Πολλά λέγονται και γράφονται για το ρόλο των Γερμανών διαχρονικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τα ευρωτουρκικά και προσφάτως την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας από τις Βρυξέλλες. Τα πλείστα από αυτά είναι σωστά και η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από όσα έχουν γραφτεί για το ρόλο που επιτελεί το Βερολίνο στα περίπλοκα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνισμός με την Τουρκία.
Η εξάμηνη Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου από τη Γερμανία σε συνδυασμό με τους σημερινούς επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμών, δηλαδή τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, τον Ύπατο Εκπρόσωπο για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας Ζοζέπ Μπορέλ και την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, λειτούργησαν αρνητικά όχι μόνο ως προς τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδος, αλλά και του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ που ανέλαβε προ μηνών πρωτοβουλία για να επιλύσει το ζήτημα των εντάσεων που δημιουργεί η Τουρκία παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα κρατών-μελών, εξυπηρέτησε τις διαχρονικές ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρεί η χώρα της με την Άγκυρα αντί να στηρίξει εμπράκτως αυτά που πρεσβεύει η Ένωση. Ο μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων τουρκικής καταγωγής, οι εμπορικοί, οικονομικοί αλλά και ιστορικοί δεσμοί, ουδέποτε επέτρεψαν στο Βερολίνο να αντιμετωπίσει τα ζητήματα αυτά ως εν γένει ευρωπαϊκά.
Με την πρωτοβουλία των Γερμανών να πέφτει στο κενό και τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αρκούνται στα όμορφα λόγια χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, το κερασάκι στην τούρτα ήταν το αποτέλεσμα της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής που υποτίθεται θα αξιολογούσε τη συμπεριφορά της Τουρκίας για να λάμβανε αποφάσεις.
Την προσθήκη εν τέλει μερικών προσώπων σε μια λίστα που δημιουργήθηκε το 2019, σε μια περίοδο που ο Ερντογάν έβριζε την Ευρώπη και χλεύαζε τις αρχές και τις αξίες της. Ακόμα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάλεσε με ψήφισμα του τους ηγέτες της ΕΕ να κάνουν επιτέλους το βήμα και να επιβάλουν αυστηρές κυρώσεις στην Τουρκία. Η Μέρκελ επέλεξε τη λογική των ίσων αποστάσεων και της ανοχής. Το χειρότερο απ' όλα είναι πως οι υπόλοιποι, την ακολούθησαν, στέλνοντας εκ νέου το μήνυμα πως στην Ευρώπη κουμάντο κάνουν οι Γερμανοί.
Η Άγκελα Μέρκελ, άφησε το καλύτερο ανέκδοτο για το τέλος. Να παραπέμψουμε είπε το ζήτημα της Τουρκίας στη συνεννόηση που θα γίνει με την Κυβέρνηση Μπάιντεν όταν αναλάβει καθήκοντα. Άλλη μια ένδειξη ότι η Ευρώπη έχει πολλά ψωμιά να φάει ακόμα μέχρι να γίνει πραγματικά ένας υπολογίσιμος διεθνής οργανισμός που να μπορεί από μόνος του να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τις αρχές και αξίες που πρεσβεύει και τα συμφέροντα όλων των κρατών-μελών της.
Την 31η Δεκεμβρίου, ευτυχώς τελειώνει ο εφιάλτης της γερμανικής προεδρίας και ας επένδυαν κάποιοι σε αυτή για καλύτερες μέρες. Τον Σεπτέμβριο δε, η Καγκελάριος Μέρκελ μετά τις εκλογές στη χώρα της, θα περάσει στην ιστορία ως μια σπουδαία ηγέτιδα που εξυπηρέτησε στο ακέραιο τα εθνικά συμφέροντα της Γερμανίας.
Στο καλό Άγκελα, δεν θα μας λείψεις...
Υ.Γ. Ουδέποτε υπήρξαμε ευρωσκεπτικιστές, ουδέποτε αμφισβητήσαμε ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν το σπουδαιότερο επίτευγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας από ιδρύσεως της.
