Αποτελεί καθήκον της Πολιτείας να μην ξεχνά και υποχρέωσή της να συνεχίσει τον αγώνα για εντοπισμό όλων των αγνοουμένων μας, δήλωσε η Επικεφαλής για Ανθρωπιστικά Θέματα Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων, Άννα Αριστοτέλους στον επικήδειο της λόγο στην κηδεία του πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή του 1974, Γιαννάκη Χαραλάμπους.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε το πρωί, στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στα Κατύδατα, η κηδεία του πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή του 1974, Γιαννάκη Χαραλάμπους, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τους βομβαρδισμούς της 20ης Ιουλίου, στο Νοσοκομείο Αθαλάσσας.
Στον επικήδειο της λόγο η Επικεφαλής για Ανθρωπιστικά Θέματα Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων, Άννα Αριστοτέλους, είπε ότι την ημέρα της εισβολής τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα, τα οποία υπερίπταντο της Λευκωσίας, επιτέθηκαν με βόμβες, χωρίς κανένα ενδοιασμό, κατά του Νοσοκομείου Αθαλάσσας.
«Είναι η ημέρα που ο Αττίλας έδειξε το πραγματικό του βάρβαρο πρόσωπο, βομβαρδίζοντας ένα νοσοκομείο, σκορπώντας τον όλεθρο, τον πόνο και την καταστροφή», ανέφερε, τονίζοντας ότι μια από τις βόμβες χτύπησε κεντρικό θάλαμο νοσηλευομένων. Τριάντα τρία άτομα έχασαν τη ζωή τους και ενταφιάστηκαν σε κρατήρες οι οποίοι δημιουργήθηκαν από τους βομβαρδισμούς, ενώ άλλοι τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.
Ο Γιαννάκης Χαραλάμπους ήταν ένας από τους 33 που έχασαν τη ζωή τους. «Ένα από τα 33 αθώα θύματα της τουρκικής βαρβαρότητας, μα ταυτόχρονα θύμα των συνθηκών της τότε εποχής», είπε η κ. Αριστοτέλους.
Μίλησε για τα όσα "σημάδεψαν το σύντομο πέρασμά του από τη ζωή. Σύντομο, μα ουσιαστικό και αγνό, όπως την ψυχή του".
Είπε ότι ο Γιαννάκης και οι περισσότεροι από τους νοσηλευόμενους που σκοτώθηκαν, βρίσκονταν στον ίδιο θάλαμο. Τάφηκαν πρόχειρα στους κρατήρες που δημιουργήθηκαν από τους βομβαρδισμούς, χωρίς τελετές και τις νενομισμένες διαδικασίες. Πριν από λίγα χρόνια, συνέχισε, εντοπίστηκε το ακριβές σημείο ταφής τους, και αφού αποφασίσθηκε η εκταφή, με την μέθοδο DNA διαπιστώθηκε ότι ανάμεσα στα οστά που εντοπίστηκαν, βρισκόταν και μέρος των λειψάνων του Γιαννάκη Χαραλάμπους.
«Του πεσόντα που κηδεύουμε σήμερα. Του αθώου θύματος της τουρκικής βαρβαρότητας, του θύματος του κοινωνικού αποκλεισμού και των στερεοτύπων, της φοβικής στην διαφορετικότητα σκληρής κοινωνίας. Ο Γιαννάκης μας, αδικήθηκε από την κοινωνία, περιθωριοποιήθηκε από το στίγμα, τις άμεσες και έμμεσες διακρίσεις και τις προκαταλήψεις, και έμελλε δυστυχώς, στα 29 του χρόνια, να χάσει τη ζωή του με τον πιο τραγικό τρόπο, στο χώρο όπου βρέθηκε για να λάβει προστασία και φροντίδα», είπε.
Υπογράμμισε ότι ο βίος και η απώλεια του Γιαννάκη Χαραλάμπους καταδεικνύουν στην Πολιτεία τον δρόμο της ευθύνης και του καθήκοντος σε πολλαπλά επίπεδα.
«Οφείλουμε ως κοινωνία», είπε η κ. Αριστοτέλους, «ένα μεγάλο συγνώμη στον Γιαννάκη για τις αδικίες, την περιθωριοποίηση και την αναλγησία του κράτους, την οποία βίωσε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, από ηλικίας 3 χρονών, μέχρι το τραγικό τέλος του. Έχουμε καθήκον να διασφαλίσουμε τη δικαίωση της απώλειάς του».
Δέσμευση και υποχρέωση της Πολιτείας, τόνισε, είναι να προστατεύει όλα τα μέλη της κοινωνίας, αποδεχόμενη τις ιδιαιτερότητές τους, διαφυλάσσοντας τα αυτονόητα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματά τους.
Αναφερόμενη στο δράμα που βιώνουν οι συγγενείς των αγνοουμένων, η κ. Αριστοτέλους τόνισε ότι αποτελεί καθήκον της Πολιτείας να μην ξεχνά και υποχρέωσή της να συνεχίσει τον αγώνα για εντοπισμό όλων των αγνοουμένων μας.
«Και αυτό πράττουμε. Η αποκάλυψη της αλήθειας είναι αναφαίρετο δικαίωμα των συγγενών και η μόνη παρηγοριά», κατέληξε.
