αποστολές.

Προσέθεσε ότι στις 23 Σεπτεμβρίου του 1956, συμμετείχε στην εκτέλεση Άγγλου λοχία, όμως εκεί αναγνωρίστηκε από Τούρκο επικουρικό και προκειμένου να διαφύγει την σύλληψη, κατέφυγε στην ορεινή Λάρνακας και ενώθηκε με την αντάρτικη ομάδα της περιοχής, ως καταζητούμενος πλέον.

«Και ως αντάρτης, έλαβε πάλι μέρος σε πολλές επιχειρήσεις εναντίον των Άγγλων. Το Μάρτιο του 1957 το κρησφύγετο του, που βρισκόταν μεταξύ Λάγιας και Ακαπνούς, προδίδεται, και ενώ οι αντάρτες διέφυγαν τη σύλληψη, περιπλανήθηκαν μερικές μέρες κυνηγημένοι από τους Άγγλους και κατέληξαν στην Αναφωτίδα. Για λόγους ασφάλειας ο τομεάρχης χώρισε τους καταζητούμενους με ευθύνη δράσης σε μικρότερες περιοχές. Ο Πετράκης ορίσθηκε ως υπεύθυνος για την περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ των χωριών Χοιροκοιτίας, Βάβλας, Οράς, Βαβατσινιάς και προωθήθηκε προς τα εκεί», συνέχισε.

«Στις 21 Μαρτίου, δεύτερη μέρα μετά την άφιξή του εκεί, στις τρεις το απόγευμα, περικυκλώθηκε από τρεις χιλιάδες Άγγλους στρατιώτες, που επέβαλαν κατ’ οίκον περιορισμό στο χωριό, αναζητώντας τον. Ο Πετράκης Κυπριανού συνειδητά επέλεξε να πολεμήσει, γνωρίζοντας ότι τούτο σήμαινε βέβαιο θάνατο. Ταμπουρωμένος σ΄ ένα ακατοίκητο σπίτι στο οποίο είχε καταφύγει, πολεμούσε επί δυόμισι ώρες με ένα κυνηγετικό όπλο και είκοσι επτά φυσίγγια που διέθετε. Όταν χρησιμοποίησε και το τελευταίο φυσίγγι επιχείρησε έξοδο, σπάζοντας τον κλοιό των στρατιωτών και πέφτει μαχόμενος στο χωριό Ορά.  με το κορμί του να γίνεται διάτρητο από τις σφαίρες των Άγγλων κατακτητών», σημείωσε ο κ. Δαμιανός.

«Μερικές δεκαετίες μετά τον υπέροχο εκείνο αγώνα του 55-59, πιστό πρότυπο της εθνεγερσίας του 1821, αντιμετωπίζουμε δραματικές συνθήκες, μια μοιρασμένη πατρίδα και μια διαρκή απειλή για την ανακοπή της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού στην Κύπρο», ανέφερε στη συνέχεια.

«Η βαριά κληρονομιά που τιμούμε σήμερα μας υπαγορεύει να αγωνιστούμε αταλάντευτα  για τον τερματισμό της κατοχής, την ενότητα του κράτους, τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του συνόλου του Κυπριακού λαού. Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας είναι, με κάθε θυσία, η αποτροπή των κινδύνων που απεργάζονται για την πατρίδα μας οι εχθροί της ελευθερίας.  Θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεγράψουμε δικαιώματα και να ξεχάσουμε δίκαια», σημείωσε σχετικά.

«Η Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμείνει η μόνη μοιρασμένη χώρα στην Ευρώπη, όταν η ίδια η Ευρώπη προχωρεί προς την ενοποίηση της. Πρέπει να επιμένουμε και επιμένουμε σε μια  λύση δημοκρατική, λειτουργική  και βιώσιμη, βασισμένη στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών που θα διασφαλίζει την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της πολιτείας, την ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, την ευημερία και πρόοδο ολόκληρου του λαού της Κύπρου», υπογράμμισε.

«Αυτή η θυσία, αποτελεί φωτεινό φάρο, που μας καθοδηγεί. Ο Πετράκης Κυπριανού μας διδάσκει ότι η ελευθερία απαιτεί θυσίες και ότι οι αγώνες για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια είναι διαχρονικοί», κατέληξε ο Υπουργός.