Ένα από τα αιώνια ερωτήματα στο κυπριακό, είναι τι θα προσφέρει ένας νέος γύρος συνομιλιών. Είναι το ερώτημα που συζητείται σε νεκρό χρόνο τους μήνες που ακολουθούν την εκάστοτε αποτυχημένη προσπάθεια. Έχουμε ακούσει πολλά τις τελευταίες ημέρες. Υπάρχουν οι διπλωμάτες που θεωρούν ότι ένας νέος γύρος διαπραγματεύσεων θα μπλοκάρει τις εκτός διεθνούς δικαίου τουρκικές ενέργειες στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Υπάρχουν άλλοι που εξηγούν ότι ένας νέος γύρος διαπραγματεύσεων στο κυπριακό – στον οποίο θα υπάρξει η απόλυτη συμφωνία στο ενεργειακό κομμάτι – θα αποτελέσει την καλύτερη ευκαιρία για να πειστεί η Τουρκία να βοηθήσει με ειλικρίνεια την προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού. Είναι όμως και αυτοί που θεωρούν ότι αν ενδώσουμε και επιλύσουμε το ενεργειακό, δεν θα υπάρχει μελλοντικά κανένα κίνητρο για την Τουρκία να επιλύσει το κυπριακό. Υπάρχουν τέλος και οι… άλλοι, που εξηγούν ότι η Άγκυρα δεν θα αποδεχτεί καμία συζήτηση στο κυπριακό, αν πρώτα δεν υπάρξει συμφωνία στα ενεργειακά.
ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ στη σημερινή κατάσταση δεν είναι τόσο η τουρκική στάση, αλλά η ταύτιση που υπάρχει ανάμεσα σε Άγκυρα και ψευδοκράτος. Η στάση των κατεχομένων έχει φέρει σε δύσκολη θέση την ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία με κάθε τρόπο προσπαθεί να εξηγήσει στους Ακιντζί, Οζερσάι και Ερχιουρμάν, ότι το συμφέρον τους είναι στην ευρωπαϊκή προοπτική της δικής τους πλευράς και στον ορθό διαμοιρασμό του φυσικού πλούτου ανάμεσα στις δύο κοινότητες χωρίς την εμπλοκή της Τουρκίας. Ένα μήνυμα το οποίο δεν βρίσκει ανταπόκριση στην ηγεσία των κατεχομένων.
ΠΑΝΤΩΣ ο νεκρός χρόνος σήμερα ξεπέρασε τους εννέα μήνες. Μια πολύ καλή ευκαιρία για να μεταφέρει τα μηνύματα του ο Νίκος Αναστασιάδης είναι το δείπνο που θα γίνει με τον Μουσταφά Ακιντζί. Οι δύο άντρες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους ο ένας προς τον άλλον. Αυτό είναι ευδιάκριτο και μας το έχουν μεταφέρει στενοί συνεργάτες του προέδρου της Δημοκρατίας. Το δείπνο των ηγετών θα αποτελέσει την καλύτερη ευκαιρία να συζητήσουν οι δυο τους με ειλικρίνεια και να χτίσουν τη σχέση τους πάνω σε μια νέα βάση. Μια βάση η οποία θα βοηθήσει τον στόχο για επανέναρξη του διαλόγου, με φόντο την ομοσπονδιακή λύση του κυπριακού. Αν όμως δεν υπάρξει σύντομα επανέναρξη των συνομιλιών, το συμπέρασμα θα είναι ένα: Ότι οριστικά και αμετάκλητα το κυπριακό θα αλλάξει φάση και θα αρχίσουμε σιγά σιγά να συζητούμε για άλλη μορφή λύσης. Με ότι και αν αυτό συνεπάγεται.
ΑΛΛΩΣΤΕ μας το είπε με δικά του λόγια ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών. Αμέσως μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Κρανς Μοντανά, έδωσε στις δύο πλευρές το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθεί η διαδικασία και κάλεσε τους εμπλεκόμενους να βρουν κοινή συνισταμένη και να επιδείξουν κοινή θέληση ώστε να εμπλακεί ξανά το ίδιος. Σε αντίθετη περίπτωση, τότε θα χάσουμε από την εξίσωση και τον παράγοντα Ηνωμένα Έθνη. Κάτι που θα συνεπάγεται με ενδυνάμωση της τουρκικής κυριαρχίας στο διπλωματικό επίπεδο. Εκτός και αν θεωρούμε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε θέση να παίξει ενεργότερο και πιο καθοριστικό ρόλο στο κυπριακό. Εν πάση περιπτώσει αυτό που μένει να δούμε είναι αν τελικά θα υπάρξει ένας νέος (και μάλλον τελευταίος) γύρος συνομιλιών, στο πλαίσιο που τον γνωρίζουμε εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
