Η παγκόσμια ημέρα γυναίκας το 2025 βρίσκει τα δικαιώματα των θυληκοτήτων να έχουν υποχωρήσει στο ένα τέταρτο των χωρών παγκοσμίως. Την ίδια ώρα 736 εκατομμύρια γυναίκες, δηλαδή μία στις τρεις, έχουν πέσει θύματα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους σωματικής ή σεξουαλικής βίας από τον σύντροφό τους ή σεξουαλικής βίας από κάποιον τρίτο. Δεν είναι αριθμοί επιτυχίας. Δε θα είναι για πολλά χρόνια ακόμη.
Είναι θεμιτό η σημερινή μέρα να συνοδεύεται από ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και μια θετική προσέγγιση της πραγματικότητας, εντός της οποίας, ωστόσο, κάθε γυναίκα καλείται να είναι λειτουργική και αποδοτική, εκπροσωπώντας πολυεπίπεδους ρόλους. Είναι θεμιτή η έκφραση θαυμασμού, φροντίδας και αγάπης προς κάθε μητέρα, αδερφή, φίλη, κόρη, συνεργάτιδα και γνωστή.
Δεν είναι θεμιτό εν έτει 2025 μια γυναίκα να δέχεται κριτική -δημόσια ή ιδιωτική- για την επιλογή της να τεκνοποιήσει ή όχι. Να τεκνοποιήσει τώρα ή αργότερα. Να επιλέξει ελεύθερα και συνειδητά. Να επιλέξει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ας μην εθελοτυφλούμε. Το απαράδεκτο σχόλιο που δέχθηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο βήμα της Βουλής των Ελλήνων από τον Δημήτρη Κυριαζίδη είναι η επιβεβαίωση και εκδήλωση μιας κοινωνικής τάσης που ενισχύεται σιωπηλά. Εκφράζεται από άντρες και γυναίκες, επικοινωνείται υποχθόνια, δε στηλιτεύεται επαρκώς και παλινδρομεί μεταξύ αναχρονιστικών απόψεων και δήθεν εκσυγχρονισμού. Η τάση αυτή θέλει μία γυναίκα να είναι κοινωνικά υπόλογη για την προτεραιοποίηση που θέτει στη ζωή της, υπόλογη για τις επιλογές της αλλά και την επεξήγησή τους.
Την ίδια ώρα, βέβαια, το έντονο ενδιαφέρον για την εκπλήρωση του «γυναικείου ρόλου και σκοπού», απουσιάζει όταν αφορά την ασφάλεια, την εκπροσώπηση και την ισότητα κάθε γυναικείας ύπαρξης. Την ουσιαστική βελτίωση της ζωής της.
Χρόνια πολλά διεκδικούμε, λοιπόν, δε γιορτάζουμε.
