Η αδυναμία κατάληξης σε συμφωνία για τους όρους αναφοράς που θα επιτρέψουν την επανέναρξη στοχευμένων και καλά προετοιμασμένων διαπραγματεύσεων στο κυπριακό, μία περίπου βδομάδα πριν την υποβολή της ενδιάμεσης έκθεσης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών προς το Συμβούλιο Ασφαλείας οδηγεί τις πλευρές σε ένα παιχνίδι αλληλεπίρριψης ευθυνών.
Καθόλου τυχαία και η σημερινή διάσκεψη τύπου και ενημέρωση από τον Ε/κ διαπραγματευτή και τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, καθώς επίσης και η γραπτή δήλωση του Τ/κ ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μαυρογιάννης: Ξεκάθαρη κωλυσιεργία από την τουρκική πλευρά στο κυπριακό
Επικοινωνιακά οι δύο πλευρές λένε τα εξής:
E/κ πλευρά: Είμαστε πανέτοιμοι για διαπραγματεύσεις, όμως η τουρκική πλευρά κωλυσιεργεί εδώ και καιρό, δεν δίνει προτάσεις για τα έξι σημεία του πλαισίου Γκουτέρες ενώ αξιώνει την πολιτική ισότητα με τρόπο που η λύση καθίσταται μη λειτουργική. Καταθέσαμε εναλλακτικές προτάσεις, χωρίς αποτέλεσμα. Ο τ/κ ηγέτης δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα για κοινή συνάντηση με την Τζέιν Χολ Λουτ.
Τ/κ πλευρά: Οι ε/κ δεν δέχονται την πολιτική ισότητα η οποία περιλαμβάνεται στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Αν δεν την δεχτούν δεν υπάρχει λόγος να πάμε σε διαπραγματεύσεις. Η πρόταση για χαλαρή και αποκεντρωμένη ομοσπονδία δεν εξηγήθηκε με επάρκεια. Η ιδέα για Κοινοβουλευτική Προεδρική Δημοκρατία είναι «μπαγιάτικη», συζητήθηκε και απορρίφθηκε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ακιντζί: Οι Ε/κ δεν είναι έτοιμοι για λύση στη βάση της πολιτικής ισότητας
Σοβαρός κίνδυνος κήρυξης οριστικού ναυαγίου
Έμπειροι αναλυτές και μελετητές του κυπριακού εκφράζουν έντονη ανησυχία ότι το σημερινό αδιέξοδο και το σημερινό blame game δεν είναι μία από τα ίδια, υπό την έννοια ότι ενδεχομένως να μιλάμε για το τέλος του δρόμου του κυπριακού όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αν και η Κυβέρνηση σπεύδει να πει ότι δεν τερματίζεται η αποστολή της Ειδικής Απεσταλμένης του ΓΓ Τζέιν Χολ Λουτ, αυτό δεν μπορεί να αποκλειστεί. Άλλωστε ο Αντόνιο Γκουτέρες είχε πει πριν από δύο χρόνια μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντάνα ότι δεν υπάρχει λόγος για ατέρμονες συζητήσεις αν αυτές δεν συγκεντρώνουν υψηλές πιθανότητες επιτυχίας. Οι όροι αναφοράς θα εξυπηρετούσαν ακριβώς αυτό. Τον σχηματισμό ενός συγκεκριμένου πλαισίου για το πως και τι θα συζητηθεί σε αυτή την προσπάθεια.
Εν ολίγοις κάποιος ουδέτερος παρατηρητής θα μπορούσε να πει πως οι δύο πλευρές σπεύδουν πλέον πανικόβλητες να ρίξουν το φταίξιμο για το αδιέξοδο η μία στην άλλη, διαβλέποντας το ενδεχόμενο διαμοιρασμού ευθυνών από τον Γενικό Γραμματέα, ή ακόμα και του ακραίου σεναρίου του οριστικού τέλους…
