Από «εφιάλτη» σε «εφιάλτη» βαδίζει ο φετινός ΑΠΟΕΛ. Οι «γαλαζοκίτρινοι», μετά από εφτά χρόνια και κάτι ή 29 αναμετρήσεις αν προτιμάτε, γνώρισαν την ήττα με 3-0 από τον αιώνιο τους αντίπαλο, την Ομόνοια. Μάλιστα, το... παράδοξο είναι πως και στις 6 Απριλίου το 2013, όταν ηττήθηκαν από την Ομόνοια για τελευταία φορά, ηττήθηκαν με ακριβώς το ίδιο σκορ, δηλαδή με 3-0
Δεν έφτανε ο πρόωρος αποκλεισμός από την Ευρώπη, δεν έφτανε η κάκιστη αγωνιστική εικόνα της ομάδας τη φετινή περίοδο με τα άσχημα αποτελέσματα, ήρθε και το... στραπάτσο από την Ομόνοια να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την κατάσταση στο φετινό ΑΠΟΕΛ.
Είναι γεγονός πως η πετυχημένη δεκαετία του ΑΠΟΕΛ δείχνει να έχει φτάσει στο τέλος της. Δε θα ήταν μάλιστα υπερβολή να λεχθεί πως είναι το «τέλος εποχής» για τον ΑΠΟΕΛ. Οι «γαλαζοκίτρινοι» πάντως καλούνται να ανασυνταχθούν άμεσα αν θέλουν να αποφύγουν μεγαλύτερους... εφιάλτες τη φετινή σεζόν όπως για παράδειγμα να μην καταφέρουν να πάρουν ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι του ντέρμπι ο ΑΠΟΕΛ στο πρώτο ημίχρονο ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτος. Η Ομόνοια έκανε ότι ήθελε μέσα στον αγωνιστικό χώρο και ειδικά από την αριστερή πλευρά. Ο ΑΠΟΕΛ θα λέγαμε πως έμεινε στο παιχνίδι και στη διεκδίκηση βαθμών μετά τα πρώτα 45 λεπτά λόγω της επιθετικής δυστοκίας της Ομόνοιας και όχι γιατί κράτησε σωστά στην άμυνα.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μακάρθι προσπάθησε να αλλάξει κάπως την κατάσταση. Προχώρησε σε τέσσερις μαζεμένες αλλαγές πολύ νωρίς και η εικόνα φάνηκε να βελτιώνεται, ειδικά στη μεσαία γραμμή. Χάθηκαν κάποιες ευκαιρίες όμως το γκολ μοιραία ποτέ δεν ήρθε. Αντιθέτως, η Ομόνοια σε μια από τις λιγοστές ευκαιρίες της στο δεύτερο μέρος κατάφερε να σκοράρει για δεύτερη φορά στην αναμέτρηση και κάπου εκεί όλα τελείωσαν.
Το πρωτάθλημα μαθηματικά για τον ΑΠΟΕΛ δε χάθηκε, με την εικόνα της ομάδας του Μακάρθι όμως, όχι για πρωτάθλημα αλλά έξοδος στην Ευρώπη δεν είναι δεδομένη. Επόμενος αντίπαλος για τον ΑΠΟΕΛ η Καρμιώτισσα εκτός έδρας το απόγευμα της Παρασκευής (11/12) στο πλαίσιο της 14ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος στο «Στέλιος Κυριακίδης» της Πάφου.
