Σαράντα οκτώ χρόνια μετά την Τουρκική εισβολή, εκτοπισθέντες ή παιδιά εκτοπισθέντων αγωνίζονται να λάβουν αναγνώριση προσφυγικής ιδιότητας εκτοπισμένων. Πρόσωπα, τα οποία ενώ κατάγονται από κατεχόμενες περιοχές αλλά κατά τη διάρκεια της εισβολής διέμεναν είτε σε περιοχές που δεν καταλύθηκαν από τους Τούρκους, είτε είχαν μεταναστεύσει για εργασία σε χώρα του εξωτερικού, μέχρι και σήμερα οι υπηρεσίες του κράτους, δεν τους αναγνωρίζουν ως πρόσφυγες. Και αυτό με την πρόφαση ότι δεν είχαν τη συνήθη διαμονή τους σε οποιαδήποτε τουρκοκρατούμενη περιοχή. Επιπρόσθετα, μπορεί να ακούγεται αστείο ωστόσο πρόκειται για απαίτηση από πλευράς του κράτους και αφορά το γεγονός ότι ο εκτοπισμένος, για να ενισχύσει τη θέση ότι είναι εκτοπισμένος, οφείλει να υποβάλει στις αρμόδιες υπηρεσίες και λογαριασμό της ΑΗΚ του 1973 που πλήρωνε στην κατοικία που διέμενε στα κατεχόμενα.
Ιστορίες για γέλια και για κλάματα
Ενώπιον της Επιτροπής Προσφύγων η Άννα Θεοδούλου η οποία επηρεάζεται από τις στρεβλώσεις που υπάρχουν στη νομοθεσία, είπε πως ενώ κατάγεται από την κατεχόμενη Κλεπίνη, γέννησε τον γιό της στην Κλεπίνη κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής, είχε και ως χώρο διαμονής της και την κατοικία του άντρα της στις αστυνομικές κατοικίες στο ΡΙΚ και μέχρι σήμερα με το δικαιολογητικό ότι στις 20 Ιουλίου 1974 δεν διέμενε στο χωριό της και δεν είχε στο όνομα της λογαριασμό ρεύματος στο σπίτι της στην Κλεπίνη της αρνήθηκαν να λάβει προσφυγική ιδιότητα. Σύμφωνα με την κα. Θεοδούλου αυτή τη στιγμή κατέχει τίτλους ιδιοκτησίας για χωράφια και σπίτι στα κατεχόμενα ωστόσο της αρνούνται την προσφυγική ιδιότητα.
Άλλη περίπτωση την οποία έφερε ενώπιον της Επιτροπής ο Βουλευτής του ΔΗΚΟ Χρίστος Σενέκης, αφορά πρόσφυγα από την Κυθρέα οποίος το 1971 εργαζόταν σε ξενοδοχείο της Αμμοχώστου και αποσπάστηκε σε ξενοδοχείο της Πάφου για εργασία μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει προσφυγική ιδιότητα. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, σύμφωνα με τον κ. Σενέκη, ενώ έχει υποβάλει όλα τα απαραίτητα έγγραφα, ακόμη και βεβαίωση από τον τότε διευθυντή του ξενοδοχείου όπου εργαζόταν, μέχρι σήμερα δεν έλαβε κάτι. Ο λόγος είναι γιατί, κατά τη διάρκεια της εισβολής, ο ίδιος διέμενε και εργαζόταν σε άλλη επαρχία.
Εκκρεμούν 43 αιτήσεις
Η Αναπληρώτρια Διευθύντρια Μαρία Αδαμίδου Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Υπηρεσίας Μέριμνας και Αποκαταστάσεως Εκτοπισθέντων, μιλώντας κατά τη συνεδρία της Επιτροπής Προσφύγων της Βουλής όπου εξετάστηκε το συγκεκριμένο θέμα, ανέφερε πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν 43 αιτήσεις οι οποίες εκκρεμούν και αφορούν τέτοιες περιπτώσεις.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, εκτοπισθέντας θεωρείται άτομο το οποίο η μόνιμη κατοικία του βρίσκεται στις κατεχόμενες περιοχές και οποία κατέστη απροσπέλαστη. Δεύτερο, η μόνιμη κατοικία βρίσκεται στη νεκρή ζώνη η οποία ελέγχεται από την Ειρηνευτική Δύναμη. Τρίτο, πριν και μέχρι την εισβολή, η συνήθης διαμονή του στις ελεύθερες περιοχές, λόγω του επαγγέλματος του, αλλά η κατοικία και η ακίνητη ιδιοκτησία του βρίσκεται στις κατεχόμενες περιοχές και η οποία κατέστη απροσπέλαστη. Πριν και μέχρι την εισβολή, η προσωρινή διαμονή του ήταν στον εξωτερικό και εφόσον δεν ήταν μετανάστης αλλά η κατοικία του και η ακίνητη ιδιοκτησία του ήταν στις ελεύθερες περιοχές και η οποία κατέστη απροσπέλαστη.
Το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και μετανάστευσης, ασκεί έλεγχο στους εκλογικούς καταλόγους του 1973 θεωρώντας ως μόνιμο διεύθυνση διαμονής αυτή που αναγράφεται εντός των εκλογικών καταλόγων της εποχής 19873-1974. Πρόσθετο στοιχείο θεωρείται και η υποβολή λογαριασμού της ΑΗΚ.
Να ρυθμιστεί το πρόβλημα
Σε δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Επιτροπής Νίκος Κέττηρος ανέφερε πως η ρύθμιση του προβλήματος αυτού ενδεχόμενα να συμβάλει στη μείωση του αριθμού των αδήλωτων περιουσιών, οπού σύμφωνα με τον Υπουργό Εσωτερικών Νίκο Νουρή αγγίζουν ένα ποσοστό γύρω στο 20% του συνόλου των ακίνητων περιουσιών στις κατεχόμενες περιοχές, που παραμένει μέχρι σήμερα αδήλωτο.
Στη βάση των κανονισμών που ισχύουν μέχρι σήμερα, ανέφερε από την πλευρά του ο πρόεδρος της Επιτροπής Προσφύγων, Νίκος Κέττηρος, προκύπτει ένα ζήτημα σε ότι αφορά την απόδειξη με κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι ενδεχομένως να γεννήθηκαν μετά το 74’ ή να κατοικούσαν πριν το 74’ σε κατεχόμενες περιοχές ή να έχουν καταγωγή από τις κατεχόμενες περιοχές. Για παράδειγμα σε αυτά τα κριτήρια, εξήγησε, υπάρχει η πρόνοια ότι κάποιος πρέπει να προσκομίσει τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος, «Αυτό εμείς θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο και αγγίζει τα όρια της ανοησίας, να ζητάς από κάποιο πρόσφυγα, όταν έφευγε το 74’ από το σπίτι του να έτρεχε να ψάξει να βρει τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος για να τον φέρει μαζί του στις ελεύθερες περιοχές και να τον βρουν τα παιδιά του στη συνέχεια, όταν θα έκαναν αίτηση για απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας».
